آرزوهایی که سه شنبه بر باد رفت

روز سه شنبه هفته جاری آقای روحانی برای پاسخ به نمایندگان مجلس شورای اسلامی به بهارستان رفت. نمایندگان سوال کننده 5 سوال خود را که حول محورهای اقتصادی بود مطرح کردند و رئیس جمهور نیز به آنها پاسخ داد. نمایندگان مجلس از پاسخ های رئیس جمهور به 4 مورد از سوالات قانع نشدند و طبق قانون ممکن است موضوع را به قوه قضائیه ارجاع دهند.

جلسه سوال از رئیس جمهور بازتاب های فراوان و متفاوتی را در گروه های مختلف سیاسی کشور داشت. منتقدان و حامیان دولت هر کدام از زاویه ای به ماجرا پرداخته و در این مورد اظهار نظر کردند. اما نکته قابل تامل در این میان، سرخوردگی توام با عصبانیت ضدانقلاب از این ماجراست. آنان که منتظر روزی جنجالی و پرحاشیه در بهارستان بودند و از روزها قبل در این مورد زمینه سازی کرده و افکار عمومی را به بازی گرفته بودند، در گزارش ها و تحلیل های بعدی خود، عصبانیتشان را از این ناکامی به نمایش گذاشتند. حمله به دولت و سرزنش شخص رئیس جمهور یکی از جلوه های این عصبانیت است.

دویچه وله فارسی در گزاری در این خصوص نوشت: «پاسخ‌های روز سه‌شنبه (ششم شهریور) حسن روحانی به پرسش‌های نمایندگان مجلس تنها در یک مورد آنها را قانع کرد. در خارج از مجلس نیز هیچیک از حامیان نام‌آشنای روحانی، از پاسخ‌های او راضی نبودند و می‌گفتند روحانی فرصت بزرگی را از دست داد. عبدالله ناصری، از ‌فعالان نزدیک به محمد خاتمی و از حامیان روحانی در انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۹۶، معتقد بود که حسن روحانی امروز فرصتی طلایی را در مجلس از دست داد. ناصری به رسانه‌ها گفت روحانی باید به مردم و عموم جامعه می‌گفت که دولت چه مقدار در اقتصاد کشور نقش دارد.»

همانطور که این رسانه فارسی زبان ضدانقلاب اشاره می کند، این عصبانیت در میان اصلاح طلبان تندرو نیز وجود دارد. اظهار نظر عبدالله ناصری که موضعش درباره رحم اجاره ای بودن دولت روحانی مشهور است، از جمله این موارد است.

جمشید برزگر، رییس بخش فارسی دویچه‌وله هم در تحلیلی جلسه پویا و زنده مجلس را که در برابر دیدگان مردم و همه دنیا برگزار شد، ابزاری برای نشان دادن ناامیدی و ناکارآمدی نظام معرفی کرد! و نوشت: «حضور او در مجلس برای پاسخ دادن به سوال نمایندگان و ناکامی‌اش در قانع کردن آنان، جلوه دیگری از ناکارآمدی دولتی است که با وعده‌های بسیار به‌ ویژه در حل و فصل تنش‌ها در عرصه سیاست خارجی و مشکلات اقتصادی در داخل روی کار آمده بود... در این میان چیزی تغییر کرده است. بر خلاف بیش از دو دهه گذشته، امید به اینکه یکی از جناح‌های حکومتی بتواند مشکلات را برطرف کند به کمترین حد خود رسیده و منازعات و مطالبات موجود در جامعه، دیگر در چارچوب اختلاف‌های جناحی درون حاکمیتی نمی‌گنجد. از دی ماه سال گذشته به این سو، یک نکته روشن‌تر از همیشه شده است: نیرو یا جریان سومی به میدان آمده که روز به روز صدایش بلندتر شده و راه حل مشکلات را به‌طور کلی بیرون از ساختار سیاسی کنونی و در براندازی جمهوری اسلامی می‌بیند.این وضعیت، با توجه به شرایط منطقه‌ای و بین‌المللی و آغاز دوباره تحریم‌ها، هر طرح و برنامه‌ای را تحت تاثیر قرار خواهد داد. هرچند نتیجه این وضعیت تازه از هم اکنون قابل مشاهده نیست، اما شاید بر سر یک نکته اختلاف نظر کمتری وجود داشه باشد: مسایل و مشکلات ایران، با روش‌های پیشین و کنونی جمهوری اسلامی حل نخواهد شد.»

