(روزنامه وطن امروز – 1394/11/01– شماره 1802 – صفحه 1)
رابطه بین دولت ترکیه با تروریست‌های داعش در سوریه که طی هفته‌های اخیر اسناد بسیاری درباره آن منتشر شده، از جمله واقعیاتی است که دولت اوباما و رسانه‌های به اصطلاح مستقل آن ترجیح داده‌اند چشمان خود را بر آن ببندند، به جای آنکه نسبت به خطراتی که یک متحد از کنترل خارج‌شده ناتو با اقداماتش برای منطقه‌ای متشنج ایجاد کرده، هشدارهای لازم را بدهند.
در واقع، رابطه نزدیک آنکارا با داعش بویژه پس از برملا شدن همکاری‌های طرفین در خرید و فروش نفت و دست داشتن شماری از مقامات رده‌بالای ترکیه در این امر که با واکنش «رجب طیب اردوغان» رئیس‌جمهوری آشفته ترکیه همراه شد، می‌توانست به یکی از داغ‌ترین و جنجالی‌ترین سوژه‌های رسانه‌های آمریکایی بدل شود؛ اینکه یک رهبر خودکامه (اردوغان) در اندیشه سرنگونی رهبر کشور همسایه (بشار اسد) است و وی به سرویس‌های اطلاعاتی خود اجازه همکاری با تروریست‌ها به منظور دست زدن به حملات مرگبار و متهم کردن سوریه به آن و متقاعد کردن قدرت‌های بزرگ برای انجام حملات هوایی علیه ارتش سوریه را داده است.
پس از آنکه این توطئه در زمینه‌سازی مداخله مورد نظر اردوغان شکست خورد، وی به حمایت از تروریست‌ها در داخل سوریه از طریق ارائه تسلیحات و تداوم مسیر ترانزیتی ایمن به منظور تردد کامیون‌های حامل نفت تروریست‌ها به بازار ترکیه، ادامه داد. داستان تا جایی پیش رفت که برخی از دست داشتن پسر اردوغان در دلالی نفت سخن گفتند. شرایط به نحوی پیش رفت که یک رهبر مخالفان ترکیه با به جان خریدن خشم رئیس‌جمهور ترکیه، در صدد افشای توطئه دستگاه‌های اطلاعاتی ترکیه از جمله اسناد مهم درباره دست داشتن آنکارا در تجارت نفت با داعش برآمد. دولت ترکیه بلافاصله با متهم کردن این منتقد به «خیانت» وی را مورد پیگرد قانونی قرار داد.
اما مشکل این سوژه داغ خبری تا جایی که به دولت آمریکا و رسانه‌های آن مربوط می‌شود، این است که رجب طیب اردوغان متحد آمریکا در ناتو محسوب می‌شود که دولتش تمام هم و غم خود را معطوف پلید نشان دادن بشار اسد به‌عنوان تهدیدی جدی کرده است. هنوز توطئه دروغین صورت‌گرفته از سوی رسانه‌های اصلی و رهبران سیاسی آمریکا درباره استفاده ارتش سوریه از گاز سارین علیه مردم غیرنظامی از یاد نرفته است که برای منحرف کردن اذهان مردم آمریکا درباره ضرورت‌های ورود آمریکا به جنگ، طراحی شده بود.
داستان حمله با سارین آنگونه که از سوی جان کری وزیر خارجه آمریکا، دیده‌بان حقوق بشر و دیگر منابع «قابل احترام»(!) ارائه شده بود، مسؤولیت کشته شدن صدها غیرنظامی در خارج دمشق در 21 آگوست 2013 را برعهده اسد قرار داده بود و این امر به دستاویزی قدرتمند در واشنگتن برای طراحی توطئه‌های متنوع علیه دولت بشار تبدیل شده بود. با این حال شماری از رسانه‌های مستقل نسبت به پیش‌داوری در این رابطه و فقدان مدارک درباره مسؤولیت داشتن دولت بشار اسد هشدار دادند.
