صفحه نخست >>  عمومی >> آخرین اخبار
تاریخ انتشار : ۱۲ اسفند ۱۳۸۷ - ۱۲:۵۷  ، 
کد خبر : ۷۸۷۵۳

دستهای بسته نتانیاهو /سعید سبحانی


بصیرت: بنیامین نتانیاهو ،رئیس حزب لیکود با وجود پذیرش شکستی حداقلی در برابر حزب کادیما مامور به تشکیل کابینه گردیده است.اما در این خصوص احزاب صهیونیستی همراهی لازم را با او ندارند.چندی پیش نیز زیپی لیونی در تشکیل کابینه ناکام مانده بود.این مسئله نشان می دهد حزب کادیما،لیکود و سایر احزاب صهیونیستی در وضعیت بقای حداقلی قرار دارند و ادامه این وضعیت به فروپاشی سیاسی تل آویو خواهد انجامید.این روند پس از شکست اخیر رژیم صهیوینستی در برابر رزمندگان حماس تشدید شده است.مقاومت اسلامی لبنان و فلسطین طی دو سال اخیر ضربات سختی را بر پیکره تل آویو وارد ساخته اند که یکی از تبعات آن افزایش گسستها و شکافهای سیاسی در میان صهیونیستهاست.
نتانیاهو و لیونی به عنوان دو سیاستمدار سردرگم در مقابل یکدیگر قرار گرفته اند.تقابل لیونی و نتانیاهو مقید به زمان خاصی نبوده و حتی در صورت توافق این دو جهت تشکیل دولت ائتلافی شاهد بروز تضادهایی پایدار بین لیکود و کادیما خواهیم بود. ”بنیامین نتانیاهو “ رهبر حزب راستگرای افراطی لیکود که مامور تشکیل کابینه رژیم صهیونیستی شده اخیرابه تمام سران احزاب به خصوص زیپی لیونی رهبر حزب کادیما، هشدار داد که مخالفت با کابینه به معنای مخالفت با آرمان اسرائیل است.
“بنیامین نتانیاهو “ رهبر حزب افراطی لیکود و مآمور تشکیل کابینه جدید رژیم صهیونیستی در نشستی خطاب به همه سران احزاب اعلام کرد که اگر کسی با تشکیل کابینه ائتلافی مخالفت کند، با اهداف و آرمان اسرائیل مخالفت کرده است و هرگز بخششی برای او وجود نخواهد داشت!بنیامین نتانیاهو رهبر حزب راستگرای افراطی لیکود که یک کرسی از رقیب خود حزب کادیما به رهبری لیونی عقب افتاده بود،هم اکنون سعی در تشکیل کابینه دارد.این در حالی است که لیونی تاکنون با اظهاراتی متناقض، کابینه ائتلافی به رهبری نتانیاهو را ناتوان اعلام کرده است و از سوی دیگر، همکاری خود با کابینه ائتلافی را مشروط بر قبول شروط حزب کادیما عنوان کرده است!
آنچه مسلم است اینکه حتی در صورت تشکیل دولت ائتلافی،شاهد ناتوانی نتانیاهو در اداره امور تل آویو هستیم.جالب توجه اینکه حتی ایهود باراک نیز از همراهی و همکاری با نتانیاهو سرباز زده است.”اخیرا شاهد بودیم که ایهود باراک، رئیس حزب کار رژیم صهیونیستی، دعوت بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر منتخب این رژیم را برای پیوستن به دولت ائتلافی آینده رد کرد.باراک پس از دیدار با نتانیاهو اعلام نموده است که که حزب وابسته به وی به عنوان یک جناح مخالف، وظیفه شناس، جدید و سازنده به کار خود ادامه خواهد داد.
در خصوص ائتلاف نتانیاهو و لیونی نظرات و احتمالات مختلفی وجود دارد.سیلوان شالوم وزیر خارجه سابق رژیم صهیونیستی، طرح سازش را اختلاف اصلی بین حزب کادیما و لیکود، دو حزب بزرگ این رژیم عنوان و احتمال ائتلاف بین این دو را ضعیف دانسته است. شالوم یک نماینده کنیست و رهبر ارشد لیکود و وزیر خارجه سابق رژیم صهیونیستی در این خصوص معتقد است:
“ بین احزاب پیروز انتخابات کنیست، درباره موضوعاتی مثل ایران، حزب الله و حماس، اختلاف نظر وجود ندارد اما لیکود و کادیما درباره طرح سازش( طرح دو دولت) با یکدیگر اختلافات اساسی دارند.”
در هر صورت نباید فراموش کرد که رژیم صهیونیستی هم اکنون در وضعیتی به شدت آسیب پذیر قرار دارد و با حضور نتانیاهو این آسیب پذیری تقویت خواهد شد.از سو ی دیگر،به دنبال شکست تل آویو در جنگ 33 روزه و جنگ غزه ایدئولوژی صهیونیسم به چالش کشیده شده است.امروزه ایدئولوژی صهیونیزم از هویت خود خالی گردیده (البته از ابتدا هم خالی از هویت بوده) و این امر یعنی شمارش معکوس انحلال و فروپاشی اسرائیل.این امر درست است که بنیانگذار اصلی اسرائیل ،تئودور هرتزل هم هیچ گونه اعتقادی به اصل صهیونیزم نداشت اما نکته اینجاست که کارگردانان پروژه صهیونیزم توانسته بودند با استفاده از ابزار تبلیغات شوم اسرائیلی بودن و هویت بخشی در خلاءآن را در بین اقشار مختلف یهودی بوجود آورند،اما امروزه این سیاست دیگر جوابگو نمی باشد و شهروندان اسرائیلی دریافته اند که رویای زندگی در اورشلیم تاریخی خیال خامی بیش نیست و امروزه ما با اسرائیلی مواجه هستیم که اکثر قریب به اتفاق شهروندانش دارای تابعیت مضاعف بوده اند و این امر حاکی از سست بودن عنصر ملی گرایی در بین آنهاست.
