محمدجواد ظریف معاون راهبردی دولت چهاردهم شب گذشته با انتشار متنی در واکنش به اعلام اسامی وزرای پیشنهادی دولت چهاردهم به مجلس شورای اسلامی از دولت پزشکیان استعفا داد.
این درحالی است که ظریف ۵ بار سابقه استعفای دیگر در دولت های یازدهم و دوازدهم دارد.
ظریف در بخشی از کتاب خاطراتش با عنوان پایاب شکیبایی جزییات ۵ بار استعفای خود در سالها ۹۲ تا ۱۴۰۰ را روایت کرده است! این بخش از کتاب را در ادامه میخوانید:
«نخستین بار که تا مرز کنارهگیری پیش رفتم، در سفر نخست آقای رئیس جمهور به نیویورک در سال ۱۳۹۲ بود. برخی مشاورین آقای رئیس جمهور بدون هماهنگی تلاش کرده بودند نشست وزرای خارجۀ پنج به اضافه یک و ایران را به نشست سران تبدیل کنند.
دومین بار طرحی پیرامون کمیته نیازهای هستهای کشور بدون هماهنگی با وزارت امور خارجه برای زمامداران کشور فرستاده شده بود، که گفتگوها را پیشاپیش محکوم به شکست میکرد.
سومین نوبت به دنبال شکایت از بیتوجهی سایر وزارتخانهها به بایستههای بنیادین سیاست خارجی و به ویژه در ارتباط با ناهماهنگی در پیوندهای با روسیه بود که انجام وظیفۀ وزیر امور خارجه را برهم ریخته بود. ناگفته نماند که وزارت امور خارجه برای دفاع از پیوندها با روسیه وارد شده بود.
نوبت دیگر، بر سر ِ سفر بشار اسد در اسفندماه ۱۳۹۷ بود.
کنارهگیری بعدی مربوط به فعالیتهای دیپلماتیک ما برای شکست دادن تلاش آمریکا برای بازگرداندن قطعنامههای شورای امنیت در برابر ایران در تابستان و پاییز ۱۳۹۹ بود. آقای پوتین یک پیشنهاد مطرح کرده بود که به نظر وزارت امور خارجه میبایست با روش دیپلماتیک با آن برخورد میشد. در شورای عالی امنیت ملی و در دولت با لحنی تند مخالفت کردند، که توهین به وزارت و وزیر امور خارجه بود. پس از آن تقاضا کردم از حضور در هیئت دولت معاف شوم، که موافقت نشد.»
ششمین استعفای محمدجواد ظریف یکشنبه (۲۱ مرداد) رخ داد.