ماجرا چیست؟ پس از خروج ایالات متحده آمریکا از برجام شاهد تلاش‌های فراوان مسئولان دولتی به منظور نزدیکی به اروپا برای حفظ توافق هسته‌ای بودیم و رسانه‌های حامی دولت از ایستادگی اروپا در کنار ایران سخن می‌گفتند[...]
یادداشت: ماجرا
چیست؟ پس از خروج ایالات متحده آمریکا از برجام شاهد تلاش‌های فراوان
مسئولان دولتی به منظور نزدیکی به اروپا برای حفظ توافق هسته‌ای بودیم و
رسانه‌های حامی دولت از ایستادگی اروپا در کنار ایران سخن می‌گفتند و
تصاویری از خانم موگرینی و سران اروپایی را به چاپ می‌رساندند و از
تیترهایی، مانند «هر چه ایران بگوید» استفاده می‌کردند! اما در پس پرده و
این هیاهوهای رسانه‌ای و تبلیغی، شرایط به گونه دیگری در حال اتفاق افتادن
بوده است. اتفاق‌هایی که روایت بیژن نامدار زنگنه از چگونگی مواجهه
اروپایی‌ها با ایران درباره فروش نفت، کمی از واقعیت رفتار سران اروپایی را
روشن می‌کند! وزیر نفت در نشست خبری خود در پاسخ به پرسش خبرنگاری مبنی بر
صادرات نفت به اروپا می‌گوید: «بعد از تحریم فقط کشور ترکیه است که از جمع
کشورهای اروپایی از ما نفت می‌خرد و اروپایی‌ها به هیچ عنوان نفت از ایران
برداشت نمی‌کنند با اینکه دو کشور اروپایی عملاً مجوز خرید نفت از ایران
را دارند و ما بارها با آنها تماس گرفته‌ایم؛ اما جواب تماس ما را
نمی‌دهند.» چگونه می‌شود وقتی عمل سران اروپایی این‌چنین بوده است،
دولتمردان به اقدامات آنها دل بسته‌اند و امیدوارند منافع جمهوری اسلامی
ایران از برجام از سوی کسانی که حتی تلفن ایران را پاسخ نمی‌دهند، تأمین
شود؟
