حزب‌الله لبنان در اقدام نظامی بی‌سابقه پس از انهدام تانک مرکاوا با پهپاد انتحاری در مرکز نظامی در الجلیل، از پهپاد شناسایی هدهد خبر داد که همه رادارهای صهیونیستی و مراکز رصد را پشت سر گذاشته و تصاویری دقیق از مناطق نظامی حساس در شمال فلسطین اشغالی، از جمله فرودگاه‌ها و انبارهای تسلیحاتی و سکوهای موشکی و بنادر در حیفا گرفته است. این اقدامات همزمان با رسیدن «آموس هوکشتاین»، فرستاده ویژه آمریکا به بیروت صورت گرفت. وی در پی تشدید تبادل آتش میان نیروهای حزب‌الله لبنان و رژیم صهیونیستی در مرز دو کشور، در سفری که با عجله تدارک دیده شده و اوج نگرانی فزاینده آمریکا را نشان می‌دهد، گفت که ایالات متحده در تلاش است تا از درگیری گسترده‌تر میان حزب‌الله و رژیم اسرائیل جلوگیری کند. «عبدالباری عطوان» تحلیلگر جهان عرب با بیان اینکه این سفر اضطراری تلاشی از روی یأس برای توقف جنگ فرسایشی در لبنان برای نجات رژیم اشغالگر و کاستن از شکست‌هایش در نوار غزه و شمال فلسطین و دریاهای سه‌گانه عرب، سرخ و مدیترانه و اقیانوس هند است، نوشت: «اظهار نظر هوکشتاین در جریان دیدار با نخست وزیر و رئیس پارلمان لبنان، مبنی بر اینکه «در شرایطی سختی به سر می‌بریم و خواستار راهکارهای سرنوشت‌ساز برای اوضاع در مرزهای لبنان هستیم. برقراری آتش‌بس در غزه به کاهش درگیری میان لبنان و اسرائیل خواهد انجامید»، به مثابه اعتراف آشکار به ارتباط میان دو جبهه لبنان و غزه و نشان‌دهنده نگرانی آمریکا از شدت گرفتن درگیری در دو جبهه، به ویژه شمال است که به سرعت در حال تبدیل شدن به جنگ تمام‌عیار است.»
بازگشت آشفته
رسانه‌های رژیم صهیونیستی گزارش دادند در سایه تأکید و پافشاری حزب‌الله لبنان بر وحدت میادین و تداوم حمایت از نوار غزه، هوکشتاین دست خالی از لبنان به تل آویو بازگشته است. «یارون آبراهام» تحلیلگر امور سیاسی شبکه ۱۲ تلویزیون رژیم صهیونیستی، در این باره گفت: «هوکشتاین پس از دیدار با بنیامین نتانیاهو نخست‌وزیر اسرائیل در دفترش، او را از پیام‌های مذاکراتش با لبنانی‌ها مطلع کرد: آمریکایی‌ها هر کاری می‌کنند تا جنگ تمام‌عیار در جبهه شمالی رخ ندهد.» این تحلیلگر تأکید کرد، هوکشتاین با نتانیاهو و شمار زیادی از سران رژیم صهیونیستی دیدار داشت و افزود: «او به مسئولانی که با آنها دیدار کرد، گفت که از مذاکرات انجام شده با رئیس ستاد اسرائیل نگران است و نفهمیده طرح نظامی اسرائیل چیست و گام بعدی آن چه خواهد بود. در مذاکراتی که او انجام داد، به مسئولان اسرائیلی گفت که حزب‌الله میان میادین (نبرد) جدایی قائل نیست؛ زیرا (سیدحسن) نصرالله بر تداوم جنگ تا زمانی که جنگ در جبهه جنوبی ادامه دارد، پافشاری می‌کند.»
علت وحشت واشنگتن چیست؟
سؤال کلیدی این است که چه عاملی سبب شده است واشنگتنی که هشت ماه است چشم بر روی جنگ غزه بسته، هراسان به سوی لبنان روانه شود؟ پاسخ این پرسش را می‌توان در تحلیلی دید که تارنمای نشریه «فارین پالیسی» به آن اشاره کرده است. در این گزارش به نقل از «مرکز مطالعات بین‌المللی و راهبردی» آمده است: «حزب‌الله لبنان دشمنی بسیار سرسخت‌تر از حماس است. این گروه مجهزترین نقش‌آفرین غیردولتی در جهان است که با کمک ایران، سوریه و روسیه یک زرادخانه پیشرفته تدارک دیده و تخمین زده می‌شود این گروه حدود ۱۳۰ هزار فروند راکت و موشک در اختیار داشته باشد که می‌تواند به سرعت سامانه‌های پیشرفته پدافند هوایی اسرائیل را مغلوب کرده و بزرگ‌ترین شهرهای آن را هدف قرار دهد.» «مایکل اورِن» سفیر رژیم صهیونیستی در آمریکا در زمان ریاست جمهوری «باراک اوباما» در این باره می‌گوید: «در حالی که حماس یک تهدید میدانی برای اسرائیل به شمار می‌رود، حزب‌الله یک تهدید راهبردی علیه اسرائیل است. من برآوردهای بسیار وحشتناکی را در مورد آنچه حزب الله می‌تواند ظرف سه روز بر سر اسرائیل بیاورد، مطالعه کرده‌ام. تمام زیرساخت‌های ضروری، پالایشگاه‌های نفت، پایگاه‌های هوایی و (تأسیسات تحقیقات هسته‌ای) دیمونا از کار خواهند افتاد.» به نوشته «فارین پالیسی»، حزب‌الله لبنان نیز مانند حماس، شبکه‌ای از تونل‌ها را در لبنان حفر کرده که به گفته برخی تحلیلگران اسرائیلی حتی گسترده‌تر از شبکه مورد استفاده گروه فلسطینی است. «واشنگتن‌پست» نیز پیشتر هشدار داده بود مقامات آمریکایی نگران هستند نتانیاهو گسترش جنگ در لبنان را به عنوان کلید ادامه حیات سیاسی خود همزمان با ادامه انتقادات داخلی از شکست دولتش در جلوگیری از حمله هفتم اکتبر که طبق برآوردها به کشته شدن ۱۲۰۰ اسرائیلی و اسارت ۲۴۰ نفر دیگر منجر شد، تلقی کند. قدر مسلم آنکه واشنگتن به خوبی می‌داند درگیری تل‌آویو و حزب‌الله پیامدهای پر مخاطره‌ای برای واشنگتن دارد؛ این کشور نه توان حمایت از رژیمی را دارد که ماه‌هاست با قتل عام فلسطینی‌ها خشم جهان را برانگیخته و نه می‌تواند سرافکندگی تنها گذاشتن متحد دیرینه‌اش را تحمل کند که میخی بر تابوت سیاست خارجه شکست خورده‌اش خواهد بود.
