بررسي نگرش‌هاي انحرافي پيرامون فلسفه قيام امام حسين(ع)
مقدمه:
واقعه عاشورا، با شرايط و ويژگي‌هاي منحصر به فرد خود، در بين خواص و صاحب سخنان جامعه اسلامي، بحث‌هاي زيادي به پا كرد. دلايل قيام امام حسين (ع) در شرايط خاص زماني و اجتماعي خود، سبب شكل‌گيري تحليل‌هايي متفاوت و بعضاً متناقض شد كه اين نگرش‌ها، گاه به ارائه يك فلسفه بدلي و جعلي از علل اين رخداد عظيم شده است. اينكه انگيزه امام (ع) از قيام چه بوده است و اينكه به چه علت امام حركت خود را از مدينه به سمت كوفه آغاز كرد؟ آيا علت اصلي و نهايي نهضت امام، دستيابي به قدرت و حكومت بوده است يا صرفاً اصلاح وضعيت موجود و انحرافات پديد آمده در امت جدش؟ آيا ايشان نمي‌توانستند با روشي مسالمت‌آميز به اهداف خود دست يابند و مانع ارتكاب مردم به ريختن خون و قتل نوه پيامبر خدا (ص) شوند؟ اين پرسش‌ها نشان مي‌دهد زاويه نگاه افراد به حادثه كربلا، مي‌تواند فلسفه واقعه عاشورا را دستخوش تفسيرهاي گوناگون كند. در ادامه به بررسي يكي از نگرش‌هاي غير‌واقعي پيرامون فلسفه قيام اباعبدالله پرداخته و آن را مورد بررسي و تحليل قرار خواهيم داد.
کد خبر: ۳۱۰۲۰۰ تاریخ انتشار : ۱۳۹۶/۱۲/۱۵
