پس از انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۷، رویکردها و روندهای محدودساز نسبت به جامعه زنان به شدت تغییر کرد. این وضعیت در حالی است که مقایسه وضعیت زنان در جنبه‌های گوناگون در زمان رژیم پهلوی و جمهوری اسلامی ایران نشان می‌دهد، انقلاب اسلامی هویت زن ایرانی را باز گرداند و نگاه‌ها را نسبت به زنان تغییر داد. این موضوع به شدت نخبگان سیاسی غرب را آشفته کرد؛ به همین دلیل است که پس از انقلاب اسلامی رسانه‌های وابسته به غرب در حال القاسازی مؤلفه محدود شدن زنان در زمان جمهوری اسلامی هستند و سعی در تطهیر پهلوی‌ها دارند. در همین اغتشاشات اخیر، عده‌ای با شعار «زن، زندگی، آزادی» سعی داشتند تفکر پهلوی‌ها را نسبت به زنان دوباره مطرح و در صورت امکان آن را پیاده‌سازی کنند.
با در نظر گرفتن رفتار پهلوی اول مبنی بر برداشتن حجاب از سر زنان ایرانی آن هم به اجبار و در ادامه با توجه به خصوصیات پهلوی دوم و نقل قول‌هایی که از وضعیت دربار وجود دارد، به نظر می‌رسد در نگاه پهلوی‌ها بی‌بندوباری و بی‌حجابی جزء مؤلفه‌های آزادی به شمار می‌آید و حتی پهلوی غربی‌سازی جامعه ایرانی را از طریق بی‌حجاب کردن زنان ایرانی دنبال می‌کرد و به نوعی زن به ابزاری در درباره پهلوی تبدیل شده بود.
زنان؛ قربانیان کشف حجاب
«کشف حجاب» یکی از مهم‌ترین اقدامات رژیم پهلوی علیه زنان بود. ارمغان کشف حجاب رضاخانی برای زنان ایرانی چیزی جز اسارت و زندان و مرگ نبود. «صدرالاشراف» از مقامات رژیم پهلوی در این‌باره می‌گوید: «به خانه رفتم و از همسرم خواستم تا بدون حجاب در مراسم جشن كشف حجاب شركت كند. او در مقابل از من خواست كه به جای این كار طلاقش دهم. چند روزی گذشت و جشن كشف حجاب را برگزار نكردم. رضاخان پیش من آمد و گفت چرا این كار را انجام نمی‌دهی و من گفتم بهتر نیست این كار را از رده‌های پایین‌تر شروع كنید؟ رضاخان گفت نه، وقتی كه تو از انجام این كار امتناع می‌كنی، آنها هم به الطبع از انجام آن سر باز خواهند زد. به خانه رفتم و به همسرم گفتم پای مرگ و زندگی در میان است و تو باید فردا بدون داشتن حجاب در مراسم شركت كنی. همسر و دخترانم بدون حجاب در مراسم جشن شركت كردند؛ اما از روز بعد از آن همسرم در خانه در بستر بیماری افتاد و تا یک سال بعد که جنازه‌اش از خانه خارج شد، پا از خانه بیرون نگذاشت.»(روزنامه کیهان، 1389/10/19)
به روایت اسناد و خاطرات، پس از اعمال قانون کشف حجاب، زنان در خانه حبس شدند. ایالت خراسان در بخشنامه شماره ۱۲۳۴۷۳، به تاریخ ۱۴ بهمن 1316 دو سال پس از اعمال قانون کشف حجاب به اسارت زنان در خانه اشاره کرده و گزارش می‌دهد نسوان از خانه خارج نمی‌شوند.
در چنین وضعیتی، دختران به جای حضور در مدارس، در پستوی خانه زندانی شدند. به گفته حاج احمد قدیریان، «دختران خانواده مجبور شدند برای حفظ حجاب خود ترک تحصیل کنند و از علم که موهبت الهی است، صرف‌نظر نمایند. این مشکل همه خانواده‌های متدین بود.» واقعیت آن است كه كشف حجاب با استفاده از ابزارهای دیكتاتوری دقیقاً به معنای تجاوز به خصوصی‌ترین حریم زندگی مردم بود و این امر تحت لوای هیچ قانونی انجام نگرفت؛ بنابراین هیچ نشانه‌ای از دموكراسی و آزادی در آن دیده نمی‌شد و در پس كشف حجاب، آزادی به طور كامل جای خود را به اسارت زنان داد.
