بازنده اصلی توافق!

خیانت امارات در امضای توافق‌نامه به اصطلاح صلح با رژیم صهیونیستی، واکنش‌های متعددی را به دنبال داشت. برخی کشورها، همچون آمریکا بازیگر اصلی در این توافق بودند، اما افکار عمومی در غرب آسیا به شدت این رفتار حاکم مرتجع ابوظبی را محکوم کردند. ایران نیز با توجه به فلسفه حضور صهیونیست‌ها و همچنین به دلیل آرمان فلسطین به شدت تلاش اماراتی‌ها در کشاندن پای صهیونیست‌ها به خلیج‌فارس را محکوم کرد. در این زمینه رهبر معظم انقلاب اسلامی در ارتباط تصویری با سی‌وچهارمین اجلاس مسئولان آموزش و پرورش، فرمودند: «امارات متحده عربی هم به دنیای اسلام خیانت کرد، هم به ملت‌های عرب و کشورهای منطقه خیانت کرد و هم به فلسطین خیانت کرد. البته این خیانت دیری نخواهد پایید، اما این لکه ننگ بر آنها خواهد ماند.»ایشان افزودند: «پای صهیونیست‌ها را به منطقه باز کردند و مسئله فلسطین را که مسئله غصب یک کشور است، به فراموشی سپردند و عادی‌سازی کردند. ملت فلسطین زیر فشارهای شدید قرار دارند از همه جهات، آن‌وقت آنها می‌آیند با اسرائیلی‌ها و عناصر پلید آمریکایی مثل آن یهودی که در خانواده ترامپ وجود دارد علیه مصالح دنیای اسلام کار می‌کنند و با قساوت تمام با دنیای اسلام برخورد می‌کنند. امیدوارم اماراتی‌ها زود بیدار شوند و کاری که کرده‌اند را جبران کنند.»بیانات رهبر معظم انقلاب که دربرگیرنده نکات راهبردی است، از جنبه‌های گوناگون قابل ارزیابی است. به نظر می‌رسد، با توجه به گفتار مقامات اماراتی، هدف از امضای قرارداد صلح با رژیم صهیونیستی تأمین امنیت این کشور کوچک عربی است؛ غافل از آنکه رژیم صهیونیستی خود عامل اصلی ناامن‌سازی منطقه است. تقویت و ارائه خدمات به داعش برای ادامه ناامنی در منطقه، بمباران سوریه، لبنان و غزه و... بخشی از رفتار صهیونیست‌ها در ناامن‌سازی منطقه است و احتمالا این بار نوبت امارات است. در طول دوران تشکیل رژیم منحوس صهیونیستی، هر کشوری که به دنبال صلح با این رژیم بوده، به شدت آسیب دیده است. نفوذ رژیم صهیونیستی در سودان سبب تجزیه این کشور شد، امضای کمپ دیوید یا قرارداد صلح مصر با این رژیم موجب عقب‌ماندگی مصر با آن تمدن دیرینه شد و مصر برای همیشه جایگاه خود را به عنوان کشور تأثیرگذار در جهان عرب از دست داد. نفوذ صهیونیست‌ها در بین حاکمیت کشور آذربایجان، موجب جدایی مردم این کشور با دولت مرکزی و همچنین وابستگی شدید این کشور شد. اما در این میان موضوع همکاری دریایی را نباید فراموش کرد که بخشی از توافق رژیم صهیونیستی و امارات برای مقابله با تهدیدهای امنیتی نامیده شده است. این نوع همکاری به گفته کارشناسان می‌تواند شامل موضوع پشتیبانی دریایی و رزمایش‌های دریایی باشد که برنامه‌های راهبردی در عرصه امنیت ملی است و آمریکا بر آن نظارت خواهد داشت. بنابراین در وضعیت کنونی که امارات متحده عربی توانسته است از طریق تجارت و ترانزیت کالا در دریا خود را مطرح کند، گرایش به سمت مأموریت‌های نظامی به‌ شدت جایگاه اقتصادی این کشور را متزلزل خواهد کرد؛ موضوعی که حساسیت چینی‌ها را نیز برانگیخته است. نکته بعدی در بیانات رهبر معظم انقلاب درباره خیانت امارات به جهان اسلام و آرمان فلسطین بود. در وضعیتی که فلسطینی‌ها به شدت از طرف آمریکا و رژیم صهیونیستی در فشار اقتصادی، امنیتی، روانی و ارتباطی قرار دارند، امضای توافق‌نامه صلح بین امارات و صهیونیست‌ها، در حقیقت خیانتی آشکار به اسلام و جامعه عربی است. امارات با این اقدام، یکپارچگی جهان عرب را در مقابل صهیونیست‌ها از بین برد و عملاً نه تنها حمایت از آرمان فلسطین را کنار زد؛ بلکه از این پس باید امارات را نیز شریک صهیونیست‌ها در دشمنی با فلسطینی‌ها دانست. همان‌طور که رهبر معظم انقلاب اشاره فرمودند، این توافق دیری نخواهد پایید و به زودی از بین خواهد رفت. در این زمینه دلایل و شواهد گوناگونی وجود دارد: اولاً نگاه رژیم صهیونیستی به کشورهایی، همچون امارات متحده عربی یک نگاه ابزاری و از بالا به پایین است. بنابراین هر وقت رژیم منحوس صهیونیستی به اهداف خود برسد، تعهدات خود را نقض خواهد کرد و امارات هیچ نفعی عایدش نخواهد شد. چرا که بدعهدی صهیونیست‌ها سابقه‌ای به اندازه تاریخ دارد. ثانیاً رجوع به فلسفه تشکیل اسرائیل در منطقه روشن می‌کند که هدف نهایی صهیونیست‌ها، تضعیف و وابسته کردن کشورهای منطقه به خودشان است؛ از این رو هیچ گاه رژیم صهیونیستی برای منافع کشورهای منطقه گام برنخواهد برداشت. سیاست تجزیه کشورها، ناامن‌سازی منطقه، جلوگیری از توسعه اقتصادی و... برنامه صهیونیست‌ها در منطقه است. بنابراین، پس از نابودسازی امارات دیگر قرارداد صلح معنا و مفهومی نخواهد داشت. ثالثاً به تصور کارشناسان امارات برای رژیم صهیونیستی به مثابه دروازه‌ای به منظور فتح و ناامنی برخی کشورهای منطقه است که بعد از آن حکام ابوظبی به زباله‌دان تاریخ خواهند پیوست. در این میان این پرسش مطرح می‌شود که امارات پس از انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا چه جایگاهی خواهد داشت؟سخن پایانی این است که به نفع حاکمان امارات متحده است که تا دیر نشده اشتباه راهبردی خود را اصلاح کرده و به مسیر خود برگردند و از خام‌اندیشی دست بردارند و خیانت خود را جبران کنند.