دو نقش از یک بازی

آمریکا و اتحادیه اروپا اگرچه از اعتراف اولمرت نخست وزیر رژیم صهیونیستی درباره برخورداری اسرائیل از سلاح های هسته ای ابراز شگفتی کرده و تمامی تلاش خود را برای توجیه اظهارات وی به کار گرفته اند ولی اعتراف اولمرت و ابراز شگفتی آمریکا و اتحادیه اروپا دو روی یک سکه است و طرفین ماجرا دو نقش متفاوت از یک نمایشنامه مضحک را بازی می کنند. چرا که برخورداری رژیم صهیونیستی از حداقل 200 موشک با کلاهک هسته ای و تعداد قابل توجهی بمب اتمی، راز پنهانی نبوده است که با اعتراف اولمرت برای اولین بار فاش شده باشد و آمریکا و کشورهای اروپایی از جمله انگلیس و فرانسه بارها به تلویح و یا تلویحی نزدیک به تصریح از وجود سلاح های هسته ای در اسرائیل خبر داده اند.
ژنرال دوگل، رئیس جمهور اسبق و مدفون فرانسه در خاطرات خود از شبی یاد می کند که با آرامش خاطر به خواب رفته بود و در توضیح علت این آرامش خاطر به تکمیل اولین پروژه تولید سلاح هسته ای در اسرائیل اشاره می کند که با کمک مشترک آمریکا، فرانسه و انگلیس به اجرا درآمده بود.
در فوریه سال 2004 وزارت خارجه انگلیس در پاسخ به سؤال یکی از نمایندگان مجلس عوام این کشور که خواستار توضیح دولت درباره ارسال تجهیزات تولید سلاح هسته ای به اسرائیل شده بود آشکارا و طی نامه ای رسمی که خبرگزاری رویترز متن آن را روی تلکس خبری خود فرستاد، اعلام کرد دولت انگلیس ارسال تجهیزات اتمی به اسرائیل را یکی از اولویت های استراتژیک خود در منطقه خاورمیانه تلقی می کند!
آمریکایی ها حضور کارشناسان تسلیحات اتمی خود در منطقه «ورون» و «سیروحام» واقع در «وادی نقب» در جنوب فلسطین اشغالی و در فاصله 100کیلومتری نیروگاه اتمی «دیمونا» را نه فقط انکار نمی کنند و...
دیروز «شون مک کورمک» سخنگوی کاخ سفید در مقابل سؤال یکی از خبرنگاران پیرامون اعتراف اخیر اولمرت، به این پاسخ دوپهلو بسنده کرد که «هیچ تغییری در سیاست خارجی اسرائیل پدید نیامده است»! و توضیح نداد که آیا مقصودش آن است که اسرائیل سلاح هسته ای در اختیار ندارد! و یا استفاده رژیم صهیونیستی از سلاح هسته ای را انکار می کند؟!
اتحادیه اروپا که طی چند سال اخیر علیه برنامه صلح آمیز هسته ای ایران بیشترین فشارها را وارد آورده است دیروز در مقابل این سؤال خبرنگاران قرار گرفت که چه واکنشی نسبت به اعتراف صریح اولمرت نشان خواهد داد؟ و «سپو کریانین» وزیر دفاع فنلاند که کشورش در حال حاضر ریاست دوره ای اتحادیه اروپا را برعهده دارد در پاسخ به خبرنگاران گفت «به عقیده من نخست وزیر اسرائیل باید اطلاعات بیشتری درباره فعالیت های هسته ای تل آویو ارائه کند»! و با این پاسخ دوپهلو سعی کرد از کنار ماجرا عبور کند و...
با توجه به این نکته که برخورداری اسرائیل از سلاح هسته ای راز پنهانی نبوده و آمریکا و اروپا نیز هیچگاه وجود سلاح اتمی در اسرائیل را انکار نکرده اند، به نظر می رسد که اظهارات اولمرت قبل از آنکه به قول وزیر جنگ رژیم صهیونیستی «یک خطای فاجعه آمیز» باشد، یک اقدام هماهنگ شده با آمریکا و اتحادیه اروپاست و هدف اصلی از این اظهارات ارسال یک پیام تهدیدآمیز خطاب به حزب الله لبنان و سایر دشمنان منطقه ای اسرائیل است.
آمریکا، اسرائیل و اتحادیه اروپا درپی آنند که با ارسال پیام تهدید اتمی، اولاً؛ مردم لبنان را از ادامه تظاهرات برای سرنگونی دولت آمریکایی سینیوره بازدارند، ثانیاً؛ آبروی بر باد رفته خود در جنگ 33روزه لبنان را ترمیم کنند، ثالثاً؛ ملت های مسلمان منطقه را از عواقب درگیری با رژیم صهیونیستی به وحشت اندازند، رابعاً برای دولت های سازشکار عرب بهانه ای فراهم آورند تا با استناد به تهدید اتمی اسرائیل، مردم کشورهای خویش را از حمایت حزب الله لبنان و درخواست همکاری کشورهای عربی برای مقابله با اسرائیل برحذر دارند... و دهها خیال خام دیگر...
و اما، ماده 39 از فصل هفتم منشور ملل متحد تصریح می کند «شورای امنیت وظیفه دارد با وجود هرگونه تهدید علیه صلح و نقض صلح» مقابله کند و برای این مقابله می تواند به مواد 41 و 42 این منشور متوسل شود.
ماده 41 تصریح دارد که شورای امنیت باید کشور تهدیدکننده صلح را با اعمال تحریم مجازات کرده و عامل تهدیدکننده صلح را از میان بردارد و ماده 42 از فصل هفتم بر مقابله نظامی با کشور تهدیدکننده صلح تأکید می کند و...
اکنون نوبت کشورهای اسلامی و سایر کشورهای مدعی صلح است که با استناد به مواد 39، 41 و 42 از فصل هفتم منشور سازمان ملل متحد خواستار تحریم فراگیر رژیم صهیونیستی - موضوع ماده 41- و در صورت ناکارآمدی این تحریم، خواهان مقابله نظامی- موضوع ماده 42- با این رژیم غیرقانونی شوند... و این همه درحالی است که شورای امنیت بر تحریم ایران اسلامی بدون در اختیار داشتن کمترین توجیه قانونی اصرار دارد!
و بالاخره اسرائیل می داند که اگر کمترین حماقتی مرتکب شود، در چه جهنمی از آتش و دود فرو خواهد رفت.