کار مهم‎تر!

پرچم مشکی منقش به نام مبارک حضرت ام‌البنین (س) اگر برای کسری از ثانیه نمایش داده شود، کارت زرد دارد و دیسکالیفه! اما پرچم‌های رنگین کمانی آزادند و حمل آنها نه تنها ایرادی ندارد، که تشویق هم دارد!

برگزارکنندگان المپیک حق دارند مسیحیت، دین میلیارد‌ها انسان را به بهانه نقاشی «شام آخر» لئوناردو داوینچی هجو کنند و «ایمان خلیف» ورزشکار تراجنسیتی اجازه دارد در مسابقات بوکس زنان المپیک پاریس حاضر شود!

«پیتر بالچیک» جودوکار صهیونیست روی موشک‎هایی را که قرار است بر سر کودکان غزه فرود آید، به رسم هدیه امضا می‎کند، اما می‎تواند در المپیک حاضر باشد.

بله، المپیک تنها یک رقابت ورزشی نیست؛ فرصت نمایش هویت، سیاست و ملیت است، فرصتی که کشورها، فرهنگ‌ها و سیاست خود را پیش چشم و ذهن مردم دنیا به نمایش بگذارند.
 رهبر معظم انقلاب در دیدار المپیکی‌ها و پاراالمپیکی‌ها در بیانات حکیمانه خود به این سیاست مغرضانه غرب اشاره فرمودند: «یک چیز که امسال در بازی‌های المپیک محسوس بود، سیاست‌های دوگانه کشور‌های حاکم بر مسائل ورزش بین‌المللی است. فلان دولت را، فلان کشور را به خاطر اینکه فلان جا جنگ راه انداخته محروم می‎کنند، اما رژیم صهیونیستی را که هزاران کودک را به قتل رسانده، در طول حدود یک سال، بیش از ۴۱ هزار نفر را به قتل رسانده، از بازی‌ها محروم نمی‎کنند! این مغرضانه است؛ این همان حرفی است که ما همیشه می‎گوییم و بعضی‌ها حمل می‎کنند بر مبالغه؛ مبالغه نیست. می‌گویند «ورزش سیاسی نیست»، در حالی که اینها بیشترین غرض سیاسی را در ورزش اعمال می‎کنند و نشان می‎دهند.»

بنابراین شیربچه‌های ایرانی میادین ورزشی باید بدانند که وظیفه امروز آنها تن‌ها ایجاد اشتیاق در فرزندان این مرز و بوم برای ورود به میدان ورزش نیست ـ هر چند این موضوع هم بسیار مهم است ـ مسئله مهم‌تر تربیت و پرورش آنان است؛ مسئله‌ای که رهبر معظم انقلاب در زمینه آن گفتند: «توصیه من به شما ورزشکار‌ها این است که این افتخارات را در بیرون از میدان ورزش هم حفظ کنید؛ یعنی احترام به دین، احترام به اخلاق، احترام به مسئولیت‎های دینی و اخلاقی و سیاسی و اجتماعی را که در میدان، جلوی چشم دنیا به رخ همه می‎کشید، در بیرون از میدان هم حفظ کنید. شما‌ها شاخصید، جوان‎ها به شما نگاه می‎کنند؛ رفتار شما برای بسیاری می‎تواند الگو باشد. رعایت‎های دینی، رعایت‎های سیاسی، رعایت‎های اخلاقی، رعایت‎های اجتماعی را در بیرون میدان ورزش، در درون زندگی معمولی، در خیابان که راه می‎روید، در محیط کار که کار می‎کنید، رعایت کنید و از سوی خدای متعال ان‌شاءالله، ثواب مضاعف ببرید.»