حالا به ما می‌گویند متوهم!می‌خواهند ما را بدهکار زمین و زمان جلوه دهند، در دلشان شوری به پا افتاده وصف ناشدنی.
دل خوش کرده اند به اینکه ریاست لاریجانی بر مجلس یعنی بهترین فرصت برای تغییر بازی سیاست. این روزها آنها به فکر القای این موضوع هستند تا بگویند همه اتفاقات انتخاب ریاست مجلس خواست مردم است. یعنی مردم خواستند تا عارف رئیس نشود!! مردم خواستند چند عضو جبهه پایداری در لیست هیئت رئیسه قرار بگیرد!! مردم خواستند عده‌ای که با نام لیست امید و برند "رفرمیست" رای آوردند در حق اصلاح‌طلبان ناروایی و بی‌مروتی به خرج دهند و علیه عارف عمل کنند!
و حالا اتفاقات و نتایج این روزهای دو مجلس (خبرگان و شورا) را می‌خواهند به انتخابات هفتم اسفند و دهم اردیبهشت ربط دهند. تا بگویند مردم به اصولگرایان رای داده‌اند!! و اصلاح‌طلبان تمام این مدت متوهم بودند که می‌پنداشتند ملت ایران، آنها را در انتخابات مجلس دهم و خبرگان انتخاب کرده است.
باشد اصولگرایان عزیز! عیبی ندارد به ما بگویید متوهم! ولی‌ای کاش می‌دانستید...
توهم را شما دارید که سالهاست چشمتان را به روی رای مردم و خواست‌شان بسته‌اید. توهم را شما دارید که می‌پندارید هربار می‌توانید رای و نظر ملت را به نام و به کام خودتان مصادره کنید. توهم را شما دارید که نمی‌پذیرید در بحث ریاست مجلس، صدای مردم شنیده نشد، توهم را شما دارید که نمی‌خواهید بفهمید آنچه که مردم در هفتم اسفند 94 پای صندوق‌ها نشان دادند رای قاطع به اصلاح‌طلبی بود! اما هزار افسوس که درخت پربار اصلاح‌طلبی، در خزان تایید صلاحیت شدن‌ها دچار برگ ریزان سیاسی شده بود. اصلاحات در آن روزها برای آنکه در خواب زمستانی روزهای ردصلاحیت فرو نرود و همچنان برای فرارسیدن هنگامه بهار و شکفتن امیدهای دوباره، چشم انتظار بماند... ناچار به بستن لیستی شد که خیلی از اعضای آن یا جهت گیری سیاسی نداشتند یا از جریان رقیب بودند! طبیعی بود که نشود روی خیلی از اعضای آنها بعد از راهیابی شان به مجلس حساب باز کرد.
توهمی به نام فراکسیون ولایت!
ولی با همه این احوال، شما اصولگرایان یک توهم بزرگتر هم دارید. توهمی به نام فراکسیون ولایت! فراکسیونی که می‌پندارید تمام 173 نفری که در آن به لاریجانی رای داده اند عضوآن فراکسیون هستند اما به زودی می‌فهمید که این همه نمایش اتحاد و افتخار! برای رئیس نشدن عارف، گریبان خودتان را خواهد گرفت.
هرجور دودوتا چهارتا کنیم محال ممکن است که بتوان نمایندگان مستقل، لاریجانی‌ها و جبهه پایداری‌ها را زیر یک چتر تصور کرد. هر چند کاندیداتوری ریاست عارف و لابی‌های اصولگرایان برای جذب مستقلین به سمت خودشان (اصولگرایان )باعث شد تا یک بلبشوی ائتلافی به نام فراکسیون ولایت شکل بگیرد! اما مطمئنا عمر این فراکسیون همان قدر پایدار است که پایداری‌ها در این فراکسیون!
دلیل و سند این حرف هم اعضای این فراکسیون هستند که از همین الان برای همدیگر خط و نشان می‌کشند و اولدروم بولدروم به راه انداختند و هریکی آن دیگری را مجاب به تبعیت ازخود می‌کند. نمونه اش جواد کریمی قدوسی که در گفتگویش با ایلنا گفته:" لاریجانی خلاف مواضع ما عمل کند، مثل گذشته با او برخورد می‌کنیم." وی ادامه داده:" در جلسه خصوصی که به‌همراه چند نفر دیگر از دوستان با آقای لاریجانی داشتیم، صریح و روشن و شفاف، مواضع و انتقادهای خودمان را نسبت به عملکرد ایشان مطرح کردیم." این عضو جبهه پایداری از خطوط قرمزی می‌گوید که پایداری‌ها برای لاریجانی تبیین کرده‌اند و او(لاریجانی ) نیز آنها را پذیرفته است.
تهدید یا زد و بند!
از حرف‌های کریمی قدوسی بوی تهدید می‌آید و یک زد و بند سیاسی با علی لاریجانی! انگار که پایداری‌ها از همین الان چوب تحکم را بر بالای سر علی لاریجانی گرفته‌اند و گفته اند باید طبق خطوط آنها راه برود وگرنه از مسیر پایداری! منحرف می‌شود و اگر منحرف شد حسابش مشخص است! جالب‌تر آنکه، ادعا می‌شود لاریجانی برای رسیدن به اهدافش، خطوط قرمز پایداری‌ها را بردیده منت گذاشته و آنها را پذیرفته است.
