در میان هیاهوهای جهانی که نتیجه یکجانبه گرایی مخرب غرب است، ژاپن که تاریخی از استعمارگری را در کارنامه دارد و حادثه اتمی فوکوشیما همچنان شوکی هستهای برای جهان است، این روزها سخن از تلاش برای دست یابی به بمب هستهای و نیز فعال سازی نیروگاههای هستهای قدیمی را به میان آورده است حال آنکه سکوت غرب و آژانس در برابر این تحرکات ابهامات بسیاری را برای افکار عمومی به همراه داشته است.
بنا به گزارش رسانههای محلی، یک مشاور ارشد «سانای تاکایچی» نخست وزیر ژاپن استدلال کرده است که اتکای طولانی مدت توکیو به زرادخانه هستهای آمریکا ممکن است دیگر کاملا قابل اعتماد نباشد.این مقام رسمی توکیو پیشنهاد داده است که ژاپن باید سیاستهای غیرهستهای پس از جنگ جهانی دوم خود را مجددا ارزیابی و بازدارندگی خود را دنبال کند. این نوع رویکرد هستهای در شرایطی که همزمان ژاپن به دنبال توسعه توان نظامی و حتی تهدید کشورهای منطقه در لوای حمایت از تایوان است، با هشدارها و ابراز نگرانیهای بسیار همراه شده است چنانکه وزارت خارجه چین قویا مذاکرات اتمی ژاپن را محکوم کرد و آن را نمونه دیگری از «چگونگی تلاش نیروهای راستگرای ژاپنی برای نظامیسازی و تسلیح مجدد ژاپن» خواند.پکن همچنین از توکیو خواست «به دنبال به چالش کشیدن نظم بینالمللی پس از جنگ نباشد و از فرو رفتن بیشتر در مسیر اشتباه دست بردارد.» همچنین کره شمالی نیز اعلام کرده که اجازه دادن به ژاپن برای دستیابی به تسلیحات هستهای به «فاجعهای بزرگ» منجر میشود درحالیکه روسیه نیز استدلال کرده که فاصله گرفتن توکیو از موضع غیرهستهای، تاثیر منفی بر امنیت شمال شرقی آسیا خواهد گذاشت و واکنش کشورهایی را که «در معرض تهدید نظامیگری» هستند، برمیانگیزد.
در رویکرد هستهای دیگر ژاپن تقریبا ۱۵ سال پس از فاجعه فوکوشیما به دنبال راه اندازی نیروگاههای قدیمی است. نیروگاه «کاشیوازاکی-کاریوا» که در ۲۲۰ کیلومتری شمال غربی توکیو واقع شده، یکی از ۵۴ رآکتوری بود که پس از زلزله و سونامی ویرانگر سال ۲۰۱۱ و فاجعه فوکوشیما (بدترین حادثه هستهای جهان پس از چرنوبیل) تعطیل شده بود. این رویکرد هستهای در حالی صورت میگیرد که ابهامات بسیاری در باب ایمنی زیست محیطی و توان ژاپن برای تامین امنیت نیروگاههای هستهای اش مطرح است.
