چكيده: بي‌ترديد سياست‌هاي روسيه در طول تاريخ گذشته و قرون معاصر (در دوران امپراتوري تزارها، و در مقطع حاكميت سوسياليسم) بر امنيت ملي ايران تأثيراتي عميق و شگرف داشته است. اين نقش با فروپاشي شوروي و استقلال بخشي از سرزمين‌هاي آن دچار تحول و دگرگوني گرديد. مقاله حاضر ابتدا به بازشناسي و تجزيه و تحليل روند سياست‌هاي منطقه‌اي فدراسيون روسيه (پس از فروپاشي) به عنوان يك موضوع مهم در مباحث امنيتي كنوني كشور اشاره دارد و همراه با تحليل رفتار مجموع بازيگران مؤثر در تحولات منطقۀ آسياي مركزي و قفقاز، به ارزيابي آثار مثبت و منفي سياست‌هاي منطقه‌اي روسيه بر امنيت ملي ايران مي‌پردازد. نتايج اين مقاله بيانگر آن است كه سياست‌هاي فدراسيون روسيه در آسياي مركزي و قفقاز، بر محورهايي چون تداوم نفوذ، مخالفت با حاكميت‌هاي متخاصم، ممانعت از نفوذ ديگر بازيگران، رهبري غير مستقيم و حفظ برتري اقتصادي و نظامي استوار است، همچنين تأثير سياست‌هاي منطقه‌اي آن كشور بر امنيت ملي ايران را مي‌توان در يك طيف گسترده از سطح همكاري و امنيت‌زايي (سطح انطباق) تا سطح تهديد، مخاصمۀ و مناقشه (سطح مقابله) ارزيابي كرد. در اين راستا اصل فروپاشي شوروي و تشكيل فدراسيون روسيه، سطح روابط في‌مابين، تضاد منافع روسيه با تركيه، برخورد منافع روسيه و اسرائيل، كنترل منازعات منطقه‌اي، مقابله با اسلام‌گرايي افراطي، مقابله با حضور سياسي، نظامي و اقتصادي بازيگران فرامنطقه‌اي با اسلام‌گرايي افراطي، مقابله با حضور سياسي، نظامي و اقتصادي بازيگران فرامنطقه‌اي و نگاه مشترك به برخي مسائل منطقه‌اي، از جمله موارد امنيت‌زا در سياست‌هاي روسيه است. همچنين نگرش سلطه‌طلبانه، سياست‌هاي معبري، مقابله با اسلام‌گرايي سياسي، انعطاف در مقابل حضور آمريكا و ناتو در منطقه، نگاه ابزاري و ترديدآميز نسبت به ايران و سياست‌هاي آن كشور در مورد رژيم حقوقي خزر از جمله موارد امنيت‌زداي روسيه محسوب مي‌گردد و حتي برخي سياست‌هاي آن كشور مي‌تواند زمينۀ مخاصمه و مناقشه با ايران را فراهم آورد.
واژه‌هاي كليدي: سياست‌هاي منطقه‌اي فدراسيون روسيه و امنيت ملي ايران
کد خبر: ۲۸۶۴۲۴ تاریخ انتشار : ۱۳۹۴/۱۱/۰۴
چكيده: جامعه‌پذيري سياسي روندي است آموزشي، كه از اوان كودكي آغاز و در طول زندگي به طور مستمر و آرام ادامه دارد و در اين مسير هنجارها و رفتارهاي پذيرفتني يك ملت را از نسلي به نسل ديگر منتقل مي‌كند. به تعبيري ديگر، جامعه‌پذيري سياسي موجب انتقال فرهنگ سياسي مي‌شود.
فرهنگ سياسي نيز خود بر مشاركت مردم تأثير مي‌گذارد. تأثيري كه مي‌تواند در جهت مثبت، ثبات حكومت، يا در جهت منفي، بي‌ثباتي آن را موجب گردد.
واژه‌هاي كليدي ـ جامعه‌پذيري سياسي ـ فرهنگ سياسي ـ مشاركت سياسي ـ ثبات حكومت‌ها
کد خبر: ۲۸۵۵۵۳ تاریخ انتشار : ۱۳۹۴/۱۰/۱۴