همانطور که «قطعیت»(!) وجود سلاح‌های کشتار جمعی در یک دهه پیش‌تر در عراق نشان داد، هر فرد مهمی در واشنگتن به دروغ‌پردازی‌های خود درباره نقش دولت سوریه در حمله با گاز سارین ادامه داده و اینکه اسد با به کارگیری سلاح‌های شیمیایی از «خطوط قرمز» اوباما عبور کرده است. برای مدتی سناریوی دست داشتن اسد در این حمله، خوراک خبری رسانه‌های اصلی آمریکا بود و اوباما حتی به نشان دادن ضعف متهم شد تا اینکه بررسی‌های اطلاعاتی نشان داد اسد هرگز چنین کاری نکرده و این دامی از سوی تروریست‌ها علیه دولت سوریه بوده است.
اینکه شماری از رسانه‌های سرشناس آمریکا چون نیویورک‌تایمز، واشنگتن‌پست و دیگر رسانه‌های شناخته‌شده چشمان خود را بر سوژه داغ دست داشتن ترکیه در جنایات جنگی جدی می‌بندند، مسبوق به سابقه است اما این سوال مطرح است که مردم آمریکا درباره عملکرد رسانه‌های سرشناس خود که نتوانستند درباره دروغ‌های دولت وقت درباره وجود سلاح‌های کشتار جمعی در عراق که به وقوع جنگی خانمانسوز منجر شد، افشاگری‌های لازم را بکنند، چه می‌اندیشند؟ همین رسانه‌هایی که با دست روی دست گذاشتن و عدم افشاگری درباره اعتبار اسناد ارائه‌شده از سوی دولت آمریکا درباره دست داشتن دمشق در حمله شیمیایی، رویداد مشابهی را رقم زدند.
در عین حال اکنون کاملا مشهود است که اگر اوباما حماقت می‌کرد و دستور بمباران علیه دولت سوریه را به تلافی حمله سارین در سال 2013 می‌داد، به احتمال بسیار برندگان این امر داعش و جبهه..النصره بودند که مسیر را برای فتح دمشق هموار می‌دیدند و فاجعه انسانی به مراتب وخیم‌تری نسبت به فجایع کنونی را رقم می‌زدند.
سیاست‌های دوگانه رسانه‌های آمریکایی در چگونگی پوشش اظهارات «ارن اردم» معاون حزب جمهوری‌خواه خلق ترکیه که از جمله احزاب مخالف اردوغان محسوب می‌شود، مشهود است که به طور علنی دولت اردوغان را به جلوگیری از تحقیقات درباره نقش ترکیه در تهیه گاز سارین متهم کرد که گفته می‌شود برای تروریست‌های مرتبط با القاعده برای استفاده در سوریه ارسال شده است. اردم در اظهاراتی در پارلمان و خطاب به خبرنگاران از پیگردی قضایی سخن گفت که با شماره 2013/120 در دفتر دادستان کل شهر آدنا واقع در جنوب ترکیه آغاز شده بود که در نهایت از مسیر خود خارج شد. اردم اعلام کرد دفتر دادستان با استفاده از نظارت‌های فنی کشف کرد یک تروریست القاعده به نام «هیم کساب» گاز سارین را به دست آورده است.
اردم در کنفرانسی خبری گفت: «شنود مکالمات تلفنی روند تهیه گاز در مکانی مشخص و در عین حال روند تهیه موشک‌هایی که مخازن حمل این گاز مرگبار را شلیک کنند را افشا می‌کند. با این حال به‌رغم چنین مدارک مستدلی هیچ فردی در این رابطه دستگیر نشده است. 13 نفر در مرحله اول تحقیقات بازداشت شدند که چندی بعد آزاد شدند که این امر خط بطلانی است بر تمام ادعاهای دولت مبنی بر مبارزه با تروریسم».
اردم تصریح کرد عاملان اجازه یافتند از مرز عبور کرده و وارد سوریه شوند و تحقیقات جنایی نیز متوقف شد. در عین حال «علی شکر» دیگر معاون حزب جمهوری‌خواه خلق اعلام کرد دولت ترکیه با ادعای اینکه روسیه گاز سارین را ارائه داده، باعث انحراف افکار عمومی شده مبنی بر اینکه اسد، مردم خود را با گاز سارین کشته است و آمریکا باید در سوریه مداخله نظامی کند.
