(روزنامه جمهوري اسلامي – 1394/11/05 – شماره 10512 – صفحه 10)
وزارت کشور رژیم سعودی روز شنبه دوازدهم دی ماه در بیانیه‌ای رسمی اعلام کرد، شیخ «نمر باقر النمر» روحانی سرشناس شیعی عربستان به همراه 46 تن دیگر اعدام شده است. وزارت کشور دولت سعودی اتهام وی را اقدام‌های تروریستی اعلام کرد. این اتهام در حالی مطرح شد که شیخ نمر در مبارزه خود با حکومت آل سعود پا از خط قرمزهای مبارزه مسالمت جویانه فراتر نگذاشته بود.
شیخ نمر امام جمعه شهر شیعه نشین العوامیه در شرق عربستان بود و در خطبه‌ها و سخنرانی‌های خود به انتقاد از حکومت آل سعود می‌پرداخت. شیخ نمر سه سال پیش و پس از طرح انتقاد از مقام‌های عربستان دستگیر و سپس به اتهام اقدام علیه امنیت ملی و محاربه به اعدام محکوم شد.
پرسشی که مطرح می‌شود این است که اعدام شیخ نمر به عنوان مبارزی مدنی که هیچگاه دست به اقدام مسلحانه نزده بود و قرار دادن نام وی در کنار تروریست‌ها با چه توجیه و دلیلی صورت گرفت؟
در این زمینه توجه به چند نکته لازم است:
1- عربستان سعودی دارای نظامی سیاسی متکی بر سلطنت استبدادی است که کمترین آزادی و مردمسالاری در آن وجود ندارد و صحبت از حقوق مردم و آزادی در این کشور به مانند افسانه‌ای دست نیافتنی است. این رژیم برای حفظ ظاهر، یک پارلمان فرمایشی یا شورای مشورتی تشکیل داده است اما این شوراها از خود هیچ اختیاری ندارند مگر آن که نظر و تصمیم سلطان را تایید کنند.
در حکومت استبدادی و بسته آل سعود نه تنها مجوزی برای اعتراض‌های مسالمت جویانه صادر نمی‌شود بلکه از فعالیت سیاسی مخالفان جلوگیری و این حرکت‌ها به شدت سرکوب می‌شود.
بی شک عربستان سعودی از نظر شاخص‌های مردمسالاری جزو عقب مانده‌ترین و مرتجع‌ترین کشورها به حساب می‌آید. مطبوعات این کشور به طور کامل بحث کنترل رژیم سعودی است و رسانه‌ها جز بازگوکردن خط فکری و سیاست حاکم بر کشور نمی‌توانند مشی و اندیشه دیگری را پیگیری کنند. شیخ نمر بارها از مطبوعات و رسانه‌های سعودی به دلیل وابستگی و پیروی آن‌ها از این رژیم و تبدیل شدن به بوق تبلیغاتی آل سعود انتقاد کرده بود.
2- جای دادن نام شیخ نمر در فهرست افراد اعدامی که دارای سابقه‌های تروریستی بودند امری غیر قابل پذیرش و نشان از نوعی رد گم کنی و فرار رو به جلوی رژیم سعودی است. در واقع عربستان سعودی با این ترفند در پی آن بود تا به این اعدام مشروعیت دهد، با این حال محکومیت این اعدام در سطح جهانی خواب شیرین سعودی‌ها را آشفته کرد.
شیخ نمر مبارزی مدنی بود که همواره راهکارهای مسالمت آمیز را دنبال می‌کرد و هیچگاه خواهان مبارزه مسلحانه نبود. بر همین اساس اعدام این فعال مدنی بار دیگر نشان داد که در رژیم تمامیت خواه سعودی آزادی بیان جرمی نابخشودنی است که نه تنها طرد بلکه حذف را در پی دارد.
3- رژیم‌های خودکامه و استبدادی مبارزه مدنی را به دلیل زنده و پیشرو بودن این نوع از مبارزه برنمیتابند چرا که به نوعی برملا‌کننده واقعیت‌های موجود این گونه رژیم‌ها است. البته برخورد و سرکوب این نوع مبارزه‌ها نیز همواره هزینه‌های فراوانی برای نظام‌های استبدادی دارد.
دلیل هراس رژیم‌های استبدادی همچون رژیم سعودی از مبارزان مدنی در این امر نهفته است که این گونه رژیم‌ها به دنبال ثبات گورستانی و فضایی مرگبار هستند و جایی برای آزادی بیان و صدای متفاوت قایل نیستند. بر همین اساس است که هر گونه صدای اعتراضی را در نطفه خفه و خفقان را حاکم می‌کنند.
به رغم قرار دادن نام شیخ نمر در فهرست تروریست‌ها و تلاش آل سعود برای چسباندن اتهام‌های بی‌پایه به این روحانی مبارز، بازخوردی که از اعدام او دیده شد نشان داد که رهبران ریاض به جای فرونشاندن آتش مخالفت‌ها، خود بر آن دمیده‌اند و آن را شعله ورتر ساخته‌اند.
4- توجه به این نکته ضروری است که رژیم‌های استبدادی نظیر حکومت آل سعود به راحتی و با استفاده از قوه قهریه در برابر مبارزه‌های مسلحانه می‌ایستند و آن‌ها را سرکوب می‌کنند. این مساله‌ای است که در همه جای دنیا با نام دفاع از امنیت صورت می‌گیرد. این در حالی است که یکی از علت‌های هراس رژیم‌های استبدادی از مبارزان مدنی به بحث مشروع نبودن سرکوب اقدام‌های مسالمت آمیز برمی گردد. در واقع همین نبود مشروعیت در سرکوب و حذف مبارزان مدنی به بحران مشروعیت رژیم‌های استبدادی می‌انجامد و نیروهای گریز از مرکز را قوی‌تر می‌کند.
به نظر می‌رسد رویکردهای سرکوب گرایانه‌ای که رژیم سعودی در برابر اعتراض‌های مسالمت آمیز در پیش گرفته ممکن است این گونه مبارزه‌های مدنی و مسالمت آمیز را به سمت مبارزه‌های خشونت آمیز و مسلحانه سوق می‌دهد.
طرفه آن که اقدام جنون آمیز رژیم استبدادی سعودی نه تنها نمی‌تواند باری از مشکلات مختلف این رژیم در داخل و منطقه بر دارد بلکه خود تبدیل به شعله‌هایی می‌شود که پایه‌های این رژیم را می‌سوزاند. در این میان طنز تلخی در اواخر تابستان امسال اتفاق افتاد که آن انتخاب عربستان به عنوان رئیس یکی از مجمع‌های کلیدی شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد بود. این در حالی است که رژیم سعودی سال‌ها است بر جایگاه یکی از نقض کنندگان اصلی حقوق بشر در جهان تکیه زده است.
http://jomhourieslami.net/?newsid=78607
ش.د9405539