سال‌هاست شکل و مدل جنگ‌ها تغییر کرده و دشمنان روش‌های نوینی را برای نابودی طرف‌شان به کار می‌بندند. یکی از این روش‌ها جنگ جمعیتی علیه موجودیت ملت‌هاست؛ جنگی که غرب سال‌های سال است علیه ملت ایران به پا کرده است. درست از همان سال‌هایی که انقلاب اسلامی به پیروزی رسید، غرب جنگ مورد نظر خود را آغاز کرد و به مرور با شکست در هر مدل از سیاست‌های خباثتی‌اش به سراغ روش دیگری رفت. جنگ جمعیتی از مدل‌هایی است که در همان بحبوحه‌های جنگ تحمیلی آغاز شد.
سرمایه اجتماعی عامل پیروزی
چهل و اندی سال از انقلاب اسلامی ایران می‌گذرد؛ انقلابی که سرمایه اجتماعی آن عامل اصلی پیروزی و بیرون راندن دشمن خارجی و دشمن داخلی در سال ۱۳۵۷ بود. شاید آن زمان خیلی‌ها متوجه عمق این سخن امام(ره) در اردیبهشت ۱۳۵۸ نبودند که در پاسخ به پرسش خبرنگار آمریکایی فرمودند: «کشور ایران وسعتش به‌قدری است که برای ۱۵۰ تا ۲۰۰ میلیون جمعیت کافی می‌باشد، چه‌وقت می‌خواهند مسلمین توجه بکنند به اینکه مصالحشان چه است و دردشان چه است؟ و چه‌وقت باید دوا کنند این درد را؟!»
این سخن امام راحل و تأکیدات امروز رهبر معظم انقلاب درباره افزایش جمعیت و فرزندآوری از میزان اهمیت آن حکایت داشت که بسیاری از مردم و مسئولان بعدها متوجه ابعاد ناگوار بی‌توجهی به آن شدند.
امروز با اجرایی شدن قانون جوانی جمعیت، «فرزندآوری» از آن قبیل مسائل مهم و دارای اولویت در کشور شده است. اهمیت امر در حدی است که رهبر معظم انقلاب در این چند سال مکرر نسبت به این موضوع هشدار داده و به مسئولان و مردم برای جبران این کاستی و پیشگیری از خطر بحران جمعیت تذکر داده‌اند. ایشان تکثیر نسل را از جمله معروف‌ها می‌شمارند و فرزندآوری را هنر زن می‌دانند.
شرط توسعه
باید تأکید داشت، رشد، توسعه، بهره‌وری و تولید اقتصادی کشورها، در گرو افزایش جمعیت است؛ اقتصاددانان دنیا اعلام می‌کنند افزایش جمعیت به افزایش ثروت، قدرت و امنیت منجر می‌شود، به‌عکس جمعیت سالمند، ناتوان و مصرف‌کننده، کشورها را دچار معضل خواهد کرد.
بنابراین، افزایش جمعیت برای رشد اقتصادی لازم است، چراکه نیروی فعال، تیزهوش و مبتکر نیز با افزایش جمعیت، افزایش پیدا می‌کند. امری که خود سبب‌ساز جنگی به نام «جنگ جهانی جمعیت» از سوی کشورهای غربی علیه کشورهای مسلمانان، به ویژه ایران اسلامی شد تا کشتاری پیش از تولد راه بیندازند و کشورهای مسلمانی، مانند ایران اسلامی را این چنین به زانو در بیاورند. جنگ جهانی جمعیت، پروژه‌ای است که آمریکا به واسطه آن به جای کشتن افراد از تولد آنها جلوگیری می‌کند و به این ترتیب آسان‌تر بر منابع آنها سلطه می‌یابد.
دشمن می‌داند برای شکست انقلابی به وسعت ایران اسلامی چاره‌ای جز کاهش جمعیت ندارد و باید سرمایه اجتماعی ملت‌ها را بستاند، پس به سراغ نقشه شوم کاهش جمعیت می‌رود.با این حال، کارشناسان این نکته مهم، یعنی بی‌توجهی به اجرای سیاست‌های جمعیتی مد نظر رهبران در کشور را ناشی از عدم اقناع عمومی در این زمینه، فقدان متولی برای سیاست‌های جمعیتی و نبود قوانین متناسب با سیاست‌ها می‌دانند.
کارشناسان و محققان جمعیت‌شناس معتقدند، هنوز اقناع عمومی حتی در سطح کارشناسان و متخصصان در مسئله جمعیت اتفاق نیفتاده است. هنوز هم برخی کارشناسان می‌پرسند که چرا جمعیت باید افزایش یابد؟ و هنوز به عمق فاجعه پی نبرده‌اند که تنها چند سال فرصت جبران برای نرخ باروری داریم و بدون جمعیت، به ویژه در سن ۱۵ تا ۶۴ سال، یعنی جمعیت فعال اقتصادی، مبتکر و سازنده ممکن است اقنصاد کشور زمینگیر شود؛ چرا که هنوز برخی منابع حتی در دانشگاه‌ها از نظریه «افزایش جمعیت کاهش منابع» پیروی می‌کنند بدون آنکه دانش روز، یعنی نقش دانش و نیروی مبتکر در پیشرفت جایگزین شده باشد.
جنگ تمام‌عیار جمعیتی
کارشناسان بر این امر که در جهان، جنگی تمام‌عیار در مسئله جمعیت وجود دارد، تأکید دارند. این نظر را شاید برخی توهم توطئه در نظر بگیرند؛ اما توهم چیزی است که اسناد و مدارکی برای اثبات آن وجود نداشته باشد. آمریکا از دهه ۴۰ یا ۵۰ برای کشورهای صاحب منابع زیرزمینی غنی برنامه‌ریزی کرده است. مسئله جمعیت از دید آمریکایی‌ها، یک جنگ تلقی می‌شود. در جنگ، دشمن تلاش می‌کند با کشتن افراد بر منابع کشور مسلط شود. این در حالی است که در جنگ جمعیتی به جای کشتن افراد از تولد آنها جلوگیری می‌کنند.
در طول کل جنگ تحمیلی، ۳۰۰ هزار نفر به شهادت رسیدند؛ اما با اجرای سیاست‌های تنظیم خانواده سالانه از تولد ۵۰۰ هزار نفر جلوگیری شده و هنوز هم ادامه دارد.
