حسین عبداللهی‌فر،کارشناس مسائل سیاسی / رهبر معظم انقلاب در یکی از توصیه‌های خود به دانش‌آموزان و دانشجویان با تأکید بر اصالت و درستی «نظریه مقاومت» از جوانان خواستند این نظریه را هم به لحاظ نظری و هم عملی تبیین و ترویج کنند. نخستین پرسش اساسی در این زمینه به چرایی تبیین نظریه مقاومت باز می‌گردد که در پاسخ آن می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
الف‌ـ تجربه موفقیت‌آمیز تفکر مقاومت / نگاهی به وضعیت کشورهای منطقه نشان می‌دهد ملت‌هایی که راه مقاومت در پیش گرفته‌اند، نه تنها عزت خویش را بازیافته و از ذلت تسلیم و تصمیم‌گیری از سوی بیگانگان رهایی یافته‌اند؛ بلکه راه پیشرفت خود را هموار کرده‌اند؛ راهی که در سوریه به پیروزی جبهه مقاومت انجامید.
ب‌ـ بی‌ثمر بودن راهبرد سازش و تسلیم/ راهبرد سازش و تسلیم در برابر نظام سلطه ناکارآمدی خود را در سرزمین‌های اشغالی نشان داده و نتیجه‌ای جز خفت، عقب‌ماندگی و بحران هویت نداشته است. وضعیت حاکم بر آل‌سعود و تحقیرهای مکرری که از سوی دولت آمریکا صورت می‌گیرد، شاهد مثال عبرت‌آموزی برای راه نوکری و تسلیم در برابر زورگویان نظام سلطه است.
ج‌ـ پایین بودن هزینه راه مقاومت / یکی دیگر از علل روشنگری پیرامون مقاومت این است که در میان راهکارهای مواجهه با نظام سلطه اعم از تعامل یک‌سویه، سازش و وادادگی، عقب‌نشینی و تسلیم، انفعال و بی‌تفاوتی و... «مقاومت» یکی از کم‌هزینه‌ترین راهکارهاست که در عین حال پرفایده هم بوده است.
د‌ـ تجربه عقب‌نشینی آمریکا در برابر مقاومت/ از دیگر علل بیان نظریه مقاومت لزوم گوشزد کردن رفتار سیاسی آمریکا و سلطه‌جویان غربی در برابر ایستادگی ملت‌هاست. تاریخ سیاست خارجی کشورهای بزرگ به ویژه آمریکا نشان می‌دهد، هر جا ملت یا دولتی و حتی گروهی در برابر این کشورها ایستاده‌اند، آنها عقب‌نشینی کرده‌اند؛ اما در برابر عقب‌نشینی کشورها نه تنها به خواست خود بسنده نکرده، بلکه یک قدم جلوتر آمده‌اند.
پرسش دوم درباره چگونگی ترویج عملی مقاومت است. برخی از راهکارهای ترویج عملی مقاومت عبارتند از:
۱ـ گفتمان‌سازی نظریه مقاومت به منزله حق ملت‌ها/ در حالی که دستگاه تبلیغاتی غرب تلاش می‌کند با تولید نظریه و مفاهیم دلخواه خود روحیه سازشکاری و تسلیم را در افکار عمومی جهان تولید و تکثیر کند، تولید ادبیات و مفاهیم مرتبط با نظریه مقاومت می‌تواند به آگاهی مردم و جوانان در کشورهای اسلامی و مظلوم جهان از ایستادگی به منزله یک حق در برابر نظام سلطه کمک کند.
۲ـ حمایت از گروه‌های مقاومت/ گروه‌های مقاومت در سوریه، یمن، عراق، افغانستان، پاکستان، بحرین و... در حالی با زورگویی غرب مبارزه و مقابله کرده‌اند که نه تنها از سوی هیچ دولتی حمایت نمی‌شوند؛ بلکه تحت فشار و انواع مشکلات قرار دارند؛ از این رو تا آنجا که ممکن است باید از این گروه‌ها به هر شکل ممکن حمایت کرد. این حمایت در رشد و تکثیر این گروه‌ها در دیگر کشورها نیز مؤثر خواهد بود.
۳ـ الگوسازی و چهره‌سازی از گروه‌ها و نیروهای مقاومت/ صحنه‌های مقاومت در یمن، لبنان، فلسطین و سوریه پر است از ایثار چهره‌های بسیاری که نشر فعالیت‌های آنها موجب اقبال افکار زیادی به سمت آنها خواهد شد و به آنها به مثابه یک اسوه و الگوی مقاومت اقتدا خواهند کرد.
۴ـ معرفی سران سازش‌کار و سرنوشت آنها/ بیان سرنوشت چهره‌های سازشکاری که حاصل سال‌ها مقاومت مردم و گروه‌های جهادی و خون صدها شهید این راه را به باد دادند، می‌تواند به ترویج عملی مقاومت کمک کند. بازخوانی خیانتی که عرفات کرد و فریبی که از مکر و خدعه آمریکا خورد؛ عاقبت اعتماد مصدق به آمریکایی‌ها، سرنوشت رقت‌بار پهلوی، پایان صدام، قذافی، بن‌علی و دیگر دولت‌های دست‌نشانده آمریکا در منطقه یکی از راه‌های ترویج و تبلیغ مقاومت در میان ملت‌ها و دولت‌هاست.
