صفحه نخست >>  عمومی >> آخرین اخبار
تاریخ انتشار : ۰۷ آذر ۱۳۸۷ - ۰۹:۰۶  ، 
کد خبر : ۶۱۰۳۷

حزب دموکرات و سیاستهای خارجی آمریکا/محمد نوری

با توجه به تجارب تلخ هشت سال گذشته و دو جنگ اخیری که آمریکا در خاورمیانه درگیر آن شد باراک اوبا سعی خواهد کرد این تجربیات را تکرار نکند و در رابطه با کشورهایی که با آنها اختلاف نظر دارد سیاست دیگری را در پی بگیرد.

بصیرت: حزب دموکرات ایالات متحده آمریکا یکی از دو حزب بزرگ این کشور است که به همراه حزب جمهوریخواه آمریکا حکومت را در این کشور در دست دارد.حزب دموکرات یک حزب واحد نبوده بلکه از لایه های متفاوتی از نظر ایدئولوژی تشکیل یافته است.
تاریخچه
سنگ بنای حزب دموکرات درسال ۱۷۹۲ گذاشته شد. جمهوریخواهان دموکراتیک ( حزب دموکرات بعدی ) از همان ابتدا با استقبال ایالت های جنوبی روبروگشت و این منطقه تا سالیان طولانی دژ تسخیر ناپذیر جانشیان جفرسون به شمار می آمد. در انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۸۰۰ توماس جفرسون که در حکومت چهار ساله جان آدامز فدرالیست سمت معاون ریاست جمهوری را بر عهده داشت، به پیروزی دست یافت بدین ترتیب دوران طلائی حکومت جمهوریخواهان درموکرات آغاز گشت. این دوران تقریباً ۶۰ سال، به استثناء چند مقطع کوتاه، تا تاسیس حزب جمهوریخواه در دهه ۱۸۵۰ ادامه یافت. دراین مدت ۹ رئیس جمهور از ۱۲ رئیس جمهور،ازحزب جمهوریخواه دموکراتیک و جانشین آن حزب دموکرات برگزیده شدند و مجموعاً ۴۸ سال نامزدهای این حزب کاخ سفید حکومت کردند.
توسعه و پیشرفت صنعتی در آمریکا، صدها هزارکارگر حرفه ای را وارد عرصه مناسبات اجتماعی کرد و ازآنان یک نیروی تاثیر گذار درمقابل بانکداران و صنعتگران شمالی و زمینداران جنوبی بوجود آورد. تحولات آینده موجب گشت حزب دموکرات در میان طبقه کارگر نفوذ و گسترش چشمگیری بدست آورد و از این نیروی رشد یابنده دررقابت با جمهوریخواهان بهره گیرد.
سال بعد در جریان انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۸۴۸، کنوانسیون ملی حزب جمهوریخواهان دموکراتیک، تغییر نام حزب را به تصویب رساند و براساس این تصمیم
”حزب دموکرات” رسماً متولد شد.
عصر نیودیل
در فاصله شکست دموکرات ها درانتخابات سال ۱۹۲۰ تا پیروزی فرانکلین روزولت در سال ۱۹۳۲، جمهوریخواهان قدرت را در کنگره و کاخ سفید در اختیار گرفتند وبرنامه های محافظه کارانه خود را به اجرا در آوردند. هاردینگ کولینگ و هوور با کنار گذاشتن برنامه های اجتماعی دموکرات ها، عدم دخالت دولت در اقتصاد را سرلوحه برنامه های خود قراردادند. بنابراین هنگامی که روز یکشنبه سیاه در۲۹ اکتبر ۱۹۲۹ از راه رسید و وخیم ترین بحران اقتصادی را با خود به همراه آورده جمهویخواهان از یافتن راه حلی برای خروج از بحران ناکام ماندند. بدنبال آن،ورشکستگی صدها بانک و کارخانه، از بین رفتن پس انداز شهروندان و بیکاری، فقر و گرسنگی از راه رسید بدون آنکه دولت بتواند از سقوط اقتصاد جلوگیری بعمل آورد. در چنین شرایط وخیم اقتصادی، حزب دموکرات با فرانکین روز ولت به میدان آمد و در انتخابات سال ۱۹۳۲ به پیروزی رسید. New Deal با طرح نیودیل
در سال ۱۹۴۰ هنگامی که پایان دور دوم ریاست جمهوری روزولت نزدیک می شد همگان تصور می کردند سنت دیرینه جرج واشنگتن حفظ خواهد شد.اما روزولت یکبار دیگر از سوی کنوانسیون ملی دموکرات به عنوان نامزد انتخابات ریاست جمهوری برگزیده شد. اگر چه شروع جنگ جهانی دوم در اروپا در پذیرش این تصمیم موثر بود، لیکن شرایط آن زمان نشان داد که فردی بهتر از روزولت نمی تواند کشور را از دوران پس از بحران به سلامت خارج نماید. بنابراین روزولت یکبار دیگر وارد نبردهای انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا شد و به راحتی توانست رقیب جمهوریخواه خود را با فاصله زیاد شکست دهد. بدین ترتیب وی نخستین رئیس جمهوری بود که برای ۳ دوره در کاخ سفید ماندگار شد. وی بار دیگر در انتخابات سال ۱۹۴۴ به پیروزی دست یافت و علیرغم اینکه از بیماری رنج می برد و بر روی صندلی چرخدار نشسته بود، مسئولیت قوه مجریه را بر عهده گرفت.
