شاه ولخرج

در دوران پهلوی، همه درآمدهای کشور در اختیار خاندانی بود که خود را صاحب کشور می‌دانستند و جز به مصالح خود فکر نمی‌کردند! خاندان پهلوی در عالی‌ترین سطوح رفاهی به سر می‌بردند؛ در حالی که بخش زیادی از مردم این سرزمین در تأمین حداقل‌های زندگی خود ناتوان بودند. «مینو صمیمی» که سال‌ها منشی سفیر ایران در سوئیس و پس از آن مدتی منشی فرح همسر شاه بود، در کتاب «پشت پرده تخت طاووس»، خاطرات مستندی از ولخرجی‌ها و حیف و میل‌های شاه و درباریان او ارائه می‌دهد و می‌نویسد:
«وقتی شاه برای سفر زمستانی به سوئیس می‌آمد، ابتدا دو هواپیما بارهای او و اطرافیان را می‌آوردند. سپس دو طبقه کامل از یک هتل مجلل برای دو ماه اجاره می‌شد و این در حالی بود که شاه ویلایی بسیار مجلل در یک نقطه خلوت برای خود خریداری کرده بود. آنگاه، شاه و همراهانش با یک هواپیمای دربست وارد می‌شدند. در طول سفر هم هواپیماهای اختصاصی متعددی، ملزومات سفر آنها را با رفت و آمدهای مکرر تأمین می‌کردند.
در دوران پهلوی مصرف انواع مواد مخدر، از تریاک تا هروئین و حشیش در ایران رایج گردید. برخی از درباریان به ویژه اشرف، خواهر دو قلوی شاه، نقش مهمی در واردات این مواد به کشور داشت. درصد فراوان قاچاق این مواد، صرف هرزگی‌ها و قماربازی‌های اشرف و سایر درباریان در ایران و خارج از ایران می‌شد.
در ویلای مجلل شاه، اتاق شاه از همسرش به دستور شاه جدا شد تا وی بتواند با صرف پول‌های گزاف از بیت‌المال مسلمین، چهره‌های مشهور سینمایی غرب و... را دعوت کند که از آن جمله می‌توان به بریژت باردو (هنرپیشه مشهور فرانسوی) اشاره کرد. شاه حتی در زمانی که در ایران بود، هرگاه دندانش درد می‌گرفت با صرف هزینه‌های گزاف، دندانپزشک گران‌قیمتی را از سوئیس به ایران می‌آورد و با اهدای پول کلان و هدایای سنگین و تقبل مخارج سفر و تفریحات گاه دو هفته‌ای او در ایران، به درمان دردی می‌پرداخت که با هزینه کمی در ایران قابل درمان بود.
ولخرجی‌های شاه و اطرافیان در سوئیس تا آن حد بود که بارها مورد اعتراض مطبوعات سوئیسی و اروپایی قرار گرفته بود، اما سفیر می‌کوشید با اهدای هدایای گران‌قیمت به روزنامه‌نگاران صدای آنها را خاموش کند، اما برخی پول می‌گرفتند و در عین حال به انتقادات خود شدت می‌دادند. این اعتراضات منجر به تظاهرات دانشجویی علیه حضور شاه در سوئیس می‌شد.»