خیابان‌ها و شهرهای ایران اسلامی فردا صبح مملو از مردمی خواهد شد که چهلمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی ایران را جشن خواهند گرفت و از عزم جزم خود برای ادامه انقلاب اسلامی ایران و تحقق همه آرمان‌های آن خواهند گفت[...]
یادداشت: خیابان‌ها
و شهرهای ایران اسلامی فردا صبح مملو از مردمی خواهد شد که چهلمین سالگرد
پیروزی انقلاب اسلامی ایران را جشن خواهند گرفت و از عزم جزم خود برای
ادامه انقلاب اسلامی ایران و تحقق همه آرمان‌های آن خواهند گفت. اما معنای
این حضور چیست و چرا اکنون پس از چهل سال از انقلاب مردم همچنان به میدان
می‌آیند؟ پیشتر و همزمان با سالروز یوم‌الله نهم دی درباره پیوند مردم و
نظام اسلامی سخن گفته بودیم و از این دستاورد مهم انقلاب که موجب شده مردم
هرگاه احساس خطر برای نظام اسلامی می‌کنند، به میدان آمده و آبی بر آتش
فتنه‌ها می‌ریزند، اما جنس حضور مردم در 22 بهمن و مراسم‌هایی چون 13 آبان
ماه کمی با ماجرای راه‌پیمایی بزرگ 9 دی یا 23 تیر 78 متفاوت است. حضور
میلیونی که بی‌تردید امسال تماشایی‌تر از هر سال خواهد بود، ریشه در یک
دستاورد بزرگ دیگر نظام اسلامی دارد و آن دشمن‌شناسی ملت بزرگ ایران به
مدد بصیرت و بینشی است که نظام اسلامی در جامعه ما به وجود آورد و همواره
این حضور حرکتی پیشدستانه بوده است. اگر در 9 دی 88 یا 23 تیر 78 یا حضور
بی‌بدیل پس از آشوب‌های دی ماه سال 96 مردم برای پایان دادن به فتنه‌ها و
توطئه‌ها به میدان آمدند، ملت ما در 22 بهمن‌های تمامی این 40 سال، صلابت،
قدرت و وحدت را به نمایش گذاشتند و امید دشمنان ایران اسلامی را به یأس
عمیق بدل کردند! دشمنان هر گاه بر اساس اوهام و خیال‌های خود فکر کرده‌اند
می‌توانند به انقلاب اسلامی ضربه وارد کنند، یا حرکت ملت ایران را متوقف
کنند، در پرتو حضور فعالانه مردم در سالروز جشن پیروزی انقلاب، هنگامی که
پشتوانه مردمی نظام اسلامی را به چشم مشاهده کرده‌اند، پا پس کشیده و
عقب‌نشینی کرده‌اند. حکایت 22 بهمن ماه 97 و جشن چهلم نیز ماجرایی است از
این جنس که روزگار سران کاخ سفید را سیاه خواهد کرد و آرزوهای تل‌آویو را
بر باد خواهد داد.