دو دوره ریاست جمهوری دوایت آیزنهاور از راهیابی دموکرات ها به کاخ سفید جلوگیری بعمل آورد. اما در انتخابات سال ۱۹۶۰ که نشانه های تغییر درجامعه ایالات متحده آمریکا به خوبی نمایانگر بود، دموکرات ها یکبار دیگر به پیروزی دست یافتند. جان اف کندی نامزد حزب دموکرات با فاصله اندکی ریچارد نیکسون جمهوریخواه را شکست داد و به عنوان جوان ترین رئیس جمهور ایالات متحده با ۴۳ سال سن به کاخ سفید راه یافت. وی برخلاف کلیه روسای جمهور این کشور کاتولیک بود و پیروزی وی، به تسلط مطلق جامعه پروتستان بر زندگی سیاسی آمریکا پایان داد. وی برنامه های اجتماعی گسترده ای را به کنگره ارائه کرد که اکثراً از سوی نمایندگان محافظه کار هردو حزب جمهوریخواه ودموکرات رد شد. کندی همچنین گام هایی برای رفع تبعیض نژادی درایالت های جنوبی به مرحله اجرا گذاشت.این برنامه ها پس از ترور وی در دالاس و توسط لیندون جانسون ادامه یافت.
با ترور کندی در سال ۱۹۶۳، لیندون جانسون معاون وی، مسئولیت ریاست جمهوری را بر عهده گرفت و توانست با پیروزی در انتخابات ۱۹۶۴ یک دوره دیگر در کاخ سفید بماند. هدف رفع فقر، گرسنگی و تبعیض پا به وباGreat Society وی با شعار " جامعه بزرگ" عرصه انتخابات سال ۱۹۶۴ گذاشت.
دوران افول حزب دموکرات
با پایان یافتن دهه ۱۹۶۰، دیدگاه ملت آمریکا در قبال دولتمردان دموکرات تغییر یافت و انگیزه برای انتخاب فرد جدید با شعارهای جدید روز به روز بیشتر قوت گرفت. درانتخابات ریاست جمهوری سال ۱۹۶۸ ریچاردنیکسون از حزب جمهوریخواه به عنوان مردی با ایده های جدید راهی کاخ سفید شد. وی و جانشینش جرالد فورد به مدت ۸ سال، دموکرات ها را از کاخ سفید دور نگه داشتند تا اینکه رسوایی واترگیت و شکست تحقیر آمیز ارتش آمریکا درویتنام یکبار دیگر افکار عمومی را برای یک رئیس جمهور دموکرات مهیا ساخت. جیمی کارتر با هدف پیشبرد دولت رفاهی و تاکید بر مسائل اخلاقی و حقوق بشر در سال ۱۹۷۶ به پیروزی رسید. وی بلافاصله پس ازورود به کاخ سفیدعلیرغم مخالفت محافظه کاران کنگره، اصلاحات اجتماعی خودرا ارائه نمود. کارتر با افزایش مالیات ها به جنگ کسری بودجه رفت و در برنامه های انرژی ایالات متحده تجدید نظر کرد.در عرصه سیاست خارجی کارتر از یکسو با برپایی کنفرانس کمپ دیوید و صلح میان مصر و اسرائیل به یک دستاورد بزرگ دربحران خاور میانه و جلب نظر گروههای یهودی داخل آمریکا نایل شد و از سوی دیگر دولت وی بدلیل به گروگان گرفته شدن ۵۲ دیپلمات این کشور درتهران فلج گردید.
