خشونت سیاسی

روزنامه «نیویورک‌تایمز» با اشاره به کشته شدن «چارلی کرک»، از متحدان دونالد ترامپ نوشت: «خشونت علیه چهره‌های سیاسی زمانی از آن دسته رویداد‌هایی بود که در دموکراسی‌های ناپایدارِ دوردست رخ می‌داد. اکنون این پدیده به واقعیتی از زندگی در آمریکا تبدیل شده است، مانند تیراندازی در مدارس این کشور.» به نوشته این روزنامه، خشونت سیاسی به احتمال زیاد زمانی به بخش عملاً پذیرفته‌شده از فرهنگ آمریکایی تبدیل شد، که در ششم ژانویه ۲۰۲۱ انبوهی از هواداران ترامپ به کنگره یورش بردند تا نتیجه انتخابات ریاست‌جمهوری ۲۰۲۰ را به نفع او تغییر دهند. این روزنامه افزود: «تقریباً بلافاصله، آقای ترامپ و متحدان جمهوری‌خواهش بازنویسی تاریخ آن رویداد را آغاز کردند، پروژه‌ای که در نهایت به عفو رئیس‌جمهوری از ۱۶۰۰ نفر انجامید که به اتهامات مرتبط با خشونت محکوم یا متهم شده بودند. ترامپ خودش نیز در ارتباط با رویداد‌های ششم ژانویه و تلاش‌های گسترده‌اش برای تغییر نتایج انتخابات ۲۰۲۰ تحت تعقیب قضایی قرار گرفت، اما آن اتهامات پس از پیروزی او در انتخابات ۲۰۲۴ کنار گذاشته شد.» به گفته نیویورک‌تایمز، مقامات آمریکایی در سطح محلی و ملی به طور معمول با تهدید روبه‌رو می‌شوند. فرماندار دموکرات میشیگان، هدف یک طرح آدم‌ربایی در سال ۲۰۲۰ بود. در واشنگتن، مردان مسلحی دستگیر شدند که قصد داشته‌اند به سوی خانه‌های قاضی دیوان عالی و باراک اوباما، رئیس‌جمهوری پیشین بروند تا آنان را به قتل برسانند. همسر نانسی پلوسی، نماینده کالیفرنیا و رئیس پیشین دموکرات مجلس نمایندگان، در سال ۲۰۲۲ در خانه‌شان در سانفرانسیسکو به دست مردی که چکش به دست داشت، مورد حمله قرار گرفت. یک نماینده جمهوری‌خواه لوئیزیانا، در سال ۲۰۱۷ هدف اصابت گلوله قرار گرفت و در رویدادی که نخستین اقدام قابل توجه خشونت‌آمیز سیاسی در سده ۲۱ است، نماینده دموکرات آریزونا به شدت زخمی شد. این روزنامه افزود: «تاریخ دور آمریکا نیز مملو از اعمال خشونت‌آمیز سیاسی است، اگرچه رویداد‌های بزرگ در سده‌های نوزدهم و بیستم با فاصله بیشتری از هم رخ داده‌اند. آبراهام لینکلن، جیمز گارفیلد، ویلیام مک‌کینلی و جان اف‌کندی، هر یک در دوران تصدی ریاست‌جمهوری با گلوله کشته شدند یا در سال ۱۹۶۸، مارتین لوتر کینگ جونیور و رابرت اف‌کندی هر دو توسط قاتلان به قتل رسیدند.»