لایحه جامع وکالت چرا تدوین و رد شد؟
اشاره:
کلید حل مشکلات قضایی اجباری شدن وکالت است. باید قوانین به‌گونه‌ای باشد که طرح هر دعوای حقوقی در محاکم قضایی از طریق اشخاصی زبده و متخصص علم حقوق که ما آنها را به‌عنوان «وکیل» می‌شناسیم انجام شود. این مهم‌ترین توجیه برخی از کارشناسان حقوقی برای دفاع از لایحه جامع وکالت بود. لایحه‌ای که با وجود مدت‌ها کار و جلسات کارشناسی برای تدوین آن در نهایت در کمیسیون حقوقی و قضایی مجلس شورای اسلامی رأی نیاورد و از دستور کار خارج شد.
این در حالی است که حدود 40 سال قبل ضرورت اجباری شدن وکالت احساس شده و قانون اصلاح پاره‌ای از قوانین دادگستری در ماده 32 تصریح کرده است، در مواردی که وزارت دادگستری لازم بداند، طرح دعاوی حقوقی و دفاع از بعضی یا تمام دعاوی باید با حضور وکیل باشد.
همچنین در اصل 35 قانون اساسی نیز قانونگذار تکلیف را مشخص کرده و می‌گوید که تمام اصحاب دعوا حق دارند در تمامی دعاوی وکیل انتخاب کنند و دولت مکلف است امکانات انتخاب وکیل را برای کسانی که تمکن مالی ندارند، فراهم کند.
کد خبر: ۲۹۷۸۶۸ تاریخ انتشار : ۱۳۹۵/۱۰/۱۱
حال و روز جنبش دانشجویی به روایت مقصود فراستخواه
مقدمه:
جنبش دانشجویی در ایران تقریباً همزمان با تشکیل دانشگاه تهران؛ یعنی، در اوایل دهه 20 کلید خورد. این جنبش که به زعم برخی تحلیلگران، زیرمجموعه جنبش‌های اجتماعی قرار می‌گیرد، یکی از اصلی‌ترین نهادهای اثرگذار در تحولات سیاسی پس از دهه بیست به‌شمار می‌آید. در این میان، 16 آذر نقطه عطف و البته خونین در تاریخ این جنبش است که طی آن، رژیم پهلوی به جنبش مسالمت‌آمیز دانشجویی، تعرضی جدی می‌کند. شاید بهتر باشد تا در کنار بازخوانی آن روز، نگاهی آسیب‌شناسانه نیز به‌جنبش دانشجویی امروز داشته باشیم، اینکه چقدر جنبش‌های دانشجویی مسیر آنچه را در 16 آذر 1332 رخ داد طی می‌کنند؟
برای پاسخ به این پرسش، به سراغ دکتر مقصود فراستخواه، استاد جامعه‌شناسی و عضو هیأت علمی مؤسسه پژوهش و برنامه‌ریزی آموزش عالی رفتیم. فراستخواه در کنار کنشگری و تجارب زیسته بسیاری که از 16 آذرها در خلال سال‌های دهه 50 تا به امروز دارد، به دانشگاه و جنبش دانشجویی به‌عنوان بخشی از «پروژه مطالعاتی» خود می‌نگرد. وی در این زمینه نیز صاحب تألیفاتی همچون کتاب «تاریخ هشتاد ساله دانشکده فنی دانشگاه تهران»، «دانشگاه و آموزش عالی» و «سرگذشت و سوانح دانشگاه در ایران» است. وی به جنبش دانشجویی نگاهی پدیدارشناسانه و هرمنوتیکی دارد و معتقد است جنبش دانشجویی در ایران، در حال تطور است و اگر آن را در بافت تحولاتی که از سرگذرانده، خوانش کنیم، می‌توانیم دغدغه‌های اجتماعی، کنشگری و مشارکت اجتماعی را در آن ببینیم. آنچه در ادامه می‌آید ماحصل این گپ‌وگفت است که می‌خوانید:
کد خبر: ۲۹۷۸۶۴ تاریخ انتشار : ۱۳۹۵/۱۰/۱۱