گروگانگیرى در تهران، ۴۴۴ روز به طول انجامید و تنها زمانى پایان یافت که کارتر در پى شکست از ریگان کاخ سفید را ترک کرده بود. این ماجرا که پس از شکست در جنگ ویتنام بزرگ‌ترین ضربه را به روحیه ملت آمریکا وارد ساخت، یک سال آخر ریاست جمهورى کارتر را کاملاً تحت الشعاع خود قرار داد.
بازگشت به قدرت
هنگامى که عملیات نجات گروگان ها در طبس شکست خورد این ماجرا به یک رسوایى کامل بدل گشت. ناکامى در عرصه بین المللى شکست کارتر و دموکرات ها را در انتخابات ۱۹۸۰ به دنبال آورد و این حزب را به مدت ۱۲ سال از کاخ سفید دور نگه داشت. تا اینکه در سال ۱۹۹۲ بیل کلینتون رهبرى دموکرات هاى جوان و لیبرال مسلک را به عهده گرفت و توانست براى ۸ سال و تا پایان قرن بیستم اداره کشور را در دست گیرد.
کلینتون از هنگام ورود به کاخ سفید، طرح هاى جسورانه را به مرحله اجرا گذاشت. وى پس از ۱۲ سال حاکمیت محافظه کاران، مالیات ها را افزایش داد و در پایان زمامدارى خود ۱۳۰ میلیارد دلار مازاد بودجه بر جاى گذاشت. در عرصه مسائل اجتماعى، وى از ورود همجنس بازان به ارتش حمایت کرد و با کمک همسرش، هیلاری کلینتون تلاش مداومى را براى تصویب قوانین بیمه هاى اجتماعى صورت داد. از سال ۱۹۹۳ که جمهوریخواهان پس از ۴۰ سال کنترل هر دو مجلس کنگره را در دست گرفتند، نبرد میان لیبرال ها و محافظه کاران شدت گرفت. این نبرد حتى به تعطیلى یک هفتگى دولت فدرال به دلیل تصویب نشدن لایحه بودجه انجامید. محافظه کاران همچنین پرونده هاى حقوقى مالى _ اخلاقى را علیه کلینتون ها به راه انداختند. بیل کلینتون در سال ۱۹۹۹ تا یک قدمى استیضاح و برکنارى پیش رفت و تنها با یک راى توانست از چنگ دشمنانش بگریزد. ماجراى رسوایى اخلاقى مونیکا لوینسکى ( رسوایی مونیکا گیت ) ، دو سال آخر ریاست جمهورى کلینتون را تحت الشعاع خود قرار داد و حتى ال گور، معاون کلینتون و نامزد دموکرات ها در انتخابات سال ۲۰۰۰ را نیز بى نصیب نگذاشت. در جریان انتخابات سال ،۲۰۰۰ دموکرات ها به رغم تبلیغات سنگین محافظه کاران به پیروزى در جلب آراى مردمى دست پیدا کردند، اما جمهوریخواهان با دخالت در انتخابات ایالت فلوریدا، سرانجام پس از ۳۵ روز کشمکش حقوقى و سیاسى، جرج دبلیو بوش را به کاخ سفید فرستادند. بدین ترتیب قرن بیستم که با حاکمیت جمهوریخواهان آغاز شده بود، با حاکمیت دموکرات ها پایان یافت.
جناح بندی داخلی حزب دموکرات
-جناح سوسیال دموکراتیک چپ ۱
-لیبرال هاى سنتى ۲
-لیبرال هاى میانه و راست میانه ۳
-راست محافظه کار ۴
جناح سوسیال دموکراتیک چپ
این جناح منتهى الیه سمت چپ حزب دموکرات را تشکیل مى دهد. الگوى سیاسى رهبران این جناح، احزاب سوسیالیست اروپایى است. سوسیال دموکراتیک چپ حزب دموکرات خواهان ایفاى نقش بهتر براى دولت، افزایش مالیات ها و تاکید بیشتر بر برنامه هاى اجتماعى و رفاهى است.
