قتل‌عام در ویتنام

کشتار زنان، روی دیگر سکه جنایات گسترده‌ای است که در تاریخ لشکرکشی غربی‌ها به قاره‌های آمریکا، آفریقا، آسیا و اقیانوسیه موارد فراوانی از آن ثبت شده است.
جنایات آمریکایی‌ها علیه زنان و تجاوز و قتل‌عام آنان در دوران اشغال ویتنام یکی از داستان‌های تلخ در این زمینه است که در تاریخ ثبت شده است. با این همه، وحشتناک‌ترین جنایات در روستای «مای لای» اتّفاق افتاد که با واکنش جهانیان همراه بود. در مارس 1968 میلادی، تعدادی از سربازان آمریکایی گزارشی را دریافت کردند مبنی بر اینکه تعدادی از ویت‌کنگ‌ها در روستای مای لای مخفی شده‌اند. نظامیان آمریکایی به فرماندهی سرهنگ «ویلیام کالی» وارد این روستا شدند و عملیات جست‌وجو و تخریب را از صبح 16 مارس آغاز کردند. نظامیان آمریکایی در این عملیات به جای ویت‌کنگ‌ها، مردم غیر نظامی را یافتند که بیشتر آنها زن، کودک و پیرمرد بودند. آنها روستاییان، از جمله مردم پیر و زنانی را که بچه در آغوش داشتند، جمع کردند و دستور دادند همگی به درون گودالی بروند؛ سپس همه را به گلوله بستند و قتل عام کردند.
«رایند هور» در خاطرات خود از جنایت مای‌لای می‌نویسد: «دستور بود که حتی مرغ‌های مای‌لای نباید زنده بماند. اول ساکنان را در وسط دهکده جمع کردیم و بعد سرهنگ میچل دستور آتش داد! از طرف روستا هیچ خطری متوجه ما نبود. چون در آنجا هیچ مرد یا پسر جوانی وجود نداشت و فقط تعدادی زن و بچه و افراد پیر در روستا مانده بودند. اول خانه‌ها را آتش زدیم و بعد هنگامی که بچه‌ها و زن‌ها با گریه و ترس از خانه‌ها بیرون می‌دویدند، آنها را کشتیم! خیلی از مادرها سعی می‌کردند بچه‌های‌شان را بغل کنند و مانع تیر خوردن آنها بشوند، اما فایده‌ای نداشت و ما بعد از کشتن مادرها، بچه‌ها را به گلوله بستیم. وقتی کارمان تمام شد، نشستیم تا غذایی بخوریم؛ اما ناله زخمی‌ها مزاحم استراحت‌مان بود و مجبور شدیم بلند شویم و همه زخمی‌ها را راحت کنیم و بعد به غذا خوردن ادامه دهیم. ناگهان صدای گریه بچه‌ای بلند شد و به دنبال پیدا کردن مادرش به سمت انبوه جنازه‌ها رفت. یکی از سربازها او را نشانه گرفت و با شش تیر کارش را ساخت.»
در این جنایت، ۵۰۴ شهروند غیرنظامی کشته شدند که بیشتر آنها زنان و کودکان بیگناه بودند و به اعتراف خود مقامات آمریکایی بسیاری از آنها پیش از به قتل رسیدن شکنجه شدند و به بسیاری از زنان تجاوز شد. دولت ایالات متحده، اما واکنش درخوری به فاجعه نشان نداد و احکامی سبک برای جانیان جنگی صادر کرد. برای نمونه، یکی از فرماندهان ارتش آمریکا که به تنهایی ۲۲ نفر را کشته بود و به بسیاری از زنان تجاوز کرده بود، تنها به سه سال حبس خانگی محکوم شد. مابقی نیز به بهانه اینکه تنها از دستورها پیروی کرده بودند، تبرئه شدند.