تاریخ انتشار : ۱۱ آبان ۱۳۹۶ - ۰۷:۳۰  ، 
شناسه خبر : ۳۰۵۹۱۷
روایت ضرغامی از دیدار ٣ساعته با فرزند «مهدی کروبی»:
مقدمه: در يك دستش استكان چاي و در دست ديگرش نعلبكي است. ميزي كوچك مقابلش است و ظرفي ميوه روي آن. عزت‌الله ضرغامي در فضاي بازي شبيه به حياط، روبه‌روي حسين، فرزند مهدي كروبي نشسته است. عكس فضايي دوستانه را به تصوير كشيده است و اتفاقا رئيس سابق صداوسيما در شرحي كه در كانال تلگرامي و توييتر شخصي‌اش بر عكس نوشته هم گويا اصرار بر تصوير چنين فضايي در ذهن مخاطب دارد. او نوشته است: «یک استکان چای با حسین کروبی (شهریور۹۶). آقای کروبی در دوره ریاست مجلس ششم به نیروهای تندروی مشارکتی اعتماد نداشت. از من خواسته بود تا مطالب مهم را مستقیما و یا از طریق حسین آقا به ایشان اطلاع دهم، نه دفتر ریاست! به همین دلیل رابطه من با ایشان صمیمی و صریح است». اما چرا عزت‌الله ضرغامي تصوير ديدارش با فرزند مهدي كروبي را رسانه‌اي مي‌كند؟‌ او كه چندي‌پيش هم در برنامه جهان‌آراي شبكه افق حاضر شده بود، صحبت‌هايي كرد كه از نگاه برخي، جنجالي يا حداقل بسيار متفاوت، تلقي شد. در شرايطي كه برخي اصولگرايان از محاكمه محصورين سخن مي‌گويند، ضرغامي گفته بود: «در جلسه شورای عالی امنیت ملی حصر به‌عنوان یک راه‌حل مطرح شد و نه یک مجازات. به نظرم محاکمه سران فتنه در شرایط فعلی اصلا به صلاح نیست زیرا امنیت کشور به خطر می‌افتد. من در شرایط فعلی طرح مجدد موضوع و پرداخت دوباره به فتنه را به صلاح نمی‌دانم». رئيس سابق صداوسيما در گفت‌وگوي كوتاهي با «شرق» درباره انتشار اين عكس توضيحاتي ارائه كرده است:
پایگاه بصیرت / مهسا جزيني

(روزنامه شرق ـ 1396/06/30 ـ شماره 2968 ـ صفحه 3)

‌* انتشار عكس شما با حسين كروبي،‌ به همراه توضيح كوتاهي در كانال تلگرامي‌تان جالب و در عين حال كمي عجيب بود. امكان دارد خودتان دراين‌باره بيشتر توضيح بدهيد؟

** من با حسين كروبي رابطه‌اي دوستانه و صميمي دارم. دلايلش هم متعدد است. يك دليل آن برمي‌گردد به دوره رياست آقاي كروبي بر مجلس ششم. من آن زمان معاون پارلماني صداوسيما بودم و با آقاي كروبي رابطه خيلي خوبي داشتم. معتقدم هيچ رئيس مجلسي به اندازه آقاي كروبي نسبت به صداوسيما نگاه مثبت و حمايتي نداشته است. مجلس ششم در زمان رياست دكتر لاريجاني بر صداوسيما به دلايل خاصي كه عمده ‌آن هم سياسي بود، نسبت به رسانه ملي خيلي موضع منفي داشت. بحث تحقيق‌وتفحص از صداوسيما هم در همان دوره انجام شد. با وجود اينكه در آن زمان چنين فضايي بر مجلس ششم حاكم بود اما خود آقاي كروبي نگاه مثبتي داشت و هرجا حس مي‌كرد فضا از مسير حق و انصاف خارج مي‌شود، شخصا ورود و حمايت مي‌كرد. من اين را هيچ وقت فراموش نمي‌كنم. خود آقاي كروبي معتقد بود بايد موضع مستقلش را در برابر نگاه‌هاي تندي كه در مجلس وجود داشت، حفظ كند. شايد دو، سه بار با من در اين خصوص صحبت كرده بود كه با وجود آن نگاه تندي كه به صداسيما هست اما نمي‌خواست در آن زمين بازي كند و مي‌خواست موضع مستقل خودش را حفظ كند. ايشان از من خواسته بود اگر مورد مهم و خاصي هست، من مستقيم به ايشان بگويم يا از طريق حسين كه مورد اعتماد بود به ايشان منتقل كنم. به علت اينكه دفتر حوزه رياست تركيبي از افراد مختلف بود، شايد شائبه آن وجود داشته كه در پيغام‌ها يا اخبار مهمي كه مي‌خواستم برسانم، دخالتي صورت گيرد يا شايد نگراني داشتند آن‌طور كه ايشان مي‌خواهد، مطلب را دريافت يا پيگيري نكنند براي همين حسين كروبي را معرفي كردند كه از طريق ايشان اخبار منتقل شود.

