تاریخ انتشار : ۲۶ تير ۱۳۹۶ - ۰۸:۰۰  ، 
شناسه خبر : ۳۰۲۸۴۱
سردار فودازی مسئول پرونده تشریح کرد

(روزنامه همدلي ـ 1396/04/19 ـ شماره 640 ـ صفحه 1)

روز ششم مرداد سال ١٣٨٨، «سعید جلیلی» دبیر شورایعالی امنیت ملی از دستور مقام معظم رهبری مبنی بر تعطیلی یک بازداشتگاه «غیر استاندارد» خبرداد. بازداشتگاهی که پس از آن به یکی از معروف‌ترین بازداشتگاه‌ها و در کانون مهم‌ترین تحولات پس از انقلاب قرار گرفت؛ بازداشتگاه کهریزک.

این بازداشتگاه که در جنوب تهران و در نزدیکی یکی از مهم‌ترین مراکز خدماتی نیکوکاران ایران به سالمندان قرار داشت، به ناگهان نام «کهریزک» را از منطقه‌ای که یادآور نیکوکاری بود، به منطقه‌ای تبدیل کرد که یادآور یک جنایت شد که در آن سه نفر از جوانان معترض به نتایج انتخابات سال 88 جان باختند و از این منظر اقدامات مسئولان این بازداشتگاه و مقامات قضایی دخیل در جریان به پای نظام نوشته شد.

اما تنها نام‌های «محسن روح‌‌الامینی»، «محمد کامرانی» و «امیرجوادی‌فر» نبود که مرگ‌شان با این بازداشتگاه مخوف گره خورد. «رامین پوراندرجانی» پزشک جوانی بود که مامور خدمت در این بازداشتگاه بود، نیز کمی بعد خبر مرگش منتشر شد که برخی از منابع رسانه‌ای «خودکشی» را علت مرگ او عنوان کردند که جنجال دیگری بر نام کهریزک اضافه کردند.

نزدیک به شش سال پس از بر زبان افتادن نام کهریزک، هنوز هم این بازداشتگاه خبرساز می‌شود که در آخرین مورد آن گقته شد یکی از قضات دادگاه مربوط به کهریزک این روزها به جرم اختلاس در زندان است. قاضی‌ای که نامش در کنار نام سعید مرتضوی پیش از این رسانه‌ای شده بود. مرتضوی نیز از پس همان ماجرای کهریزک از مشاغل قضایی برکنار شد و دادگاه‌های خبرسازی نیز داشته است.

پس از رسانه‌ای شدن ماجرای کهریزک و تعطیلی آن، گروهی از مسئولان ناجا برای رسیدگی به اتهاماتشان تعلیق می‌شوند و در مهر ماه سال ۸۸ سردار «علی‌قلی فودازی» به ریاست بازرسی پلیس پایتخت منصوب شد. او در زمانی که ریاست بازرسی پلیس پایتخت را بر عهده داشت، مسئول رسیدگی به پرونده بازداشتگاه کهریزک نیز شد.وی روز گذشته در گفت‌وگو با ایلنا به اتفاقات مربوط به این بازداشتگاه، پیش و پس از تعطیلی آن پرداخت که بخش‌هایی از آن در ادامه می‌آید:

[درباره اینکه ادعا شده مسئولیت بازداشت کهریزک با برخی از فرماندهان سپاه بوده است]بازداشتگاه کهریزک توسط مسئولان وقت ناجا راه‌اندازی شده بود و به جز نیروی انتظامی هیچ دستگاه دیگری در این بازداشتگاه مسئولیت نداشت. بازداشتگاه کهریزک در سال ۸۸ نیز تحت نظر نیروی انتظامی بود و هیچ کدام از سرداران سپاه در آن نقشی نداشتند.

اصرار دادستان به اعزام بازداشتی‌ها به کهریزک

سردار رجب‌زاده که در آن زمان مسئولیت فرماندهی تهران بزرگ را بر عهده داشت اعلام کرد که این بازداشتگاه بیش از این ظرفیت نگهداری بازداشت‌شدگان ۱۸ تیر سال ۸۸ را ندارد و باید به جای دیگری منتقل شود، اما دادستانی تاکید داشت به دلیل اینکه برای نگهداری این افراد جا نداریم، باید این افراد تا زمان تعیین تکلیف در بازداشتگاه کهریزک نگهداری شوند.

