امام خمینی«ره» - صفحه 46

اشاره: این مقاله پیشتر در سال 1373 در ویژ‌ه‌نامه تجلی جلال که به مناسبت سالگرد رحلت حضرت امام توسط روزنامه منتشر شده بود اینک با توجه به ضرورت پرداختن به این دست از مسائل و تناسب این مقاله، مجدداً در دو قسمت تقدیم خوانندگان گرامی قرار می‌گیرد. برای آنان که زندگی، مبارزه و رهبری حضرت امام خمینی «قدس سره» را پی می‌گیرند «استراتژی تهاجم» یکی از عناصر اصلی و جزء راهبردهای کلان در اندیشه مبارزاتی، امامت و پیروزی امام خواهد بود. در تحلیل و ارزیابی حرکت پیروزمند امام دریافتهای خرد و کلان بسیاری خواهیم داشت که باید دیپلماسی و «سیاست تهاجم» ‌را از بخشها و محورهای اولیه آن شمرد. این مبارزات چه پیش از پیروزی و چه پس از آن، به روشنی نشان می‌دهد که امام با استراتژی تهاجم به دشمن و بنیانهایی که بر آن استوار است توانست همواره از موضعی برتر انقلاب را تا سر منزل پیروزی و پس از آن در مقابلۀ با آنچه پیش آمد رهبری نماید. بنیه‌های فرهنگی، سیاسی،‌ اقتصادی، نظامی و حتی دینی که هویت وجودی دشمن را می‌سازد همواره دستخوش حملات هجومی خط و حرکت مبارزاتی امام بوده است. اساساً بینش لزوم بنیانگذاری حکومت اسلامی، بر همین اصل نیز استوار است. حرکت پیروزمند انقلاب و حکومت اسلامی در حدوث خود مبتنی بر «استراتژی تهاجم» بوده است و در بقاء و استمرار آن نیز هماره نیازمند این اصل است. عدول از «راهبرد تهاجم» و کشاندن یا کشیده شدن به موضع تدافعی و انفعالی بهر میزان و در هر زمینه، به همان فراخور به مثابۀ برگشت از یک اصل فراگیر است که شکست و درماندگی را در پی خواهد داشت.