‌* در ديدار با حسين كروبي درباره چه چيزهايي صحبت كرديد؟

** گفت‌وگو و بحث‌هاي مختلف؛ از فرهنگی- اجتماعي تا سياسي و قاعدتا حوادث ٨٨. من نگاه خودم را يك دور ديگر راجع به آن حوادث طرح كردم و با هم مرور كرديم. من معتقدم بين آقاي كروبي و ديگران بايد تفاوتي قائل شويم و اين را جاهاي مختلف هم مطرح كرده‌ام. معتقدم آقاي كروبي در حوادث ٨٨ يك اشتباه مشخص كرد و برخلاف هميشه نتوانست موضع مستقل ولو مخالفش را حفظ كند و عملا در زمين آقاي موسوي بازي كرد.

‌* شما حامل هيچ پيام مستقيم يا غيرمستقيمي درباره حصر نبوديد؟

** نخير؛ اين ديدار كاملا رفاقتي و شخصي بود و راجع به موضوعات عادي صحبت كرديم و چاي و ميوه خورديم. سعي كرديم رابطه حفظ شود. هيچ پيام خاصي كه حساب‌شده باشد، در كار نبود. حفظ همين روابط و سالم‌نگه‌داشتن برخي روابط دوستانه هميشه مي‌تواند سازنده باشد.

‌* در اين چند سال چند بار با حسين كروبي ديدار داشته‌ايد؟

** ديدار حضوري مستقيم مثل اين ديدار كه سه ساعت طول كشيد، فرصت نشده بود.

‌* شما معتقديد حامل پيام خاصي نبوديد اما آيا اين ديدار سه‌ساعته و انتشار تصويرش حامل هيچ نشانه خاصي هم نيست؟

** ملاقات من كاملا جنبه شخصي داشت و هيچ‌گونه پيامي به لحاظ عملكردي و مسئوليتي يا مأموريتي كه نهادهاي قانوني ذي‌ربط دارند، نداشت. كاملا شخصي بود. من معتقدم اصولا حصر يك راه‌حل براي حفظ امنيت كشور بود. امنيتي كه در آن مقطع كاملا مخدوش شده بود و همه مسئولان به اين نتيجه رسيده بودند كه راه‌حلي مشابه حصر مي‌تواند امنيت كشور را حفط كند. حصر مجازات نيست. فكر مي‌كنم مسئولان امنيتي، مسئولان وزارت اطلاعات، دولت و رئيس‌جمهوري كه رئيس شوراي عالي امنيت ملي است و ساير مسئولان دستگاه‌هاي اطلاعاتي متناسب با فلسفه اصلي حصر مي‌توانند عمل دقيق و درستي براي حل آن داشته باشند اما چون يك تصميم تخصصي است و من شخصا كارشناس اين مسئله نيستم، نظر خاصي هم ندارم ولي فكر مي‌كنم قاعدتا اوضاع امنيتي و شرايط متفاوت اگر ايجاب كند، شوراي عالي امنيت ملي مي‌تواند تصميمات متفاوتي درباره نحوه ايجاد يا تغيير اين ممنوعيت و حصر در راستاي حفظ امنيت عمومي مردم بگيرد.

http://www.sharghdaily.ir/News/141688

ش.د9602547