برای بازداشت‌شدگان ۱۸ تیر ۸۸ دو اتاق بزرگ در نظر گرفته شده بود که آن‌ها در آنجا نگهداری شوند و هیچ گونه ارتباطی میان این بازداشت‌شدگان و اراذل و اوباشی که پیش از این در کهریزک نگهداری می‌شدند، وجود نداشت. یکی از ادعای مطرح شده این است که بازداشت شدگان ۱۸ تیر ۸۸ توسط اراذل و اوباش مورد ضرب و شتم قرار گرفتند که این مسئله نیز کذب است.

از ۹۰ نفر از بازداشت‌شدگان رضایت گرفتیم

بازرسی پلیس تهران بزرگ در این ماجرا از ۹۰ نفر رضایت گرفت، همه آن‌ها گفتند که در کهریزک هیچ‌کس به من دست نزده است. ما در کهریزک بیش از 200 نفر بازداشتی داشتیم. آن‌ها می‌گفتند ما را هل دادند، اما اینکه بزنند و تجاوز کنند؛ صحت ندارد. سه نفری که در کهریزک فوت کردند سرما خورده بودند و در اثر مننژیت فوت کردند. البته برخی از بازداشت شدگان موقع دستگیری کتک خورده بودند، اما در بازداشتگاه کتک نخورده بودند.

پزشک کهریزک از ترس خودکشی کرد

[در پاسخ به این پرسش که آیا در ارتباط با مرگ رامین پوراندرجانی پزشک بازداشتگاه کهریزک تحقیقاتی به عمل آمد و علت مرگ چه بود] متاسفانه آن پزشک وظیفه بر اثر ترسی که داشت و به او به اشتباه گفته بودند تو مقصری دچار جنون آنی شده و با خوردن قرص خودکشی کرد. نظریه پزشکی قانونی در این ارتباط موجود است.یک نفر بود که ادعا می‌کرد، من را در کهریزک تا گردن در زمین چال کرده‌اند من متعجب بودم که در کهریزک جایی برای چال کردن وجود ندارد. من پیش رئیس دادگاه رفتم و از او خواهش کردم که ممکن است برای بازدید محل و بازرسی صحنه به محل بیایید.. .ما به همراه کسی که صحنه را بازسازی کرده بود تا اعتراف بگیرند و همراه با نماینده بازپرس به کهریزک رفتیم. از او خواستیم که محلی که او را چال کردند، نشان دهد. آن شخص محلی را نشان داد من خواهش کردم که بیشتر دقت کند، اما دوباره‌‌ همان جا را نشان داد. من به نماینده بازپرس گفتم: «حاج‌آقا من بچه روستا هستم، خاک اطراف این چاله از زمستان تا به حال بیل نخورده است» رئیس دادگاه هم این را تایید کرد.

درباره ادعای آزار جنسی بازداشت‌شدگان

گفته می‌شد؛ ۱۴۰ نفر را در اتاقی جا داده بودند که ما برای ۴۹ نفر در نظر گرفته بودیم. امکان ندارد این اتفاقات در کهریزک رخ‌ داده باشد، اصلا فضای این کار‌ها نبود. آن‌ها فقط قبل از دستگیری کتک‌خورده بودند. اتاق‌ها نو بود، اصلاً چیزی به نام کک و ساس وجود نداشت. من زمانی که مسئولیت بازرسی تهران بزرگ را به‌عهده گرفتم، همه مسئولان قبلی بازداشت بودند و برای اینکه می‌دانستم در آنجا چه اتفاقاتی افتاده است و محل کهریزک را می‌شناختم این مسئولیت را در بازرسی قبول کردم. من به رئیس دادگاه گفتم، افسران نیروی انتظامی کاره‌ای نبودند و کهریزک استاندارد‌های لازم را نداشت و تنها یک سوله است. من پرونده تمام این مسئولان را پیگیری کردم تا آزاد شوند و ثابت کردیم که سردار رادان در آن دو روز اصلا به محل زندان کهریزک نرفته بود. عده‌ای می‌گفتند؛ سردار رادان با هلی‌کوپتر به محل می‌آمد، ما ثابت کردیم سردار رادان اصلا به آنجا نرفته است. سردار رادان در زمان مسئولیت جانشینی فرماندهی ناجا بسیار مقتدر و با قدرت عمل می‌کرد. نیروی انتظامی در تمام صحنه‌ها چون کار اجرایی می‌کند و تابع ولی امر خود می‌باشد هرگز وارد سیاست نمی‌شود.

http://www.hamdelidaily.ir/?newsid=33757

ش.د9601081