موفقیت دیپلماسی و میدان علیه تجزیه‌طلبی

رسول سنائی‌راد در یادداشتی نوشت: از میراث‌های باقیمانده از دوران حاکمیت رژیم بعث در عراق و همکاری صدام با گروهک‌های ضد انقلاب و تجزیه‌طلب، حضور این گروهک‌ها در مناطقی از اقلیم کردستان عراق است که پس از سقوط رژیم بعث همچنان ادامه پیدا کرده و با تجهیز و پشتیبانی این گروهک‌ها توسط سرویس‌های امنیتی کشورهای متخاصم به ویژه امریکا، رژیم صهیونیستی و متحدان غربی و بعضاً عربی آنها، به عامل ناامنی در مناطق مرزی و حتی جاسوسی، ترور و خرابکاری در عمق تبدیل شده بود.

از این رو، در سالیان گذشته هیئت‌های امنیتی و نظامی چندگانه‌ای با سفر به عراق و دیدار با مقامات دولت مرکزی عراق و اقلیم کردستان مستنداتی مبنی بر حضور و در اختیار داشتن اردوگاه‌ها و مقرهای نظامی و عملیاتی گروهک‌های تجزیه‌طلب و همچنین مراکز وابسته به سرویس‌های امنیتی مرتبط با آنها، به ویژه موساد و استفاده از آن‌ها علیه امنیت کشورمان به بغداد و اربیل منتقل کردند. بی توجهی مقامات عراقی و اقلیم به هشدارها و تذکرات چندباره جمهوری اسلامی ایران و همچنین عملیات‌های تروریستی و ایجاد ناامنی از سوی گروهک‌های تروریستی و تجزیه‌طلب با استفاده از مقرها و اردوگاه‌های نظامی و عملیاتی مستقر در خاک اقلیم کردستان عراق، موجب شد که نیروهای مسلح ایران در چند مرحله عملیات نظامی علیه مقرهای عملیاتی تروریست‌ها را در مناطق مرزی، بر اساس حق دفاع مشروع و مبتنی بر ماده ۵۱ منشور ملل متحد به اجرا بگذارند و بی‌عملی مقامات اربیل را جبران و بر جدیت کشورمان برای مقابله با عوامل مخل امنیت تأکید کنند.

تا اینکه در اسفند ماه ۱۴۰۱ توافقی با حضور نخست‌وزیر عراق و مشاور امنیتی وی و دبیر وقت شورای عالی امنیت ملی ایران، برای حل موضوع با تعیین مهلت برای خلع سلاح و تعطیلی اردوگاه‌های نظامی گروهک‌های تروریستی و تجزیه‌طلب مستقر در خاک اقلیم کردستان عراق انجام شد و دولت مرکزی عراق به اجرای آن تعهد داد.

با وجود این، اجرای تعهدات به همکاری دولت اقلیم کردستان گره خورده بود که در ارتباط با این گروهک‌ها گرفتار برخی ملاحظات سیاسی بود و با اینکه هم به دولت مرکزی و هم جمهوری اسلامی قول همکاری داده می‌شد، اما اراده چندانی بر عملیاتی‌سازی و اجرای تعهدات نداشت. از این رو، مجدداً پس از چندین مرحله هشدار، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در دی ماه ۱۴۰۲، عملیات موشکی سنگینی علیه مراکز جاسوسی و پایگاه‌های گروهک‌های تروریستی را در مناطق مرزی با اقلیم به اجرا گذاشته و پس از آن دیپلماسی نظامی را برای به نتیجه رساندن توافق دنبال کرد.

به موازات این اقدامات در سفر نیچروان بارزانی، رئیس اقلیم کردستان عراق به تهران و دیدار با شهید رئیسی موضوع مطرح و بر اجرای توافق برای خلع سلاح و دور کردن تروریست‌ها از مرزها تأکید شد.

اکنون در آستانه سفر رئیس‌جمهور کشور به عراق، اجرای توافق با واداشتن گروهک تروریستی کومله به ترک اردوگاه‌ها و مقرهای نظامی و تحویل سلاح‌های سنگین و نیمه سنگین و بخشی از سلاح‌های سبک عملیاتی گردیده که حاکی از موفقیت دیپلماسی نظامی کشورمان و هم‌سرنوشتی گروهک‌های تروریستی تجزیه‌طلب مستقر در اقلیم با عناصر گروهک تروریستی منافقین یعنی تشدید آوارگی و فلاکت آنهاست.

پیامدهای اخراج تروریست‌ها از اردوگاه‌ها و مقرهای عملیاتی و خلع سلاح آن‌ها در همین مرحله اولیه عبارت است از؛

۱- سخت‌تر شدن دسترسی آن‌ها به خاک ایران و از بین رفتن حاشیه امن برای اقدامات تروریستی با برخورداری از عقبه مطمئن.

۲- ایجاد اختلاف و سرخوردگی بین اعضا و نگرانی شدید از آینده تشکیلاتی و سازماندهی خود.

۳- اشراف امنیتی و اعمال نظارت بر هرگونه جابه‌جایی و تردد آن‌ها از سوی نیروهای امنیتی دولت اقلیم و حتی جمهوری اسلامی ایران و اعمال محدودیت‌های شدید بر آنها.

۴- تفکیک نیروهای مجرد و متأهل و برهم خوردن سازماندهی گروهک و پدید آمدن شکاف و بی‌انسجامی در تشکیلات.

۵- از دست رفتن اعتبار تشکیلاتی و عملیاتی گروهک نزد سرویس‌های جاسوسی کشورهای حامی و از دست دادن منابع و حمایت‌های گذشته.

تأثیر این پیامدها که تشدید شکاف و اختلاف بین گروهک و دولت اقلیم را هم باید به آن افزود، تا بدان پایه برای تروریست‌ها سنگین بوده که به استعفا و جدایی و اعتراض بین آن‌ها انجامیده که خود روند فروپاشی آن را تشدید و تسریع می‌کند.

اهمیت این اتفاق زمانی روشن‌تر می‌شود که به یاد بیاوریم نه تنها این گروهک در آشوب‌های پس از درگذشت خانم مهسا امینی میدان‌دار اغتشاشات و اقدامات تروریستی در برخی شهرهای کردستان شده بود، بلکه پروژه خرابکاری در تأسیسات نظامی اصفهان و اقدام نیابتی برای موساد و تروریست‌های صهیونیستی را نیز به اجرا گذاشته بود.

این رخداد می‌تواند درس عبرتی برای تمامی گروهک‌های تجزیه‌طلب و تروریستی و خائن به کشور و مردم باشد که شاید چند صباحی با حمایت بیگانگان و سرویس‌های جاسوسی آن‌ها به جولان بپردازند، اما سرانجامی جز فلاکت، آوارگی و نکبت در انتظار آنان نیست و منافقین و تروریست‌های ملحد کومله آینه عبرت‌آموزی برای تمامی تروریست‌ها و خائنان به حساب می‌آیند.