- صفحه نخست
- |
- استان ها
- |
- بین الملل
- |
- سیاسی
- |
- چند رسانه ای
- |
- اقتصادی
- |
- فرهنگی
- |
- حماسه و جهاد
- |
- صبح صادق
- |
- صدای انقلاب
- |
- محرومیت زدایی
ـ عزیزم چند سالته؟
ـ چهار سالشه خاله‌اش!
ـ دخترم چایی می‌خوری؟
ـ نه ممنون چایی دوست نداره!
اینها تنها چند نمونه کوچک از جملاتی است که به ظاهر محبت‌آمیز هستند و ما امروزه در تمام مکان‌هایی که کودکان حضور دارند، می‌شنویم! جملاتی که تأثیر مخربی در رشد استقلال شخصی و خودکفایی و اعتماد به نفس یک کودک می‌گذارند!
این سبک رفتاری والدین در روان‌شناسی معروف به «والدین هلیکوپتری» است. این والدین بیش از حد مراقب کودکان خود هستند و به آنها اجازه استقلال شخصی را نمی‌دهند. برای جلوگیری از دام هلیکوپتری شدن ما والدین، راه‌های گوناگونی وجود دارد؛ از جمله با توجه به سن فرزندتان، دامنه تصمیماتش را گسترش دهید و کارها را مانند کارفرمایی کاربلد از دور نظارت و مدیریت کنید و به او فرصت کسب تجربه را بدهید. به کودک دبستانی خود اجازه انتخاب فعالیت فوق برنامه یا سرگرمی‌های مورد علاقه‌اش را بدهید و بچه‌های بزرگ‌تر را در انتخاب کلاس‌ها و رشته‌های دانشگاهی آزاد بگذارید و فرزند خود را گذشته از دست رفته خود تصور نکنید. در اختلافات بین فرزندتان با دوستان، همکاران و مدیرانش دخالت نکنید، اجازه دهید خود به میدان اجتماع پا بگذارد و تنها نحوه مدیریت شرایط را به او آموزش دهید و همدلانه به حرف‌هایش گوش دهید.
