مجلس شورای اسلامی روز گذشته پیوستن کشورمان بهCFT را تصویب کرد، اینکه این قانون چیست، الحاق جمهوری اسلامی ایران به این کنوانسیون چه فواید و چه گرفتاری‌هایی برای کشور خواهد داشت[...]
یادداشت: مجلس
شورای اسلامی روز گذشته پیوستن کشورمان بهCFT را تصویب کرد، اینکه این
قانون چیست، الحاق جمهوری اسلامی ایران به این کنوانسیون چه فواید و چه
گرفتاری‌هایی برای کشور خواهد داشت، اینکه مدافعان و مخالفان پیوستن
کشورمان بهCFT چه ادله‌ها و استدلال‌هایی داشتند و اینکه سرانجام این
مصوبه مجلس در شورای نگهبان چه خواهد شد و...، موضوعاتی است که نیازمند
بررسی‌های فراوان و نظرات کارشناسی و ساعت‌ها بحث و گفت‌وگو است؛ اما آنچه
در این میان کمتر رسانه و جریده‌ای به آن توجه کرده، نگاه به فرایندی است
که از آغاز طرح موضوع پیوستن کشور به این کنوانسیون تا روز تصویب آن در
مجلس رخ داده است. مسئله CFT به منزله یکی از مسائل اختلافی در کشور طی
هفته‌ها و ماه‌های اخیر بارها در رسانه‌ها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و
منتقدان و موافقان در رسانه‌ها منطق و استدلال خود را بیان کردند، مقامات
گوناگون کشور نظرات متفاوت خود را گفتند، منتقدان در برابر مجلس جمع شدند،
در روز تصویب هر دو طیف در مجلس نماینده داشتند و با صراحت تمام، نظرات خود
را از بلندگوی مجلس اعلام کردند و همه مذاکرات منتهی به رأی‌گیری در مجلس
شورای اسلامی به صورت زنده، کامل و بدون سانسور پخش شد و در دسترس عموم
قرار گرفت؛ سرانجام با رأی نمایندگان مردم در خانه ملت به تصویب رسید تا
تصویری دیگر از بلوغ دموکراسی و خودباوری نظام اسلامی و دغدغه‌مندی مسئولان
کشور به نمایش گذاشته شود و بار دیگر به اثبات رسید حتی در مواردی که
اختلاف نظر و تفاوت رأی‌های مهم و جدی بر سر آن وجود دارد، مسیر‌های کاملاً
قانونی و بر پایه مردم‌سالاری دینی وجود دارد. صحنه دیروز مجلس تصویری
دقیق از اعتبار قانون، احترام به منتقدان و آزادی اعتراضات در چارچوب قانون
درباره مباحث مطرح در فضای سیاسی کشور بود.