تحرکات هستهای از جمله برای دست یابی به سلاح هستهای در حالی از سوی ژاپن دنبال می شود که کشورهای غربی مدعی صلح و امنیت هستهای جهان که منع اشاعه را سر میدهند در برابر این فعالیتها سکوت کردهاند. اروپا و آمریکایی که دو دهه است به رغم گزارشهای مکرر آژانس مبنی بر صلح آمیز بودن فعالیتهای هستهای ایران همچنان به سیاست تحریم و تهدید ادامه میدهند و خواستار برچیده شدن تمام صنعت هستهای و غنی سازی ایران شدهاند در برابر اظهارات رسمی مقامات ژاپنی مبنی بر رویکرد به سلاح هستهای و نیز بازگشایی دوباره تاسیساتی که امنیت هستهای آنها مورد تردید میباشد، سکوت کرده که رسما چراغ سبز نشان دادن به این تحرکات است. این رویکرد در حالی صورت میگیرد که از یک سو ژاپن دارای سابقه استعماری خونینی است و اکنون نیز با عنوان حمایت از تایوان، مقابله با چین، همراهی با ناتو، مشارکت در جنگ اوکراین و... در حال تقویت توان نظامی و تسلیحاتی خویش است که با توجه به سوابق این کشور می تواند تهدیدی برای امنیت جهان باشد. از سوی دیگر فاجعهای به نام فوکوشیما همچنان در اذهان عمومی باقی مانده است که نشانگر ناتوانی این کشور در مدیریت بحرانهای هستهای است لذا هیچ ضمانتی مبنی بر تکرار نشدن آن حادثه وجود ندارد. این دو فرایند در حالی است که اروپا و آمریکا رسما مقابله با آن نمیکنند که میتواند به فاجعهای جهانی مبدل شود. ابهام در رفتار غرب زمانی آشکارتر میشود که ژاپن پس از 80 سال از بمباران هستهای هیروشیما و ناکازاکی هنوز جرات اعلام شکایت و حتی نارضایتی از آمریکا را ندارد لذا تحرکات هستهای اخیر این کشور بدون چراغ سبز غرب نمیتواند صورت گیرد که این نیز بعد دیگری از دوگانگیها و سیاسی کاری غرب در قبال منع اشاعه و حقوق هستهای کشورها را آشکار میسازد که از یک سو در برابر فعالیت صلح آمیز هستهای ایران قرار میگیرند و از سوی دیگر مخالفتی با ساخت بمب هستهای توسط ژاپن ندارند.
تحرکات هستهای از جمله برای دست یابی به سلاح هستهای در حالی از سوی ژاپن دنبال می شود که کشورهای غربی مدعی صلح و امنیت هستهای جهان که منع اشاعه را سر میدهند در برابر این فعالیتها سکوت کردهاند.
آژانس بینالمللی انرژی اتمی نیز در کنار مسئولیت برخوردار سازی کشورها از دانش صلح آمیز روز هستهای، موظف است تا از یک طرف منع اشاعه را اجرا سازد و از طرف دیگر نیز ایمنی زیست محیطی و انسانی مراکز هستهای را تایید نماید. رفتارهای هستهای ژاپن نشان میدهد که این کشور هم منع اشاعه را زیر پا گذاشته و هم از نظر زیست محیطی مراکز هستهای آن با ابهامات بسیاری مواجه هستند در این شرایط ورود آژانس و بازخواست این کشور و گزارش جهانی دادن یک ضرورت و تکلیف پیش روی آژانس است. گروسی مدیر کل آژانس که با مواضع جانبدارانه و سیاسی خویش زمینه ساز صدور قطعنامه در شورای حکام و بهانه جویی آمریکا و رژیم صهیونیستی برای تجاوز نظامی به ایران در جنگ 12 روزه شده، در حالی هر روز مصاحبهها و پستهای تهدید آمیز و ایران هراسانه انجام میدهد که در برابر فعالیتهای مشکوک هستهای ژاپن سکوت کرده است. رفتار آژانس و شخص گروسی اکنون ماهیت ان پی تی و پادمان را زیر سوال برده است و این سوال را برای جهانیان ایجاد کرده که دوگانگی رفتاری آژانس از کجا نشات میگیرد؟ ایا غیر از آن است که آژانس و شخص گروسی وابسته به خواستههای غرب بوده و هیچ استقلالی از خود ندارند؟ پرونده ژاپن امروز آزمونی سخت پیش روی آژانس است که سنگ محک صداقت رفتاری آن در منع اشاعه و امنیت هستهای جهان است. استمرار سکوت آژانس و گروسی در برابر فعالیتهای هستهای و نظامی مشکوک ژاپن، میتواند نابودی اعتبار آژانس را به همراه داشته باشد بویژه آنکه تحرکات ژاپن بدعتی خطرناک در رویکرد جهانی به تسلیحات هسته ای خواهد شد که نتیجه آن میتواند فاجعهای بزرگ باشد. گروسی که تاکنون از محکوم کردن بمباران تاسیسات هستهای ایران خوددارش کرده است میرود تا با سیاسی کاری در برابر ژاپن مهر تایید دیگری بر غیر فنی بودن آژانس وارد سازد که قطعا به تشدید بی اعتمادی جهانی به آژانس و حتی خروج کشورها از آن منجر شود.