یکی از موضوعاتی که رهبر معظم انقلاب سال گذشته بر آن تأکید کردند، کاهش قیمت و ایجاد ثبات در بازار خودرو بود که البته به نفع تولید‌کننده و مصرف‌کننده واقعی تمام شود. شرط لازم برای تحقق مطالبه رهبر معظم انقلاب از مسئولان وخودروسازان، وجود شفافیت در صنعت و بازار خودروست که بخش قابل توجهی از ایجاد شفافیت در این صنعت و بازار به نوع سیاست‌گذاری‌های دولت و تأثیر‌گذاران بر صنعت خودروسازی کشور وابسته است.
کوتاه کردن دست واسطه‌ها از صنعت و بازار خودروسازی نباید به آرزویی دست‌نیافتنی تبدیل شود؛ چرا که به ایجاد ناامیدی و نبود خریدار واقعی در این بازار و تحمیل فشارهای متعدد به بخش‌های گوناگون اقتصاد منجر می‌شود؛ به همین دلیل باید مراقب مصوباتی، از جمله مصوبات شورای رقابت در عرضه نکردن خودرو در بورس کالا باشیم، مصوباتی که نه تنها التهاب بازار خودرو را کاهش نمی‌دهد؛ بلکه گام بلندی در توزیع رانت به نفع عده‌ای خاص برداشته است.
تقویت صنعت خودروسازی نه تنها به نفع این صنعت است؛ بلکه بخش‌های دیگر اقتصاد را از خود بهره‌مند می‌کند. وقتی توازن در عرضه و تقاضا برقرار باشد و خبری از توزیع رانت به نفع عده‌ای خاص نباشد و خودروساز درآمد واقعی خود را کسب کند، موفق به ساخت خودرویی می‌شود که ارتقا یافته و منطبق با استانداردهای جهانی است؛ لذا شاهد کاهش تصادفات، هزینه‌های ناشی از معلولیت‌ها و مصدومیت‌هایی خواهیم بود که از این محل داریم.
از سوی دیگر تولید خودروی استاندارد در کنار تولید بنزین با کیفیت منجر به پاکی هوا می‌شود؛ بنابراین بخش قابل توجهی از هزینه‌های دولت بابت آلودگی هوا و یارانه‌هایی که برای بخش درمان می‌پردازد، خود به خود حذف می‌شود. به این ترتیب، باید به این مسئله فکر کنیم که اثرات مثبت یا منفی را که صنعت خودروسازی از خود به جا می‌گذارد،نمی‌توان به یکی دو بخش محدود کرد؛ بلکه بخش‌های پیدا و پنهانی را از خود متأثر می‌کند. همه مسئولان باید به این موضوع واقف شوند و در جهتی حرکت و برنامه‌ریزی کنند که خودرو از کالای سرمایه‌ای به کالای مصرفی تبدیل شود. هیچ جای دنیا خودرو را در ردیف کالاهای سرمایه‌ای قرار نمی‌دهند. در هیچ جای دنیا خودرویی که ده سال پیش 5 میلیون تومان قیمت داشته، پس از گذشت یک دهه 100 میلیون تومان معامله نمی‌شود؛ بلکه این خودرو از رده خارج می‌شود، اما در ایران پراید پنج سال پیش اوراقی را ۱۰۰ میلیون تومان می‌فروشند! در فضایی که با تدبیر و چاره‌اندیشی درست باید به فکر نهادینه کردن آرامش در جامعه باشیم و فضای همدلی و وحدت ملی را بیش از پیش ایجاد کنیم، به نظر می‌رسد برخی تلاش می‌کنند با سیاست‌ها و مصوباتی که در نهایت مردم را تحت فشار اقتصادی و مالی قرار می‌دهد، زمینه را برای نارضایتی مردم باز کنند؛ یعنی عملاً به سمت ناراضی کردن مردم از طریق ابزارهای حاکمیتی می‌روند. دلسوزان کشور و مردم ایران باید متوجه این موضوع باشند و اجازه ندهند با فشارهای غیر واقعی به مردم آرامش از جامعه گرفته شود و به عنوان یک کالای مصرفی مورد نیاز جامعه تعمیم داده شود.
