بیشترین شکایتی که از سوی زوجین یا والدین و فرزندان در جلسات مشاوره مطرح میشود، بیتوجهی به نیازها و خواستههای مطرح شده است. اینکه چرا دیگران به خواستههای من بیتوجهند؟ یا من و درخواستهایم را نادیده میگیرند؟ نکته حائز اهمیت در بیان و انتقال آن به دیگران، این است که ابتدا باید نیازهای خود را به درستی بشناسیم و سپس آن را به فرد مقابل بیان کنیم، این شرط لازم برای دستیابی به خواسته خود است، ولی کافی نیست؛ چرا که با هر نوع بیانی نمیتوانیم به خواسته خود برسیم. برای رسیدن به خواسته خود آن را به صورت کامل بیان کنید؛ یعنی پیام خود را کامل به گوش مخاطب برسانید. افراد اغلب خواسته خود را از سرزنش و تحقیر کردن فرد مقابل شروع میکنند و از همان ابتدا مخاطب را در حالت تدافعی قرار میدهند. برای نمونه: «تو همیشه شلختهای! یا هیچوقت حواست به بچهها نیست!» این جملات شما را وارد جنگ میکند و مشکلات بیشتری ایجاد خواهد شد. در قدم اول برای بیان خواسته خود باید مشاهدات و واقعیات را به صورت عینی و بدون هیچگونه قضاوت مطرح کرد. برای نمونه: «چرا فلان وسیله سر جایش نیست؟ یا آن وسیله را کجا گذاشتی پیداش نمیکنم.» در قدم دوم باید ضمن بیان افکار، نظر شخصی خود را درباره آن موقعیت بازگو کرد. برای نمونه: «وسایل سر جاشون نیست، اتاق نامرتب شده...» در قدم سوم باید احساسات را بازگو کرد. برای نمونه: «اتاق که نامرتبه، آدم عصبی میشه...» و در پایان باید خواسته را روشن و بدون ابهام بیان کرد. برای نمونه: «لطفاً وسایل رو در جای خودش بگذار. یا یه وقتی بگذار تا وسایل اتاق رو سرو سامون بدیم...» استفاده از این روش اغلب مؤثر واقع میشود و موجب بهبود روابط هم خواهد شد.