ایالت هاى شمال شرقى و شمال غربى، به ویژه ایالت واشینگتن پایگاه اصلى جناح چپ حزب دموکرات محسوب مى شود. باربارا لى نماینده مجلس و دنیس کوسینیچ رقیب جان کرى در انتخابات درون حزبى سال ۲۰۰۴ حزب دموکرات از جمله شاخص ترین چهره هاى جناح سوسیال دموکراتیک چپ حزب دموکرات به شمار مى آیند. انجمن حزبى کنگره پیشرو و محفل اصلى این جناح است.
لیبرال هاى سنتى
در یک گام به سوى راست، جناح لیبرال هاى سنتى بعد از جناح سوسیال دموکراتیک چپ قرار مى گیرد. این جناح خود را پیرو اندیشه هاى «جامعه بزرگ» لیندون جانسون مى داند. برخلاف سوسیال دموکرات ها، لیبرال هاى سنتى بر اقتصاد آزاد و محدود شدن نسبى قدرت دولت تاکید مى کنند، اما در عین حال خواهان گسترش بیمه هاى اجتماعى و تقویت خدمات درمانى هستند. از نظر این جناح، دولت موظف است براى تامین نیاز هاى اقشار فقیر و کم درآمد مالیات ها را افزایش دهد. بدنه اصلى حزب دموکرات ها را جناح لیبرال هاى سنتى تشکیل مى دهد. سناتور هیلارى کلینتون، نانسى پلوسى و جان کرى نامزد دموکرات ها در انتخابات سال۲۰۰۴ جناح لیبرال هاى سنتى را نمایندگى مى کنند.
لیبرال هاى میانه و راست میانه
این دو جناح به طور مشترک در میان دو جناح چپ (سوسیال دموکراتیک چپ و لیبرال هاى سنتى) و راست (محافظه کاران سبک جمهوریخواهى) قرار مى گیرند. میانه رو هاى حزب دموکرات نه به اندازه چپ ها منتقد نظام سرمایه دارى هستند و نه به اندازه راست ها از اقتصاد آزاد و عدم دخالت دولت در اقتصاد حمایت مى کنند. از نظر میانه روها باید میان عدالت اجتماعى و رشد اقتصادى توازى برقرار شود. به همین دلیل برخى از اعضاى این جناح در کنگره به کاهش مالیات ها راى مى دهند و لیبرالیسم اجتماعى نظیر همجنس گرایى و سقط جنین را مغایر اصول اخلاقى و مذهبى ارزیابى مى کنند.سناتور ژوزف لیبرمن نامزد پست معاونت ریاست جمهورى در انتخابات سال ۲۰۰۰ از حزب دموکرات عمده ترین چهره راست میانه است. پایگاه سنتى جناح راست میانه، ایالت هاى جنوبى سواحل شرقى آمریکا و ایالت هاى جنوبى دریاچه هاى بزرگ است.
راست محافظه کار
نزدیک ترین جناح حزب دموکرات به حزب جمهوری خواه را تشکیل مى دهند. این جناح با حفظ اصول کلى ایدئولوژى چپ، خواهان کاهش نقش دولت، کاهش مالیات ها، تقویت بنگاه هاى خصوصى و رونق بازار هاى تجارت آزاد در خارج از آمریکا هستند. این جناح در حقیقت بقایاى حزب دموکرات در پیش از جنگ هاى داخلى آ مریکا را نمایندگى مى کند. از این رو برخلاف روح کلى حزب دموکرات که از جامعه چند نژادى حمایت مى کند، محافظه کاران حزب دموکرات به شدت نژادپرست هستند. آنان همچنین با لیبرال هاى شمال شرقى بر سر همجنس بازى، سقط جنین و کنترل اسلحه اختلاف نظر جدى دارند.روحیه ناسیونالیستى و مذهبى از دیگر ویژگى هاى جناح راست محافظه کار حزب دموکرات به شمار مى آید. از این رو جناح چپ و میانه حزب، راستگرایان را محافظه کاران سبک جمهوریخواهان لقب داده اند.
