انقلاب اسلامی - صفحه 260

علی‌ باقی نصرآبادی ـ دکتر محمدرضا احمدی / اعضاء هیأت علمی پژوهشکده تحقیقات اسلامی چکیده: توسعه و پیشرفت جامعه و برخورداری از فرصت‌ها و ظرفیت‌های لازم اجتماعی و فرهنگی همواره نیازمند بهره‌مندی از حداقلی از امنیت است. امنیت از مقولات بسیار مهم و رایج حیات بشری از گذشته‌های دور تا امروز بوده که ضمن پشت سر نهادن تحولات عمده در گذر زمان، نه تنها اهمیّت آن کاهش نیافته، بلکه هر روز بر اهمیّت آن افزوده گشته و ابعاد وسیع‌تری یافته است. لذا برای همه کشورها امنیت از مسائل ملی محسوب می‌شود و هیچ دولتی نیست که به امنیت ملی کشور خود بی‌توجه باشد، زیرا عدم توجه به آن نظام سیاسی و حکومتی آن کشور را به سراشیبی سقوط و نابودی می‌کشاند. از همین رو امنیت ملی فی‌نفسه جزو اهداف ثابت و پایدار سیاست داخلی و خارجی دولت‌ها است. بنابراین نظام سیاسی جمهوری اسلامی ایران تأمین و تداوم امنیت را در جامعه ایران مستلزم مقابله جّدی با عناصر تهدیدزای داخلی و خارجی دشمنان می‌داند. در این راستا مقاله حاضر بر آن است با تبیین نظری و راهبردی از تهدیدهای فراروی نظام اسلامی، راه‌حل برون‌رفت از آسیب‌ها و تهدیدهای متوجه انقلاب اسلامی را ترسیم نماید. کلیدواژه: تهدیدات، آسیب‌ها، امنیت، نظام، انقلاب اسلامی ، تهاجم فرهنگی. مقدمه: بشر از آغاز آفرینش، برای حفظ ذات و صیانت نفس خویش، طریقی را می‌جسته است که موجبات این مهم را فراهم آورد. این شیوه حفظ ذات و صیانت نفس در حقیقت همان مفهومی است که در عرف سیاسی از آن به «امنیت» تعبیر می‌شود. برقراری امنیت، نحوۀ تداوم و استمرار آن از آرزوها و خواسته‌های حیاتی و اصلی بشر است. امنیّت هم به عنوان هدف و هم به عنوان وسیله برای انسانها مطرح است. بدین ‌معنی که یک رشته اقدامات و تلاشهای جوامع بشری برای تحقق این مهم در راستای اهداف کلان معنی و مفهوم می‌یابد و از سوی دیگر، برقراری آن پیش‌نیاز اصلی و شرط اصلی تحقق سایر اهداف مهم چون توسعه،‌ آزادی و عدالت می‌باشد. تهدیدات یکی از مقولاتی است که همزاد نظام‌های سیاسی است. همۀ نظامهای سیاسی با دو مقوله همواره درگیر هستند، «امنیت» و «تهدید». بودن یکی در نبودن دیگری است. امنیت در واقع نبود و فقدان تهدید است و وجود تهدید به منزله تقلیل و خالی بودن ثبات و امنیت است. برای همه کشورها امنیت از مسائل ملی محسوب می‌شود و هیچ دولت و کشوری نیست که به امنیت ملی خود بی‌توجه باشد. زیرا عدم توجه به آن نظام سیاسی را به سراشیبی سقوط و نابودی می‌کشاند. از همین رو امنیت ملی فی‌نفسه جزو اهداف ثابت و پایدار سیاست داخلی و خارجی دولت‌ها است، اگرچه ابزار تأمین و راه رسیدن به آن متأثر از شرایط متحول نظام بین‌المللی، شرایط منطقه‌ای و اوضاع حاکم بر امور داخلی کشورها، در حال دگرگونی است. بنابراین، همه واحدهای سیاسی جهت برخورداری از «امنیت ملی» و از بین بردن «تهدیدات»، راهبرد امنیت ملی را برای خود ضروری می‌دانند. راهبردی امنیت ملی با توجه به شرایط و امکانات، توانایی‌ها و عناصر قدرت و برآورد از آسیب‌ها و تهدیدات تدوین می‌شود. و در بردارندۀ اصول و مبادی است که چارچوب‌ کلان و سمت و سوی فعالیت‌های یک نظام را طی دوره‌ای خاص مشخص می‌سازد. از سوی دیگر، به منظور اجرایی شدن این راهبرد، «برنامه‌های امنیتی» نیز از ضروریات می‌باشد. برنامه امنیتی که توسط حکومت‌ها تدوین می‌شود، در حقیقت تعریف راهبرد امنیتی در چارچوب مقتضیات زمانی و مکانی کشور می‌باشد. پس از تهیه برنامه امنیتی، روش‌های اجرایی برنامه‌های امنیتی تحت عنوان سیاست‌های امنیتی مدنظر قرار می‌گیرد. در همه مراحل فوق این نکته حائز اهمیت است که درک و شناخت از مقوله تهدیدات در راهبردها و برنامه‌های امنیتی از اهمیّت بسزایی برخوردار است. از آنجا که انقلاب اسلامی از ابتدای پیروزی تاکنون همواره با توطئه‌ها و تهدیدهای گوناگونی از سوی دشمنان مواجه بوده است وجوب و تبیین تهدیدات و آسیب‌های فراروی نظام جمهوری اسلامی بیش از پیش آشکار است.