حمایت ترکیه از گروههای تکفیری نه فقط داعش، بلکه تعداد قابل توجهی از گروههای تکفیری در صحنه سوریه یک نوع ابراز قدرت از سوی اردوغان است. وی تفکر نئوعثمانگرایی را دنبال میکند. اردوغان از روزی که به مسند نخستوزیری رسید، ایدئولوگ حزب حاکم، یعنی احمد داوود اغلو که اکنون نخستوزیر است را بر سر کار قرار داد. با مراجعه به کتاب «عمق راهبردی»، نوشته داوود اغلو که در سال 2003 چاپ شده است میتوان دریافت روزی که اردوغان بر سر کار میآید و سیاستی که در عرصه منطقهای اتخاذ میکند، پاگذاشتن جای پای امپراتوری عثمانی است. در حقیقت وی ادامهدهنده راه آنها در منطقه است. روی دوم سکه این است که اردوغان برای آمریکا و رژیم صهیونیستی در منطقه نقش بازیگر نیابتی دارد و منویات آنها را در کنار نئوعثمانگرایی دنبال میکند. موضوع سوم اینکه؛ از روزی که اردوغان بر مسند قدرت نشست تمامی مسائل داخل ترکیه را تا امروز با ماجراجویی در خارج از مرزهای ترکیه حلوفصل کرده است. به هر حال حمایتها از گروههای تکفیری و داعش ابزارهایی هستند که اردوغان برای فرافکنی در مشکلات داخلی خودش از آنها استفاده میکند. میتوان گفت که اردوغان در مقام یک رجل سیاسی به نظام سکولاریسم معتقد است و بر روی جدایی دین از مقولات دنیا تأکید جدی دارد. در این راستا وی خود را یک تکنوکرات در عمل و رفتار و فاقد ایدئولوژی و آرمان میداند و حتی آن را به زبان میآورد. همانطور که میدانید وی تحصیلات حوزوی دارد و یک روحانی به شمار میآید، اما امروز به ابزاری تبدیل شده است که تیم حاکم بر آمریکا برای پیشبرد منافع خود در منطقه از وی استفاده میکنند. میتوان گفت ترکیه بهطور مشخص و علنی از داعش، جبهه النصره، جیشالحر، احرارالشام و گروههای مختلفی که در قالب جریان جبهه النصره قرار دارند حمایت میکند. البته، اردوغان در یک اقدام تاکتیکی در مواضع اعلامی خود علیه داعش موضعگیری میکند، اما از مابقی گروههای تکفیری در سوریه به صورت علنی و زبانی حمایت میکند.
اگر درباره داعش از زبان اردوغان منفی میشنوید این تنها یک تاکتیک اعلامی است و این برداشتی که وجود دارد و داعش و تمام جریانهای تکفیری را در این مسیر میدانیم، اردوغان در مواضع اعلامی خود اینها را از هم جدا میکند و با زیرکی کامل نوک پیکان را تنها متوجه گروهی به نام داعش میکند و مابقی گروهها که صد و چند گروه تکفیری در سوریه هستند را مورد خطاب قرار نمیدهد.