ژنو - دوربان 2 دو روایت متضاد

یدالله جوانی
حضور رئیس جمهور ایران در نشست ژنو با عنوان دوربان 2 و مسائل بعدی آن تحلیل های متفاوت و بعضاً متضاد را در پی داشت. اجلاس ژنو با مدیریت عالی سازمان ملل برگزار گردید و موضوع آن نیز مبارزه با نژادپرستی بود. صهیونیزم بین الملل و به طور مشخص رژیم اشغالگر قدس شریف در شرایط کنونی، مصداق بارز نژادپرستی به شمار می آید. بدیهی است که حضور دکتر احمدی نژاد به عنوان رئیس جمهور ایران و یک شخصیت شناخته شده با مواضع روشن ضد صهیونیسم، بسیاری از مسائل این نشست را تحت الشعاع قرار می دهد و بر همین اساس کشورهای ذی نفوذ در جهان غرب که از حامیان اصلی رژیم صهیونیستی نیز به شمار می آیند، تلاش کردند تا مانع این حضور گردند و در صورت حضور، تبعات آن را مدیریت نمایند. به هر حال این حضور انجام شد و اتفاقاتی افتاد که همگان از آن مطلع شدند.
آنچه در این نوشتار مورد نظر است دو روایت کاملاً متضاد از این حضور و مسائل آن در داخل کشور است که این روزها به مردم ارائه می شود. در یک روایت، احمدی نژاد در این نشست برای تداوم جبهه پایداری در مقابل رژیم صهیونیستی فرصت سازی کرد و در روایت دیگر فرصت سوزی انجام گرفت و نه تنها از این فرصت استفاده صحیح نشد، بلکه فرصت های دیگر نیز از دست رفت. در یک روایت مواضع احمدی نژاد، به جهان اسلام آبرو داد و بر عزت ملت ایران افزود و در روایت دیگر، احمدی نژاد با سخنان خود به حرمت ملت ایران و نظام اسلامی لطمه زد. این روزها در مطبوعات نمونه های این دو روایت بسیار مشاهده می شود. بسیاری رئیس جمهور اسلامی ایران را به خاطر این حضور و سخنرانی انقلابی و روشنگرانه ضد صهیونیستی می ستایند و عده ای هم او را به خاطر آنچه اتفاق افتاده سرزنش می کنند و حتی این نوع رفتارها را نوعی تبلیغات انتخاباتی دانسته که در آستانه انتخابات دهم ریاست جمهوری انجام می شود. یادداشت روزنامه اعتماد ملی در شماره پنجشنبه سوم اردیبهشت با عنوان فعالیت انتخاباتی در ژنو را می توان نمونه ای از روایت نوع دوم دانست. محسن امین زاده نویسنده این یادداشت در آغاز نوشتار خود آورده است: «فارغ از آنچه صدا و سیما و رسانه های حامی دولت درباره اجلاس دوربان 2 در ژنو و سخنرانی جنجالی رئیس جمهور مطرح می کنند، سیاست خارجی دولت بار دیگر ایران را در زمره جنجال برانگیزترین کشورهای جهان قرار داد. فرصت مهمی در صحنه بین المللی را از بین برد و باعث وهن ملت ایران گردید.»
نویسنده یادداشت در نوشته طولانی خود درصدد است تا اثبات نماید این حضور جنجالی برای ایران و ملت فلسطین خسارت بار بوده و احمدی نژاد صرفاً با هدف تبلیغات انتخاباتی چنین حضوری را در آن اجلاس پیدا کرد. شبیه این نوع روایت این روزها به وفور در روزنامه های دوم خردادی یافت می شود و بعضاً کاندیداهای رقیب دولت کنونی نیز چنین نگاهی را به موضوع دنبال می کنند. در نقطه مقابل این روایت، برخوردهای مثبت با حضور رئیس جمهور در اجلاس و ستودن مواضع شجاعانه، انقلابی و سخنرانی روشنگرانه ایشان می باشد.
بسیاری از شخصیت های سیاسی داخلی و از جمله 210 نفر از نمایندگان مجلس از حضور رئیس جمهور در اجلاس ژنو و مواضع ایشان تقدیر نموده و او را از بابت این روحیه انقلابی ستودند. اگر به قول یادداشت نویس روزنامه اعتماد ملی، آنچه در داخل مطرح می شود را به پای جهت گیری های رسانه های ملی و حامیان دولت بگذاریم، قضاوت عمومی مردم و همچنین افکار عمومی در جهان نسبت به این حضور و مواضع احمدی نژاد در قبال رژیم صهیونیستی چگونه ارزیابی می شود. آنها کدام یک از دو روایت مذکور را همراهی و تأیید می کنند. البته در این بررسی باید جنجال رسانه های صهیونیستی و آمریکایی را کنار گذاشت. این رسانه ها طی 30 سال گذشته همواره علیه انقلاب اسلامی و ملت ایران و مواضع جمهوری اسلامی موضع گیری منفی داشته و به دنبال تخریب چهره ایران در نزد افکار عمومی در جهان می باشند.