سازمان های زیر مجموعه حزب
دموکرات های سگ آبی Blue Dog Democrats
انجمن دموکرات های آزاد Democratic Freedom Caucus
• دموکرات های خارج Democrats Abroad
• شورای رهبری دموکرات ها Democratic Leadership Council
• حزب دموکرات دره سان فراندوDemocratic Party of the San Fernando Valley (DP/SFV)
• کالج دموکرات ها College Democrats
• دموکرات ها برای زندگی آمریکاییDemocrats for Life of America
• انیستیتوی ملی دموکرات ها برای امور بین الملل National Democratic Institute for International Affairs
• سازمان های غیر رسمی دموکرات ها Unofficial organizations for Democrats
• کمیته انتخاباتی کنگره دموکرات ها Democratic Congressional Campaign Committee
• کمیته انتخاباتی سنای دموکرات ها Democratic Senatorial Campaign Committee
• دموکرات های پیشروی آمریکا Progressive Democrats of America
• دموکرات های جوان آمریکا Young Democrats of America
• فدراسیون ملی زنان دموکرات National Federation of Democratic Women
• استراتژی امنیت ملی حزب دموکرات
حزب دموکرات آمریکا همزمان با برگزاری کنوانسیون ملی این حزب که در آن نامزدی سناتور باراک اوباما به طور رسمی اعلام شد، خط‌مشی یا به تعبیر بهتر، راهبرد حزب دموکرات را برای اداره ایالات متحده طی سال‌های 2009 تا 2012 تحت عنوان منتشرکرد. «PROMISE AMERICA’S RENEWING» این راهبرد در چهار فصل با عنوان‌های؛ «بازسازی رویای آمریکایی»، «بازسازی رهبری آمریکا»، «بازسازی اجتماع آمریکایی»، و «بازسازی دموکراسی آمریکایی»، تدوین شده است. برنامه اعلام شده حزب دموکرات برای «بازسازی رویای آمریکایی»، بیمه تامین اجتماعی، اشتغال، فقر، بازنشستگی، انرژی‌های جایگزین، آموزش کودکان، آموزش عالی، صنعت و فناوری، ارتباطات، حمایت از بنگاه‌های کوچک اقتصادی، کارخانجات، مسکن و اصلاح قوانین مالی و مالیاتی، را شامل می‌شود. توصیه اصلی حزب دموکرات برای «بازسازی رهبری آمریکا» در جهان، بر خروج نیروهای آمریکایی از عراق استوار شده است. خط‌مشی سیاست خارجی حزب دموکرات اهدافی هفتگانه خواهد داشت. این اهداف شامل: «پایان دادن به جنگ عراق»، «شکست القاعده و ستیزه‌جویان خشونت‌طلب»، «جلوگیری از دستیابی تروریست‌ها به تسلیحات هسته‌ای»، «بازسازی و حمایت از نیروهای مسلح ایالات متحده»، «افزایش همکاری‌های بین‌المللی برای ارتقای امنیت دسته جمعی»، «گسترش دموکراسی»، و «حمایت از کره زمین در مقابل تغییرات آب و هوایی» می‌شود. حزب دموکرات که «بازسازی رهبری آمریکا» در جهان را مستلزم برخورداری از «ارتش قوی» می‌داند، «توسعه کمی نیروهای نظامی»، «افزودن 65 هزار نفر به نیروی زمینی و 27 هزار نفر به نیروی دریای»، «افزایش حضور جوانان در ارتش و کاهش ریزش نیرو»، «بازنگری در قابلیت‌های ارتش ایالات متحده برای ماموریت‌های قرن 21»،«برداشتن موانع حضور همجنس‌گرایان در ارتش آمریکا»، و «انجام اصلاحات در قوانین مربوط به پیمانکاران به منظور مسوولیت‌پذیری بیشتر آنها» را جزء برنامه‌های کاری خود برای تقویت نیروهای نظامی ایالات متحده عنوان کرده است. تقویت ارتباط با قدرت‌های در حال ظهور، مثل:«هند، چین و برزیل»، «احیای سازمان‌های بین‌المللی»، «توسعه کشورها و گسترش فرآیند دموکراسی‌سازی»، «حفاظت از