رضا حقیقت نژاد سردبیر سایت ضدانقلاب ایران وایر کوشید این جلسه را در چارچوب جنگ قدرت و توطئه علیه دولت تحلیل کند و در این راستا نوشت: «به نظر می‌رسد سقف تنش‌های سیاسی همین بود که در مجلس امروز دیدیم. فعلا منتقدان حسن روحانی در هدف‌شان یعنی مقصر اعلام کردن دولت و ترسیم یک تصویر ضعیف از او به نتیجه رسیده‌اند و خوراک کافی رسانه‌ای در اختیار دارند.»

رادیوفردا نیز در گزارشی به این موضوع پرداخت و نتوانست ناراحتی خود را از آرامش روز سه شنبه مجلس پنهان سازد؛ «با آنکه حسن روحانی پیشتر گفته بود که وی از فرصت حضور در مجلس برای بیان «برخی از حقایق» با مردم استفاده خواهد کرد، ولی کاربران شبکه‌های اجتماعی معتقدند که، رئیس‌جمهوری ایران نه تنها نتوانست نمایندگان سوال‌کننده از خود را قانع کند، بلکه «حقیقت» قابل توجه و مهمی را نیز برای مردم بیان نکرد. شماری از فعالان سیاسی پیش از این نیز پیش‌بینی می‌کردند که آقای همچون گذشته، اظهارات چندان مهم و «مگویی» را مطرح نخواهد کرد، اما به هر حال برخی منتظر بودند او کمافی‌السابق دست‌کم با چند جمله کنایه‌آمیز، اشاراتی مبهم به موانع داخلی خارج از کنترل دولت در ایجاد مشکلات فعلی بکند.»

بی بی سی نیر در تحلیل خود همین خط را پیش گرفت و نوشت: «در آستانه حضور حسن روحانی در مجلس برای پاسخگویی به سوالات نمایندگان، در میان طیفی از هواداران رئیس جمهور این برداشت ایجاد شده بود که او ممکن است از این فرصت برای بیان "ناگفته‌هایی" استفاده کند...جلسه امروز مجلس اما در شرایطی به پایان رسید که انتظار "اشاره راحت‌تر به برخی نکات و مسائل"، جای خود را به پرسش از دلایل بیان نشدن هر گونه نکته جدید در دفاعیات رئیس جمهور داده بود.»

بی بی سی سعی کرد ماجرا را پیچیده تر از این حرفها جلوه دهد و در ادامه تحلیل خود مدعی شد کل ماجرا به نوعی حرکت سیاسی پنهان رهبری است! باستانی دراین خصوص نوشت: «فارغ از مضمون توصیه های رهبر به رئیس جمهور پیش از حضور در مجلس، نفس حضور حسن روحانی در قوه مقننه برای پاسخگویی به سوالات نمایندگان را نیز، نمی شد مستقل از صلاحدید آیت‌الله خامنه ای ارزیابی کرد.»

اما در این میان مضحک ترین و در عین حال خباثت آمیزترین تحلیل مربوط به صدای آمریکا بود. این رسانه فارسی زبان آمریکایی در تحلیل خود مدعی شد جلسه روز سه شنبه مجلس نشان داد تحلیل و پیش بینی چند ماه پیش دستگاه های امنیتی مبنی بر بالا گرفتن اختلافات سیاسی در ایران درست بوده است!

صدا آمریکا در گزارش خود می نویسد: «تنها شش ماه بعد از پیش‌بینی «جامعه اطلاعاتی آمریکا»، اختلافات بین مقام های ایرانی افزایش کم

اینکه چطور صدای آمریکا سوال اقتصادی مجلس از رئیس جمهور را به مخالفت تندروها با هرگونه گشایش سیاسی-اجتماعی تعبیر کرده، ظاهراً هنری است که تنها از تحلیلگران این رسانه ضدانقلاب برمی آید!

برخورد رسانه های ضدانقلاب با جلسه سه شنبه مجلس حاوی نکات درس آموز و قابل تاملی است. رسانه هایی که چند ماه پیش رژیم جنایتکار آل سعود را به دلیل اجازه رانندگی دادن به زنان می ستودند و آن را نشانه ای از حرکت رو به پیشرفت و پویایی عربستان معرفی می کردند، پرسش و پاسخ جدی و در انظار عمومی مجلس و رئیس جمهور ایران را اینچنین تخطئه می کنند! همین مقایسه موردی برای سنجش میزان حرفه ای بودن این رسانه ها و البته شرافت کارکنان آنها که متاسفانه اغلب ایرانی هم هستند، کافی به نظر می رسد. سه شنبه ششم شهریور 1397 برای ایران روزی درخشان و برگی زرین در دفتر مردم سالاری دینی بود و البته برای دشمنان ایران و جمهوری اسلامی، روزی ناامید کننده با آرزوهایی برباد رفته.