مقدمه: دو ملت ایران و چین، پیوندی ناگسستنی در طول هزارههای کهن داشتهاند. از دوران باستان دو سرزمین، این ارتباط برقرار بوده و حتی جاده ابریشم - چه زمینی و چه دریایی - آن را مستحکمتر نیز کرده است. چنانکه هم در روزگار هخامنشیان ، اشکانیان و ساسانیان، میتوان نشان و نشانهای از این رابطه یافت و هم آنکه در دوران اسلامی، اگر روایت ابنبطوطه از خوانش شعر سعدی توسط ناخدایی بر قایقی در چین و همچنین رواج نقوش چینی بر ظروف ایرانی میتواند نفوذ دو فرهنگ بر یکدیگر را جلوهگر سازد. به این بهانه با «یانگ جوپینگ» (Yang Juping) که اکنون 64 سال دارد و استاد تاریخ جهان باستان در دانشگاه نانکای چین است، در روزهای سفر به ایران و برپایی دو نشست درباره رابطه تاریخی ایران و چین، به گفتوگو نشستیم. او را البته «حمیدرضا پاشازانوس»؛ محقق پسا دکترای تاریخ باستان در دانشگاه نانکای چین و محقق روابط ایران و چین در دانشگاه بن آلمان نیز همراهی کرد و لطف ترجمه بر دوش او افتاد. اگرچه خود او باوجود جوان بودن و تنها 32 سال داشتن، به سبب پژوهشهای گسترده و اینکه پایاننامه دکترایش نیز درخصوص سازوکارهای تماس و برهم کنش فرهنگهای چین و ایران در دوران باستان، بسیار مطلع است. براین پایه، با او نیز گپ کوتاهی زدیم که هر دو را در ادامه میخوانید.
کد خبر: ۳۰۳۹۷۳ تاریخ انتشار : ۱۳۹۶/۰۵/۲۹