طی هفته های اخیر مقامات رژیم صهیونیستی دامنه تهدیدات گفتاری خود علیه تهران را افزایش داده اند.این در حالیست که تل آویو و واشنگتن سخت ترین برهه حیات سیاسی خود را سپری می کنند و بیش از پیش در برابر پویایی ایران اسلامی احساس ناتوانی می کنند.
تل آویو و واشنگتن نیز جهت آغاز بازی خود علیه ایران باید برگ برنده ای در اختیار داشته باشند.اما آیا در سفره درهم ریخته فرزندان جرج واشنگتن و نسل سوخته سامری نانی برای خوردن و آبی جهت فرار از مرگ تدریجی پیدا می شود؟به راستی تل آویو و واشنگتن با استناد به کدام قدرت سخت افزاری یا نرم افزاریخود می خواهند تهران را به استیصال وادار سازند؟توان نظامی آمریکا در عراق و اسرائیل در جریان جنگ 33 روزه به اندازه ای فرسوده شده است که مطابق اظهارات ژنرال کیسی ،فرمانده ارتش آمریکا تا صدسال دیگر نمی توان به ترمیم آنها امیدوار بود.
به لحاظ سیاسی توان احزاب اصلی آمریکا و اسرائیل در منازعات داخلی و حزبی به شدت تضعیف شده است.از بعد استراتژیک نیز کمبود دکترینهای میان مدت و کوتاه مدت در میان افراط گرایان صهیونیسم بیداد می کند.این در حالیست که تاریخ مصرف الفاظ آرمانی مانند “سرزمین موعود”،”شکست ناپذیری صهیونیسم “و... نیز به دنبال شکست اخیر اسرائیل در برابر حزب الله و حماس عملابه اتمام رسیده است و هیچ یک از احزاب لیکود و کارگر نیز قدرت مسخ دوباره افکار عمومی طرفداران ناامید و بخت برگشته خود، با استناد به واژه سازی دوباره را ندارند.در چنین شرایطی دشمنان ایران چگونه می توانند نسبت به انزوای تهران امیدوار باشند؟آن هم در شرایطی که جمهوری اسلامی ایران در سایه سیاست خارجی تهاجمی به قدرت برتر خاورمیانه تبدیل شده است.
رژیم صهیونیستی و ایالات متحده آمریکا ترجیح داده اند با برگزاری مانورهای نظامی و تبلیغات کاذب در خصوص مقابله با جمهوری اسلامی ایران،زمینه را جهت ایجاد دوباره تشویش و اضطراب در خاورمیانه آماده نمایند،اما “قدرت ایران”مانند آنتی تزی است که تز مقامات و استراتژیستهای اسرائیلی و آمریکایی را خنثی نموده است.تل آویو به شدت از احتمال شناسایی ایران هسته ای از سوی غرب نگران است.از این رو سعی دارد این نگرانی را به عناوین مختلف بروز دهد.در نگاهی کلان تر می توان این نگرانیها را می توان به صدای ضجه نوزادی تشبیه کرد که در زمان استیصال و درد یا گرسنگی نمود می یابد.از آنجایی که تحلیلگران نمی توانند میان دردهای تل آویو و نمود این دردها در عالم خارج رابطه ای مستقیم برقرار سازند،در محاسبه وزن رفتارهای اسرائیل دچار اغراق یا تناقض گویی می شوند.
پس از پایان جنگ 33 روزه و پیروزی تاریخی حزب الله و شکست اخیر تل آویو در برابر حماس ،پازلهای خاورمیانه به ضرر فرزندان سامری چیده شده است.از سوی دیگر،تل آویو امروزه کانونی متشکل از “دولتی متزلزل”و”ارتشی شکست خورده “است که قدرت هدایت تحولات پیرامونی خود را ندارد.
از سوی دیگر،ایالات متحده آمریکا به عنوان اصلی ترین حامی حیات صهیونیسم نیز در فضای گذار از عصر کلینتونها و بوش ها به سر می برد.
در نهایت اینکه نتانیاهو مانند لیونی و ایهود اولمرت با دستانی بسته وارد معادلات سیاسی تل آویو خواهد شد.اگرچه توحش نهفته در ذات سیاستمدارانی مانند نتانیاهو تمامی ندارد،اما به فعلیت رسیدن این توحش از عهده مقامات صهیونیستی به شدت خارج است.تل آویو هم اکنون آخرین نفسهای خود را در خاورمیانه و جهان یم کشد و در آینده ای نه چندان دور شاهد فروپاشی این رژیم جعلی و غاصب خواهیم بود.دراین خصوص مهم نیست که چه کشی در راس معادلات سیاسی تل آویو قرار داشته باشد.

نظرات بینندگان
آخرین مطلب
ارسال خبرنامه
برای عضویت در خبرنامه سایت ایمیل خود را وارد نمایید.
نشریات