الهه كولايي و آذر منصوري در گفتوگو با «اعتماد» اعلام كردند
اشاره:
«نسبت اصلاحطلبان و دولت چيست و تا كجا بايد از روحاني حمايت كرد؟» اين دو سوال شايد از مهمترين پرسشهايي باشد كه كنشگران سياسي اصلاحطلب به انحاي گوناگون تلاش و به دفعات به آن پاسخ دادهاند. از مجموعه پاسخهايي كه فعالان سياسي اصلاحطلب تا به امروز دادهاند ميشود اشتراك آنان را در حمايت از دولت و حسن روحاني مشاهده كرد. اين حمايت در حالي ادامه دارد كه اصولگرايان و رسانههاي تحت اختيارشان در مقاطع مختلف تلاش كردهاند تا اين پيام را به افكار عمومي منتقل كنند كه حمايت اصلاحطلبان از حسن روحاني، مقطعي و زودگذر خواهد بود.
اين پروژه عمليات رواني جريان محافظهكار براي شكاف ميان اصلاحطلبان و دولت با نزديك شدن به ايام دو انتخابات مهم مجلس و خبرگان دوباره كليد خورده است. اين در حالي است كه فعالان سياسي اصلاحطلب در گفتوگو با روزنامه اعتماد همچنان از حمايت خود از دولت روحاني خبر ميدهند. در همين راستا الهه كولايي و آذر منصوري متفقالقول گفتهاند كه پروژه اصلاحطلبان و دولت روحاني در راستاي منافع عمومي كشور و اصلاح رويههاي نادرستي است كه دولت گذشته پايهريزي كرده بود.
کد خبر: ۲۸۶۳۸۷ تاریخ انتشار : ۱۳۹۴/۱۱/۰۳
عباس عبدي در گفتوگو با «اعتماد»:
اشاره:
گروه احزاب - «كاميابان خلاف آمد عادت» عنوان جديدترين مقاله سعيد حجاريان است كه در آن تلاش كرده تا صورتبندي تحليلي و ساختاربندي مفهومي از گفتمان و اهداف اعتدال ارايه كند. حجاريان در اين مقاله تلاش كرده تا با مدل پولانتزاس بگويد كه برنامه دولت روحاني نه دموكراتيزاسيون كه نرماليزاسيون است و در ادامه معنا و مراد خود از اين موضوع را هم تشريح ميكند. حجاريان تاكيد دارد كه هدف روحاني عبور از شرايط استثنايي دولتهاي نهم و دهم و بازگرداندن شرايط به حالتي نرمال است. تحليل وضعيت و تفسير كاركردي دولت روحاني درباره دولت روحاني اما طراوتي دوباره به اين سوال داد كه «نسبت ميان اصلاحات و دولت روحاني چيست؟» اين همان سوالي است كه تقريبا تمامي فعالان سياسي اصلاحطلب در مقاطع مختلف به انحاي مختلف سعي كردهاند به آن پاسخي روشن دهند؛ پاسخهايي كه ميتوان بر اساس آن به نظريهها و مدلهاي متفاوتي رسيد.
سعيد حجاريان يك بار پيش از اين اعلام كرده بود كه «اصلاحطلبان حامي و ستون فقرات برنامههاي روحاني هستند» و بر همين اساس پيشنهاد داده بود تا رابطه اصلاحطلبان با روحاني بر پايه راهبرد «اتحاد و انتقاد» بنا شود؛ «اتحاد علني و انتقادِ مخفي» نشان از تلاش حجاريان براي ايجاد مرزبنديهاي واقعي اصلاحطلبان با حسن روحاني بود؛ مساله و پيامي كه حجاريان به نوعي در مقاله منتشر شده در مجله انديشه پويا سعي كرده به هواداران گفتمان اصلاحات منتقل كند. اين راهبرد اما با واكنشها و مخالفتهايي هم روبهرو بود. عباس عبدي از جمله منتقدان و مخالفان اين راهبرد بود. عبدي در واكنش به راهبرد پيشنهادي حجاريان مبني بر «اتحاد-انتقاد» با دولت روحاني طي اظهاراتي گفته بود: «به طور كلي ذهنيت موجود در پس اين گفتار كه شكست روحاني را شكست اصلاحطلبان نميداند، ناشي از همان فقدان راهبردي است كه در بخش ديگر سخنان جناب حجاريان وجود دارد.
چگونه ميتوان گفت نيرويي كه دچار بحران در راهبرد است، ميتواند نسبت خود را با دولت موجود بدان حد دقيق تعريف و مرزبندي كند كه با قاطعيت، شكست آن را شكست خود نداند؟ امروز شكست دولت و حكومت، شكست همه است و نه يك جناح مشخص. هيچ كس اصلاحطلبان را مجبور نكرده بود كه از كسي حمايت يا او را انتخاب كنند. اصولا به كار بردن چنين استدلالي براي نيروي سياسي كه خود را پيشرو ميداند، متناقضنماست. هر چند سعيد حجاريان نه تنها پاسخي به اين انتقاد عباس عبدي نداد كه مقاله «كاميابان خلاف آمد عادت» را هم به نگارش درآورد و نشان داد همچنان روي اعتقاد قبلياش ايستاده است.
از همين رو طي گفتوگويي با عباس عبدي تلاش كرديم پاسخي براي پرسش «نسبت اصلاحطلبان با دولت روحاني» بيابيم. عبدي در پاسخ به اين سوال كه اصلاحطلبان تا كجا ميتوانند با روحاني همراهي كنند، ميگويد: «هر دولتي كه بتواند در اين مرحله ثبات را در سياست خارجي و اقتصاد و سياست داخلي به كشور بازگرداند، يك دولت اصلاحطلب شناخته ميشود و چون دولت فعلي در اين مسير گام برميدارد و واجد اين ويژگي است پس بايد از موضع اصلاحطلبانه حمايت شود.» عبدي در ادامه تاكيد ميكند كه مساله اصلي اصلاحطلبان مشخص كردن تكليف رابطه با ساختار حاكميت است و نه چگونگي مرزبندي با دولت.
کد خبر: ۲۸۶۳۸۳ تاریخ انتشار : ۱۳۹۴/۱۱/۰۳