ارزیابی ها از افکار عمومی و موضع ملت ها نشان می دهد که جهت گیری انقلابی و ضد صهیونیستی رئیس جمهور بر خلاف آنچه در یادداشت مورد اشاره آمده، مورد استقبال واقع شده و بر عزت ملت ایران به عنوان یک ملت انقلابی و مخالف صهیونیزم و نژادپرستی افزوده است.
اشاره به بازتاب سخنان رئیس جمهور در برخی از رسانه های معتبر جهانی و نوع نگاه آنان به این سخنان از حیث تأثیرگذاری نیز نشان می دهد که روایت دوم نسبت به سخنان رئیس جمهور تا چه اندازه بی اساس است.
1- روزنامه اکشام چاپ ترکیه: احمدی نژاد با سخنانش در اجلاس دوربان 2 اسرائیل را بمباران کرد.
2- شبکه خبری فاکس نیوز: سخنان احمدی نژاد تاول اسرائیل را ترکاند.
3- روزنامه القدس العربی: احمدی نژاد در سخنانش در ژنو چیزی جز حقیقت نگفت.
4- شبکه تلویزیونی روسیه: سخنان احمدی نژاد مخاطبان فراوانی دارد و اظهاراتش جذاب و مورد توجه شرکت کنندگان و محافل سیاسی و خبری است.
5- آسوشیتدپرس: احمدی نژاد در آستانه سالروز هولوکاست، صهیونیسم را در یک کنفرانس بین المللی به چالش کشاند.
6- شبکه خبری مالزی: رئیس جمهور ایران از حقوق ملت مظلوم فلسطین دفاع و اقدامات نژاد پرستانه صهیونیست ها را محکوم کرد.
7- تحلیل گر مجله الاهرام العربی در گفت وگو با خبرگزاری مهر: بی هیچ حرف و حدیثی باید گفت که احمدی نژاد ستاره اجلاس ژنو بود. به حق احمدی نژاد در طرح دیدگاه های اسلامی در قبال رژیم نژادپرستانه صهیونیستی شجاعانه و جسورانه سخن گفت.
8- حسن مقصودی، پژوهشگر پاکستانی: ناتوانی کشورهای اروپایی و آمریکا از ارائه پاسخ به اظهارات منطقی دکتر احمدی نژاد به خوبی نشان داد که آنها طرفدار نژادپرستی هستند.
مواردی شبیه آنچه ذکر شد به فراوانی وجود دارد که ذکر آن این نوشته را طولانی خواهد کرد.
علاوه بر این، براساس یک نظرسنجی حدود 90 درصد مردم تهران حماسه دوربان 2 را در راستای اقتدار ملی ارزیابی کردند. برخی از شخصیت های دینی و مذهبی که اساساً نباید آنها را متعلق به این گروه دانست، نسبت به موضعگیری رئیس جمهور در اجلاس ژنو، مطالب قابل توجهی را بیان داشته اند. به عنوان مثال حضرت آیت الله نوری همدانی از مراجع تقلید با اشاره به سخنان احمدی نژاد می گوید: «این همان شجاعتی است که حضرت امام خمینی (ره) به مردم دادند.»
با توجه به آنچه آمد، اکنون این سوال مطرح است که چرا در حالی که افکار عمومی آزادیخواهان و مخالفان رژیم صهیونیستی در جهان اعم از مسلمان و غیرمسلمان اقدام احمدی نژاد را می ستایند و این حرکت را نشانه اقتدار ایرانی ها ارزیابی می کنند، در داخل کشور فقط جریان دوم خرداد و مخالفان دولت اصولگرا، چنین اعتقادی را دارند و تلاش می کنند به مخاطبان خودشان القا نمایند که حرکت احمدی نژاد باعث بی آبرویی شده و جز فرصت سوزی نتیجه دیگری نداشته است؟ برای پاسخ به این سوال اگر مروری شود به مواضع جریان دوم خرداد طی سال های 1376 تا 1384 در مسائل خارجی و در قبال موضوع فلسطینی و رژیم صهیونیستی، به خوبی روشن می گردد که اساساً جریان دوم خرداد نگاهی متفاوت به مسئله فلسطین دارد.
این جریان معتقد است که موضوع فلسطین، به فلسطینی ها برمی گردد و ما باید در سیاست خارجی صرفاً براساس منافع ملی خودمان حرکت کنیم. مستندات زیادی در این راستا وجود دارد.
بیانیه های سازمان مجاهدین، جبهه مشارکت، جهت گیری مطبوعات زنجیره ای و برخی از همایش های داخلی مانند همایش فلسطین و نگاه ایرانی که در دوره دوم خرداد در دانشگاه تربیت مدرس و با حضور مشاورین آقای خاتمی برگزار گردید، همگی حاکی از این واقعیت تلخ است که جریان افراطی دوم خرداد در موضوع فلسطین از مواضع امام (ره) فاصله گرفته است. بنابراین زیر سوال بردن حرکت احمدی نژاد در قبال فلسطین و رژیم صهیونیستی از سوی این جریان امری عجیب به نظر نمی رسد.