روزنامه اعتماد - صفحه 624

اشاره: بحث روشنفكر و تاريخ آن در ايران مبحثي است كه همواره مورد توجه انديشمندان و متفكران حوزه ‌هاي مختلف انديشه در ايران بوده و هست. اين روزها در مطبوعات و ادبيات مخالفان روشنفكري واژه‌اي در تخريب روشنفكري با عنوان دگرانديش به كار برده مي‌شود. در زمينه روشنفكري و تاريخ آن در ايران با تقي آزادارمكي، استاد جامعه‌شناسي دانشگاه تهران به گفت‌وگو نشستيم. او معتقد است كه واژه «دگرانديش» كه امروزه باب شده است يكي از بدترين توهين‌ها به روشنفكري است. در امتداد اين بحث به خائن بودن يا نبودن روشنفكران پرداخته شده است.

اشاره: بيشتر از هر خصيصه ديگي علي اكبر محتشمي‌پور يك روحاني با سابقه درخشان انقلابي است. آنها كه با ادبيات عرف سياست ديني آشنايي دارند مي‌دانند كه مراد از انجمني همان انجمن حجتيه است كه پس از سخنراني قاطعانه امام خميني(ره) اعلام انحلال كرد. اما محتشمي پور مي‌گويد انجمن نه تنها از بين نرفته بلكه نفوذش در دستگاه‌هاي دولتي و حاكميتي چنان گسترش يافته كه كار از مرحله هشدار گذشته و بايد مدد الهي بكند كار خويش. اين روحاني ريسه‌دار در تاريخ انقلاب سابقه آشنايي خود با امام را از سال 40 اعلام مي‌كند و خالا هم معتقد است همان راه امام را ادامه مي‌دهد. او البته چند سالي است كه به جاي تهران يا حتي قم و مشهد مجاور نجف شده است و آنجا زندگي مي‌كند. گاه گاهي به ايران مي‌آيد مثل تابستان و ايام منتهي به عاشورا. همين ايام كه در تهران اقامت دارد در جلسات شوراي مركزي مجمع روحانيون مبارز شركت مي‌كند تا ارتباطش را با روحانيون مبارز قطع نكرده باشد. وزير كشور دولت دوم، نخست وزير دوران دفاع مقدس و نماينده دو مجلس سوم و ششم اين روزها ديگر چندان دخالتي در سياست ندارد امام حاشيه‌نشيني‌اش از سر اعتقاد به عدم دخالت در سياست نيست. او مانند ساير مجمع روحانيوني‌ها كمتر در ساختار قدرت سياسي به بازي گرفته مي‌شود.