صفحه نخست >>  عمومی >> یادداشت کوتاه
تاریخ انتشار : ۲۸ بهمن ۱۳۹۸ - ۱۶:۴۷  ، 
کد خبر : ۳۲۰۵۶۷

معیارهایی برای رأی ندادن

یکی از راه‌های تشخیص و تمییز افراد اصلح از غیر اصلح این است که در کنار توجه به مؤلفه‌های مثبت هر کاندیدا، مدنظر قرار دادن عملکرد و رفتار‌های نادرستی است که ممکن است نماینده و کاندید در گذشته مرتکب شده و یا هم‌اکنون و به‌خصوص در جریان رقابت‌های انتخاباتی به انجام آن‌ها مبادرت می‌ورزند.
تاکنون با استناد به آیات و روایات اسلامی و کلام بزرگان، معیار‌ها و شاخصه‌های متعددی برای شناسایی کاندیدا‌های واجد شرایط و به تعبیر دیگر شناخت افراد اصلح در انتخابات مختلف مطرح شده است، اما بسیاری از مؤلفه‌هایی که برای این موضوع تبیین شده ازجمله؛ تدین و تقوا و حتی ولایتمداری و دلسوزی برای مردم و کشور، جنبه درونی دارد و به راحتی قابل بررسی و ارزیابی نیست.
این مسئله در بسیاری از موارد سبب سردرگمی رأی‌دهندگان گردیده و امکان تصمیم‌گیری درست را از آنان سلب می‌نماید؛ اما راه‌کار برون‌رفت از این مشکل چیست؟
به نظر می‌رسد یکی از راه‌های تشخیص و تمییز افراد اصلح از غیر اصلح این است که در کنار توجه به مؤلفه‌های مثبت هر کاندیدا، مدنظر قرار دادن عملکرد و رفتار‌های نادرستی است که ممکن است نماینده و کاندید در گذشته مرتکب شده و یا هم‌اکنون و به‌خصوص در جریان رقابت‌های انتخاباتی به انجام آن‌ها مبادرت می‌ورزند.
اما این شاخصه‌ها کدام‌اند و به چه کسانی نباید رأی داد؟
۱- کسانی که در جهت اجرای منویات و مطالبات ولایت و خواسته‌ها و انتظارات مردم تعلل نموده یا مواضع مبهم و نامشخص و بعضاً مغایر و متضاد از خود بروز می‌دهند.
۲- داوطلبینی که مورد حمایت افراد فاسد، قانون‌گریز، هنجارشکن، متخلف، زالوصفت و سایر افرادی هستند که معمولاً اصول و ارزش‌های اسلامی و اجتماعی را زیر پا می‌گذارند و یا خدای ناخواسته، هم‌نشینی و همراهی کاندیدا‌ها با افرادی که متصف به چنین صفاتی هستند.
۳- کاندیدا‌هایی که به جای تأکید و تمرکز بر انجام وظیفه نمایندگی (مشارکت در قانون‌گذاری اصولی و نظارت بر حسن اجرای قوانین)، برای جلب نظر مردم و اخذ آرای بیشتر، به دادن وعده و وعید‌های ناشدنی و خارج از وظیفه و اختیارات نمایندگان روی می‌آورند.
۴- نامزد‌هایی که حاضرند برای اخذ رأی بیشتر، به استفاده از هر ابزار و روش قانونی و غیرقانونی یا مشروع و نامشروعی متوسل شده و به هر قیمتی وارد مجلس شوند.
۵- کسانی که حاضر می‌شوند با صرف میلیون‌ها و بلکه میلیارد‌ها تومان بیش از حد متعارف و چندین برابر مجموع آنچه در طول ۴ سال حضور در مجلس (به‌عنوان حقوق) دریافت می‌کنند، صرف هزینه فعالیت‌های تبلیغاتی نمایند، درحالی‌که منبع تأمین وجوه مورد استفاده آن‌ها نامشخص و عمدتاً شبهه‌ناک است.
۶- افراد وابسته به باند‌های مافیایی پنهان و آشکار قدرت و یا کسانی که در گذشته سابقه سوءاستفاده از موقعیت اجتماعی یا کاری و شغلی خود را داشته و مرتکب اقداماتی مانند؛ رانت‌خواری، پارتی‌بازی یا اختلاس شده‌اند.
۷- کاندیدا‌هایی که تلاش می‌کنند تا با اعطای هدایای مختلف، دادن شام و ناهار و انجام سایر اقدامات مشابه، عزت و منزلت هم‌وطنان خود را خدشه‌دار نموده و آن‌ها را بفریبند.
۸- افرادی که در برخورد با رخداد‌های ملی و بین‌المللی مرتبط با ایران و حتی جهان اسلام، موضع نامشخص و یا خنثی اتخاذ نموده و بی‌هیچ دلیل قابل قبولی از اعلام نظر صریح و روشن اجتناب می‌کنند.
۹- کسانی که با طرح‌هایی مانند؛ طرح شفافیت آرای نمایندگان یا طرح بررسی دارایی مسئولین مخالفت نموده و از اجرای آن بیم دارند.
۱۰- کسانی که مرعوب و مجذوب فرهنگ غرب و شرق هستند و به‌رغم پیمان‌شکنی‌های مکرر دشمنان این مرزوبوم، همچنان منتظر وقوع معجزه از سوی آن‌ها هستند.
۱۱- آن‌هایی که به خودباوری نرسیده‌اند و از اراده لازم برای اعتماد به جوانان، اتکا به نیرو‌های درون‌زا و استفاده مطلوب از منابع موجود برخوردار نیستند.
۱۲- افرادی که بدون آگاهی لازم و بدون توجه به عوارض و پیامد‌های کار، پذیرای طرح‌ها و معاهدات بین‌المللی می‌شوند و آن‌ها را مورد تأیید قرار می‌دهند.
۱۳- آن‌هایی که فاقد روحیه جهادی و عملکرد انقلابی هستند و اثری از فعالیت اجتماعی و مردمی در کارنامه آن‌ها وجود ندارد و در مشاغل خود عملکرد مطلوبی را بروز نداده‌اند.
۱۴- کسانی که خود یا فرزندانشان در ردیف ثروتمندان مرفه بی‌درد قرار دارند و نمی‌توانند شرایط عامه مردم را درک نمایند.
قطعاً بدون توجه به این نکات؛ نباید و نمی‌توانیم از مجلس آینده نیز انتظاری بیشتر از آنچه مجالس گذشته در چند دوره اخیر انجام داده‌اند، داشته باشیم.
نظرات بینندگان
ارسال خبرنامه
برای عضویت در خبرنامه سایت ایمیل خود را وارد نمایید.
نشریات