افشاگری‌های اردم که در مصاحبه با شبکه راشاتودی روسیه نیز تکرار شد، دفتر دادستان آنکارا را بر آن داشت دست به تحقیقاتی درباره اردم به اتهام خیانت بزند. اردم با دفاع از خود اعلام کرد اقدامات دولت درباره پرونده سارین باعث خدشه‌دار شدن وجهه بین‌المللی ترکیه شده است. وی افزود چندین بار تهدید به مرگ شده است.
رسوایی مربوط به قاچاق نفت از سوی داعش به بازار ترکیه از جمله مواردی بود که دولت ترکیه را با مشکلات تازه‌ای روبه‌روکرد و ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهوری روسیه باعث شرمندگی اوباما در عدم اقدام درباره منبع اصلی درآمدهای داعش شد. این امر اوباما را بر آن داشت برای حفظ ظاهرخواستار همکاری اردوغان در این رابطه شود. اکنون اینکه داعش و دیگر گروه‌های تروریستی از حدود 100 کیلومتر از مرز ترکیه برای ورود نیرو و مایحتاج استفاده می‌کنند، دیگر برملا شده است.
این در حالی است که مقامات روسیه درباره اینکه داعش آزادانه در حال حمل نفت از طریق صدها کامیون به داخل ترکیه است ابراز تعجب کرده بودند. مسکو در عین حال بلال اردوغان، پسر 34 ساله اردوغان را به سود بردن از معامله نفتی با داعش متهم کرد که البته وی این اتهام را رد کرد.
روسیه چندی بعد اعلام کرد سرنگونی یک جنگنده سوخو 24 روسی در مرز سوریه و ترکیه در 24 نوامبر که به کشته شدن خلبان منجر شد، به دلیل خشم اردوغان از نابودی عملیات نفتی پسرش با داعش صورت گرفته است.
اوباما و رسانه‌های اصلی آمریکا در حادثه سرنگونی جنگنده روس به حمایت از ترکیه برخاستند در حالی که در قبال قربانیان روس بمبگذاری تروریستی در پرواز توریستی در صحرای سینای مصر، حتی ابراز همدردی هم نکردند. اینکه ترکیه در اقدامی جسورانه هواپیمای روسی را سرنگون کرد از رفتار آنکارا به پشتوانه ناتو و آمریکا حکایت دارد. دولت آمریکا و رسانه‌های سرشناس آن توجهی به مدارک موثق مبنی بر اینکه ترکیه در کنار دیگر متحدان آمریکا نظیر عربستان و قطر در حال کمک و پشتیبانی از گروه‌هایی تروریستی چون القاعده و داعش هستند، نکردند. برعکس واشنگتن این سناریوی مضحک را در پیش گرفته که عربستان، ترکیه و دیگر کشورها نسبت به مبارزه با تروریسم جدی هستند(!)
به‌رغم همه این واقعیات، دولت آمریکا و رسانه‌هایش همچنان به سناریوسازی‌ها و دروغ‌پردازی‌های خود ادامه می‌دهند. با وجود آنکه اسناد و شواهد از دست داشتن احتمالی ترکیه در روند طی‌شده برای حمله شیمیایی نیروهای تروریستی در حومه دمشق حکایت دارد، واشنگتن و رسانه‌هایش نه‌تنها به چنین جنایتی نپرداختند، بلکه به پیگیری سیاست تغییر رژیم سوریه ادامه می‌دهند و ترکیه گستاخانه در حال حمایت از گروه‌هایی است که جز کشتار و بی‌خانمانی ارمغانی برای منطقه به دنبال نداشته‌اند.
حقیقت در منظر رسانه‌های آمریکایی آن چیزی است که آنها به مخاطبان خود می‌دهند، نه آنچه واقعیت دارد. اگر چنین بود، دست داشتن ترکیه در حمله با گاز سارین در حومه دمشق سوژه‌ای داغ برای پوشش بود اما آمریکا به اردوغان و اقداماتش نیاز دارد. قاچاق نفت، ارسال گاز سارین برای تروریست‌ها، تلاش برای تغییر رژیم و... اینها جنایاتی است که سلطان نوعثمانی باید پاسخگوی آنها باشد.
http://www.vatanemrooz.ir/newspaper/page/1802/1/152397/0
ش.د9405313