محیط زیست»، و «حمایت از حقوق بشر و مبارزه با قاچاق انسان»، از دیگر مواردی است که برای بهبود نقش رهبری آمریکا در جهان در راهبرد حزب دموکرات به آنها اشاره شده است. راهبرد امنیت ملی حزب دموکرات با اذعان به اینکه «جنگ عراق جزء اشتباهات آمریکا در مسیر مبارزه با تروریسم بوده است»، راه خروج از بحران عراق را سپردن مسوولیت‌ها به نیروهای عراقی معرفی کرده است. این سند با تصریح بر اینکه آمریکا به هیچ‌وجه در پی ایجاد پایگاه دائمی در عراق نیست، مدعی شده؛ «در صورت پیروزی باراک اوباما در انتخابات 2008، برای خروج نیروها از عراق، برنامه‌ای 16 ماهه دارد. راهبرد دموکرات‌ها برای «مبارزه با القاعده و تروریسم» شامل: «تمرکز بر افغانستان»، «ارتقای سطح همکاری با پاکستان به عنوان مرکز اصلی شکل‌گیری نیروهای تروریستی»، «مبارزه با تروریسم در گستره‌های فراتر از افغانستان و پاکستان»، «تامین امنیت سرزمینی از طریق ارتقای سطح ایمنی پروازها، فرودگاه‌ها و بنادر»، و «انجام اصلاحات ساختاری در جامعه اطلاعاتی ایالات متحده به منظور کارآمدی بیشتر آنها» می‌شود. حزب دموکرات آمریکا، وجود سلاح‌های هسته‌ای، بمب‌های بیولوژیک و جنگ‌افزارهای الکترونیکی را تهدیدات بالقوه‌ای متوجه ایالات متحده می‌داند و با تاکید بر توانایی بازدارندگی سلاح‌های هسته‌ای آمریکا، آینده مطلوب واشنگتن را در دنیایی عاری از سلاح هسته‌ای معرفی می‌کند. «تامین امنیت سلاح‌های هسته‌ای موجود در سایر کشورها و جلوگیری از توسعه و تکثیر آنها»، «تقویت آژانس بین‌المللی انرژی اتمی و تامین سوخت کشورهایی که به دنبال استفاده صلح‌آمیز از انرژی هسته‌ای هستند و جلوگیری از غنی‌سازی اورانیوم توسط دیگر کشورها»، «ممانعت از دستیابی ایران به سلاح هسته‌ای»، «خلع سلاح هسته‌ای کره شمالی»، «تقویت نیروهای اطلاعاتی آمریکا در ردیابی و انهدام تسلیحات بیولوژیک»، و «ایجاد ساختارهای دفاع مدنی و درمانی برای مقابله با تهدیدات بیولوژیک»، اهم راهکارهای پیشنهادی حزب دموکرات برای مقابله با تهدیدات هسته‌ای و بیولوژیکی متوجه آمریکاست. استراتژی اعلامی حزب دموکرات برای مواجهه با جمهوری اسلامی ایران طی سال‌های 2009 تا 2012 می‌گوید: «جهان باید مانع دستیابی ایران به سلاح هسته‌ای شود. این امر با اعمال تحریم‌های شدید علیه ایران به همراه دیپلماسی و مذاکره بدون پیش شرط و سطح بالا ممکن خواهد بود. ما این سیاست را با همراهی متحدان اروپایی خویش در قبال ایران دنبال خواهیم کرد. اگر ایران از تلاش برای دستیابی به سلاح هسته‌ای، حمایت از تروریسم و تهدید اسرائیل دست بردارد، مشوق‌های مهمی دریافت خواهد کرد، در غیر این صورت فشارهای جامعه جهانی و ایالات متحده از طریق تحریم‌های شدید یک‌جانبه و چندجانبه، برای منزوی کردن رژیم ایران ادامه خواهد یافت. خط‌مشی سیاست خارجی حزب دموکرات در خاورمیانه، با تاکید بر روابط استراتژیک آمریکا و اسرائیل، و تعهدات واشنگتن در قبال تلاویو به عنوان «تنها دموکراسی منطقه»، کمکی30 میلیارد دلاری را برای ارتقای امنیت این کشور در مقابل تهدیدات جمهوری اسلامی ایران، حزب‌الله و حماس، درخواست کرده است. این راهبرد تنها راه‌حل مشکل فلسطین و اسرائیل را در گرو تشکیل دو کشور مستقل می‌داند به نحوی که بیت‌المقدس پایتخت دائمی اسرائیل باقی بماند.
