دیپلماسی ایدئولوژیک؛ نیاز امروز، ضرورت فردا

رهبر معظم انقلاب در دیدار با تعدادی از سفرا و مسئولان دستگاه دیپلماسی کشورمان در تاریخ 30/04/1397، به نکات ارزشمندی پیرامون حوزۀ دیپلماسی هدفمند، پویا و زنده در دنیای امروز، مسائل سیاسی و نبرد ترکیبی و همه جانبه در فضای بین المللی اشاره نمودند. یکی از نکات بارز و ارزشمندی که توسط معظم له در این دیدار بدان اشاره گردید، عبارت دیپلماسی ایدئولوژیک بود. عبارتی که در فضای کنونی و در تعاملات دستگاه دیپلماسی کشورمان با مخاطبان حریف و یا رقیب خود در سطح بین المللی، به خوبی می تواند بیان کننده و تشریح کننده خواسته های نظام و منظومۀ انقلاب باشد. در ذیل به صورت اجمالی به ابعاد و حوزه های راهبردی عبارت حیاتی «دیپلماسی ایدئولوژیک» خواهیم پرداخت.
دیپلماسی ایدئولوژیک افق خود را به سمت هدف غایی نظام و منظومه انقلاب اسلامی ترسیم می نماید. یک عنصر دیپلماتیک در این هدف کلان؛ با توکل بر خداوند متعال، ایمان راسخ و اعتقاد قلبی به مسیر و به هدف، تلاش می کند که خود را به بهترین شکل ممکن در این مسیر قرار دهد و نقش حساس و تعیین کننده خویش را در این میدان به خوبی ایفا نماید.
در دیپلماسی ایدئولوژیک؛ مبنای بنیادین کار، ارزش ها و شبکه اهداف عالی است که مجموعه آن، خطوط قرمز و مکانیزم های دستیابی سهل گونه به اهداف عرصه سیاسی، فرهنگی- اجتماعی و اقتصادی را برای دستگاه دیپلماسی و عنصر راهبردی وابسته به آن، در قالب یک نقشه راه و برنامه جامع اقدام مشترک به خوبی ترسیم می نماید.
در دیپلماسی ایدئولوژیک، تلاش می شود که با برنامه ریزی هدفمند، توجه به ظرفیت های بالقوه و بالفعل محیط داخلی و با اتکا به نیروی حیات بخش و نیرومند جوانان تحصیل کرده و خلاق جامعه، بازیگری فعال، پیوسته و نقش آفرین در محیط های بین المللی و منطقه ای فراهم شود و سلسله تاکتیک های عملیاتی تدوین شده و با تئوری سازی مؤلفه های سیاسی حوزه امنیت پایدار، تعریف روشنی از زمین بازی و تحمیل شرایط جدید به دشمنان در محیط های حساس به وجود می آید.
همانگونه که پیشتر نیز بیان گردید؛ دیپلماسی نظام اسلامی بایستی دارای مؤلفه ها و ویژگی های سخت افزاری و نرم افزاری منحصر به فردی برای حضور تمام قد در میدان مبارزه با دستگاه دیپلماسی غرب باشد. از مهمترین ویژگی های این دستگاه دیپلماسی می توان به وجود و حکمرانی یک دیدگاه و تفکر انقلابی، جوان، خلاق، پُرجوش و خروش و ولایی است. دیدگاهی که از بصیرت شیعی نشأت گرفته و به آرمان های منظومه پویای انقلاب خوش بین بوده و به دنبال تثبیت گام های بعدی دولت سازی، ملت سازی و نظام سازی شبکه به هم پیوسته انقلاب در فضای داخلی و در ادامه دامنه های آن، فضای فراسرزمینی ایران اسلامی تدوین شده باشد. در چنین دستگاهی توکل بر خداوند متعال در تمامی شرایط حساس و دشوار، تلاش مضاعف عناصر میدانی و طراح، وحدت نیرویی و ساختاری درون شبکه ای از جمله امور واضح و ضروری است.
در دیپلماسی ایدئولوژیک عنصر میدانی دستگاه دیپلماسی که در قامت یک سفیر و رایزن قرار می گیرد، هیچ گاه ناامید، غرب زده و پوچ گرا نسبت به اهداف، راهبردها و تاکتیک های عملیاتی نیست. نگاه او تنها به ایدئولوژی ترسیمی نظام بوده و در تمامی مدت زمان زمامداری خود در دستگاه سیاست خارجی، به دنبال صدور ارزش های مطلوب منظومه انقلاب اسلامی در قامت یک عنصر و موجود زنده، فعال و پیش رونده و پیش برنده می باشد. تلاش او در این عرصه، تنها صدور فرهنگ و مدل رفتاری انقلاب و استانداردهای کلیدی نظام سیاسی است.
نکته حائز اهمیت و پایانی در خصوص دیپلماسی ایدئولوژیک؛ همین تدوین منافع ملّی، اهداف سیاسی و خطوط قرمز است که به خوبی می تواند نقش عنصر دستگاه دیپلماسی را در مسیر مذاکرات و مناقشات سیاسی به تصمیم گیری، تصمیم سازی و واکنش منطقی، انقلابی و صحیح در برابر خواسته های نامشروع و نا به جای دشمنان نشان دهد.