شارون و طرح‌هاى فریب ، یک تیر و چند نشان

هادى مجیدى
نخست وزیر سرسخت رژیم صهیونیستى که تنها در چهره خو نریزى و کشتار فلسطینى ها معروف شده است ، نشان داده که سیاستمدارى فریبکار است کـه هر چالش و شکستى را به فرصت و پیروزى مبدل مى کند . شارون اگر در مقابل انتفـاضـه شـکـسـت را پذیرفتـه ولى با سیاسـت هـاى تلافى جویانه و انتقامى تعداد بى شمارى از کادرها و عناصر و مسئولان گروه هاى جهادى را شهید و یا دستگیر و مناطق فلسطینى را به بدترین شکلى ویران و کلیه عرصه هاى تأمین نیازهاى زندگى فلسطین را نابود کرده است . در سطح بین المللى و با بهره مندى از حرکت جهانى امریکا، بر موج مبارزه با تروریسم سوار شده و گروه هاى مبارز فلسطینى را به عنوان مصداق تروریسم به ثبت رسانده و فشارى بین المللى را برآنها مسلط کرده است .در سطح داخلى با گسترش شهرک هاى یهودى نشین که پایه سیاست هاى صهیونیستى براى اشغال سرزمین فلسطین را تشکیل مى دهد و ساخت دیوار فاصل و جدایى ساز بر اراضى فلسطینى 1346، مواضع و دیدگاه هاى قبلى خود براى تحمیل الگـوى معینى از یک نتیجه نهایى از هرگونه مذاکره را عملا دیکته کرده است . در حال حاضر همزمان با آغاز مذاکرات و بحث در دادگاه لاهه در موضوع دیوار فاصل تحت عنوان تخلیه شهرک هاى یهودى نشین در غزه و 80 درصد از کرانه باخترى عنوان مى شود تا امتیازات همه جانبه اى براى شارون ثبت نمایـد . با وجودى که رژیم صهیـونیستى حضور در دادگـاه را تحریم کرده ولى دادستـان اسرائیل در اقدامى نمایشى ضرورت تغییر مسیر دیوار فاصل را به ارتش اسرائیل ابلاغ نموده است .
اولمـرت ، معـاون شـارون اعلام کـرده که بجز سـه شـهـرک از 17 شهـرک یهودى نشین در غزه ـ که در شمال ، مرکز و جنوب غزه واقع و بنابه ضرورت هاى امنیتى در اختیار اسرائیل باقى مى مانند ـ بقیه شهرک نشینان تخلیه مى شوند . از سوى دیگر وى عنوان کرده است که بجز 5 شهرک بزرگ یهودى نشین در کرانه باخـتـرى بقیه شهـرک ها تخلـیـه و شهرک نشینان به نقـاط دیـگـر !!منتقـل مى شوند . تنگناهاى سیاسى آمریکا در خاورمیانه موجب شده است تا بوش نسبت به این طرح شارون که قصد استقـرار شهـرک نشینان در شهـرک هاى واقع در کرانه باخترى و شهـرک هاى پیرامون بیت المقـدس را دارند، واکنش نشان داده و تیم سه نفره اى مرکب از ویلیام برنز معاون وزارت خارجه ، استیو هادلى معاون رایس و الیوت ابرامز مسئول امور خاورمیانه اى شوراى عالى امنیت ملى آمریکا را جهت مذاکره به اسرائیل اعزام نماید و نتیجه مذاکـرات و توافقات این تیم با شارون و فلسطینى ها، مبناى مذاکرات احتمالى شارون با بوش گردد . پرواضح است که مخالـفـت هـاى 7500 شهـرک نشین در غـزه و یا دیگـر شهرک هاى کرانه باختـرى که سخن از تخلیه آنهـا مى رود حکومت شارون را با چالش و خطر سقوط مواجه مى کند و شارون براى مقابله با این تهدیدات ، مانور جدیدى بـراى جذب حزب کارگر به حکـومت جدید ائتلافى بجاى گـروه هـاى راست افراطى را به نمایش گذاشته است . البته از سال 1369 که رژیم صهیونیستى هزینه هاى امنیتى در غزه را بیش از دستاوردهاى آن ارزیابى کرد، همواره به دنبال خروج از این منطقه بوده است . این منطقه به لحاظ تعالیم تـورات براى افراطیان صهیونیست هیچگـونه تقدسى نیز نـدارد ولى تاکید شـارون در شرایط فعلى در مانور بـراى تخلیه شـهـرک هاى کرانه باختـرى ، اجراى یک طرح خطرناک دیگریست که پایـه آن را دیوار امنیتى مى سازد .
وى با این مانور قصد دارد فشار دادگاه لاهه را مرتفع نموده و ضمن دریافت تایید آمریکایى ، از حمایت هاى مالـى آن بهره مند شده و در سطح بین المللـى نیز عدم ضـرورت آغاز مذاکره با فلسطینـى هـا را تثبیت کند .ایـن رونـد زمینه را براى طرح جدایى یکجانبه و مورد نظر شارون مهیا مى کند و بدون وابسته شدن به » نقشه راه «مسأله تشکیل دولت فلسطینى را منتفى خواهد کرد .در واقع شارون در آخریـن روزهاى حکومت بـوش ، بهره هـاى لازم و ممکن را از وى دریافـت کرده و سپس با حکومت آینده آمریکا (کهاحتمالا از دموکرات ها خواهد بود )که نیازمند حمایت صهیونیست هاست ، روند جدیدى در امتیازگیرى را طراحى و به اجرا در خواهد آورد . با توجه به وعده آغاز سال جارى میلادى براى اجراى این طرح شارون ، در واقع شارون از ژست یک حکومـت صلح طلب که از فشار امنیتى فلسطینى هـا فرار مى کند، اقدامات خود را موجه تر در سطح بین المللى نشان داده و زمینه را براى اجـراى مرحله اى اشغـال اراضى 1346 و از بین بـردن امکان شکل گیـرى دولت واقعى فلسطینى فراهم مى آورد .