امری که وقتی آن را به غلامعلی جعفرزاده ایمن آبادی نماینده رشت در مجلس شورای اسلامی و از حامیان علی لاریجانی گفتیم برآشفت و پاسخ داد: « امیدوارم اینکه گفته می‌شود کریمی قدوسی شرط و شروطی برای لاریجانی گذاشته است و او (لاریجانی) نیز آن را پذیرفته صحت نداشته باشد. ما با آقای لاریجانی صادقانه کار کردیم و تلاش داشتیم تا ایشان رای آورد. اعتقاد داشتیم که آقای لاریجانی مفید است و می‌تواند به حاکمیت و نظام کمک کند و نتایج منصفانه ای را رقم زند. اما به هیچ وجه انتظار این را نداریم که با جبهه پایداری چنین قول و قرارهایی بگذارد.»
وی اضافه کرد:« البته شاید استنباط غلط آقای کریمی قدوسی و جبهه پایداری این باشد که لاریجانی شروط خاص آنها را پذیرفته در حالیکه ممکن است در واقعیت، لاریجانی چنین مواردی را نپذیرفته باشد. من حتما درستی چنین ادعایی را از خود آقای لاریجانی سوال می‌کنم.»
جعفرزاده گفت:« قطعا صحت این خبر بسیار اتفاق بدی است. ما صادقانه به یک اتحاد موقت برای انتخاب رئیس مجلس رسیده بودیم.»
وی درباره فراکسیون ولایت و سرنوشت آن هم به آفتاب‌یزد گفت: "مطمئنا بعد از رای گیری درباره ریاست مجلس، ما چیزی به این شکل که بتوان آن را فراکسیون ولایت نامید، نخواهیم داشت. نمایندگان در انتخابات هیئت رئیسه دائم نیز تصمیمات جدیدی خواهند گرفت و پس لرزه شدیدی در انتظار هیئت رئیسه خواهد بود."
وی افزود:« مطمئن باشید که فراکسیون امید در تعیین هیئت رئیسه دائم می‌تواند تغییراتی 30 تا 40 درصدی ایجاد کند.»
جعفرزاده ادامه داد:" به نظر می‌رسد وحدت فراکسیون ولایت تا انتخاب رئیس بوده و تنها بر سر انتخاب آقای لاریجانی یک اتحاد صورت گرفته اما در ادامه، این فراکسیون چندجنسیتی نمی‌تواند همه را یک جا جمع کند."
منتخب مردم رشت در مجلس دهم با پیش‌بینی خانه‌تکانی فراکسیون ولایت یادآور شد:" این فراکسیون حتی پیش از جلسه علنی مجلس و برگزاری انتخابات هیئت رئیسه به خاطر برخی دلخوری‌ها نتوانست جلسه درستی تشکیل دهد. فراکسیون ولایت به چند شعبه تقسیم خواهد شد."
این نماینده در پاسخ به این سوال که آیا شما تحت عنوان فراکسیون امید و یا فراکسیون ولایت به آقای لاریجانی رای دادید؟ پاسخ داد:« تحت عنوان هیچ کدام! من جزء فراکسیون اعتدال و مستقلین هستم. یعنی همان مستقلینی که به لاریجانی رای دادند ولی هیچ‌گونه تعاملی با جبهه پایداری را قبول ندارم.»
تغییر رویه!
هرچند خود این موضوع که چگونه در سیاست ایران، برای رئیس شدن یک نفردر مجلس، فراکسیونی عجیب و غریب و بی هدف تشکیل می‌شود و بعد ازانتخابات هیئت‌رئیسه، آن فراکسیون در آستانه فرو پاشی قرار می‌گیرد جای سوال است! اگر حرف‌های کریمی قدوسی و جعفرزاده را که هر دو رای خودشان را به نفع ریاست لاریجانی در صندوق انداخته‌اند کنار هم بگذاریم به یک نتیجه می‌رسیم و آن اینکه تداوم جریانی به نام فراکسیون ولایت، همان توهمی است که اصولگرایان دارند ولی ما(اصلاح‌طلبان) را به آن متهم می‌کنند.
از همان اولش هم معلوم بود که فراکسیون ولایت برای دوره چهار ساله مجلس دهم نه برنامه‌ای دارد و نه هدفی. ولی به نظر نمی‌رسید که تشتت اعضا و تفاوت تفکرات آن ها،آنقدرزیادباشد که نتوان برای چنین فراکسیونی طول عمری بیش از چند ماه متصور بود. حرف‌های کریمی قدوسی و جعفرزاده، نمونه بارز سالی که نکوست از بهارش پیداست، برای فراکسیون ولایت است. درباره اینکه اصولگرایان نباید به داشتن چنین فراکسیونی دل‌خوش باشند شکی نیست. اما در این بین علی لاریجانی نیز بی تردید باید پاسخگوی این مطلب باشد که آیا واقعا برای کسب کرسی ریاست با جبهه پایداری‌ها بده بستان کرده و سر یک میز نشسته و شروط آنها را پذیرفته؟ اگر این مطلب واقعی باشد نه تنها اصولگرایان میانه باید ابراز نگرانی کنند بلکه تمام مستقلینی که روی ریاست وی سرمایه‌گذاری کردند هم باید تغییر رویه دهند.
http://aftabeyazd.ir/?newsid=38384
ش.د9500393