سیاست خاورمیانه ای دموکرات ها
در شرایطی که بوش در سال ۲۰۰۰ برای حفظ هژمونی آمریکایی به پیشنهاد سیا و پنتاگون به جنگ طلبی و حضور مستقیم در خاورمیانه روی آورد اکنون به پیشنهاد همان طیف‌ها اوباما با نام دموکراسی "تغییرات" برای حفظ هژمونی و جایگاه آمریکا وارد صحنه شده است. در این میان نیازهای داخلی و خارجی آمریکا اساس سیاست تغییر را تشکیل می‌دهد.
در این چارچوب اوباما و تیم دموکراتها که این اصل را درک کرده‌اند ،برای اجرای تغییرات در قالب منافع ملی و چالشهای فراروی آمریکا حرکتهایی را آغاز کرد‌ند که طرح بررسی و لغو ۲۰۰ فرمان بوش و نیز بیان مذاکره با کشورهایی مانند ایران و سوریه در کنار متحدان سنتی در جهان عرب و اروپا از جمله این رفتارها می‌باشد. 
حزب دموکرات در مجمع ملی خود در سال 2008، بر اتحاد و وجود "رابطه منحصر به فرد" بین اسراییل و ایالات متحده تاکید کرد. آنها متعهد شدند که استمرار "برتری کیفی" اسراییل را بر دشمنان خود در زمینه نظامی تضمین و از این موضوع که بیت المقدس به عنوان پایتخت اسراییل و یک شهر تقسیم نشده تحت حاکمیت اسراییل باقی بماند، حمایت کنند. این حزب همچنین خواستار ادامه انزوای جنبش فلسطینی حماس تا زمانی که این جنبش تروریسم را نفی کند و موجودیت اسراییل را به رسمیت بشناسد، شد.
خود اباما نیز در 4 ژوئن به کمیسیون روابط عمومی آمریکا و اسراییل (AIPAC) گفت "صرف نظر از احزاب، آمریکاییان به صورتی جدی در زمینه تعهد ما نسبت به امنیت اسراییل، متحد هستند."
دموکرات ها همچنین هشدار می دهند که بازگشت به خط ترک مخاصمه 1949 که اسراییل را از کرانه غربی جدا می کرد، "غیرواقع گرایانه" می باشد، و معتقدند که آوارگان فلسطینی به جای آنکه به مناطقی داخل مرزهای اسراییل بازگردند، باید در کشور فلسطین اسکان یابند.
میان جمهوری‌خواهان و دموکرات‌ها در پیش‌برد اهداف سیاست‌ خارجی آمریکا تفاوتی وجود ندارد. در سیاست داخلی میان این دو حزب و گرایشات آنها تفاوت‌های زیادی دیده می‌شود ولی در سیاست خارجی تفاوت آنقدر عمده نیست ولی با توجه به مشکلات و بحران‌هایی که جامعه جهانی با آن روبروست طبیعی است که سیاست خارجی ایالات متحده آمریکا در دوره جدید بر اساس واقعیات موجود تنظیم شود.
با توجه به تجارب تلخ هشت سال گذشته و دو جنگ اخیری که آمریکا در خاورمیانه درگیر آن شد باراک اوبا سعی خواهد کرد این تجربیات را تکرار نکند و در رابطه با کشورهایی که با آنها اختلاف نظر دارد سیاست دیگری را در پی بگیرد.
مساله اسرائیل و سیاست خارجی خاورمیانه‌ای آمریکا یکی از مهمترین موضوعات است و این مساله حساس در سیاست خاورمیانه‌ای آمریکا اهمیت ویژه‌ای دارد. آمریکا تحت فشار لابی اسرائیل همیشه منافع اسرائیل را مد نظر دارد و تنها رئیس جمهور اینگونه نیست بلکه کنگره و همه نهادهای دولت فدرال در مضان و معرض این اعمال نفوذ لابی اسرائیل قرار دارند.

نظرات بینندگان
آخرین مطلب
ارسال خبرنامه
برای عضویت در خبرنامه سایت ایمیل خود را وارد نمایید.
نشریات