(روزنامه جوان – 1396/10/13 – شماره 5276 – صفحه 5)
دستگاه محاسبه سنجش دستگاه‌هاي تصميم‌ساز امريكايي به اين نتيجه رسيده است كه «تحريم» يكي از ابزارهاي مهمي است كه مي‌تواند رفتار جمهوري اسلامي ايران در عرصه بين‌المللي را تغيير دهد، جامعه ايراني را رودرروي حاكميت اسلامي قرار دهد و زمينه فروپاشي ايران را بيش از هر زمان ديگري مهيا سازد.
از پيروزي انقلاب اسلامي تاكنون صد‌ها بار جمهوري اسلامي ايران به بهانه‌هاي مختلف از جمله حقوق بشر، هسته‌اي، تروريسم و موشكي تحريم شده با هدف اينكه ايران تحت فشار، از مسير استقلال و ضديت با نظام سلطه منصرف و حاضر به پذيرش سلطه امريكايي‌ها در وجوه سياسي، اقتصادي و روابط بين‌الملل خود شود. امريكايي‌ها بر اساس برآوردهاي دقيقي كه از موضع‌گيري برخي از سياستمداران داخلي در طول سال‌هاي اخير به دست آورده‌اند دريافته‌اند قدرت اثرگذاري تحريم در جامعه ايراني فراتر از ميزاني است كه تصور مي‌كردند، بنابراين تلاش‌های خود را بيش از گذشته بر اين حوزه متمركز كرده‌اند.
بدون ترديد و بر اساس مستندات عيني كه وجود دارد اتفاقات چند روز اخير برخي از شهرها بستر مناسبي را براي افزايش تحريم‌هاي ضدايراني به‌وجود خواهد آورد چراكه غربي‌ها بسيار علاقه‌مند هستند عامل تحولات اخير ايران را ناكارآمدي و ناتواني نظام اسلامي در برآورده كردن مطالبات اقتصادي مردم القا كنند آن هم در شرايطي كه بيشترين سهم را در مرتفع كردن مطالبات مردمي دولت‌ها و مجالس مختلف برعهده دارند، كمااينكه محوري‌ترين خواسته حضرت امام(ره) و مقام معظم رهبري رسيدگي به محرومان جامعه و برطرف كردن مشكلات اقتصادي جامعه بوده است.
فارغ از اينكه سهم دولت‌ها و قواي مختلف در ايجاد نارضايتي اقتصادي چه ميزان است، بايد توجه داشت ماهي امريكايي از آب‌هاي گل‌آلودي كه در فضاي داخلي ايران ايجاد مي‌شود، جهت‌دهي به مطالبات مشروع مردم و زمينه‌سازي براي افزايش نارضايتي در جامعه ايراني است، به اين معنا كه در شرايطي كه برخي از شهرهاي كشور خواهان كاهش مشكلات اقتصادي خود هستند و نسبت به وضع موجود گلايه دارند، اصل گلايه‌ها را از فاز اقتصادي به فاز امنیتی كشانده و مردم را مقابل حاكميت اسلامي قرار دهند.
آنچه تغيير فاز از سمت مطالبات اقتصادي به سمت مطالبات سياسي را تسهيل مي‌كند افزايش تحريم‌ها با هدف توسعه نارضايتي در بين اقشار مختلف جامعه است چراكه امريكايي‌ها احساس مي‌كنند افزايش تحريم‌ها در طول سال‌هاي اخير نه تنها اركان اجرايي كشور را در مواجهه با مشكلات مردم ناتوان كرده بلكه منجر به علني شدن مخالفت‌هاي مردمي نيز شده است. برآورد امريكايي‌ها يعني آنكه در آينده‌اي نه چندان دور دامنه تحريم‌هاي ضدايراني گستره بيشتري به خود خواهد گرفت و اين به همين دليل است كه آندرو پيك معاون وزير خارجه امريكا در امور عراق و ايران تصريح مي‌كند:« اغتشاشات اخير، بهانه جديد امريكايي‌ها براي تحريم ايران است.»
وی به تلويزيون صداي امريكا مي‌گويد، اعمال تحريم‌هاي بيشتر علیه مقامات ایران که به ادعای او در سرکوب معترضان دست دارند، محتمل است. در حالي معاون وزير خارجه امريكا در امور عراق و ايران همچنين تأكيد كرده است كه تلاش مي‌كنيم حمايت متحدانمان از اعتراضات در ايران را گسترش بدهيم كه سخنگوي فدريكا موگريني نيز به اغتشاشات در ايران واكنش نشان داده است. كاترين ري در چند پيام توئيتري مي‌گويد: اتحاديه اروپا تظاهرات در ايران را پيگيري مي‌كند. ما با مقامات ايران در ارتباط هستيم. انتظار داريم به دنبال اظهارات علني رئيس‌جمهور روحاني، حق تظاهرات مسالمت‌آميز و آزادي بيان تضمين شود. ما همچنان اوضاع ايران را زيرنظر خواهيم داشت.
آندرو پيك معاون وزير خارجه امريكا در امور عراق و ايران همچنين بيان مي‌كند: «ما با همتايانمان به ويژه با اتحاديه اروپا در سطوح بسيار بالا در ارتباط و در حال كار براي ايجاد يك ائتلاف بين‌المللي جهت حمايت از مردم ايران هستيم. ما در حال نگاه كردن به ديگر گزينه‌ها درباره مسئول شناختن آن بخش‌ها و عناصري از رژيم كه احتمالاً تظاهرات‌كنندگان را سركوب مي‌كنند، هستيم.»
سخنان صريح معاون تيلرسون نشان مي‌دهد دستگاه محاسبه سنجش امريكايي بيش از گذشته نسبت به اثرگذاري تحريم‌هاي ضدايراني در درون كشور اميدوار است و از اين به بعد نيز تلاش‌هاي خود را براي تنگ‌تر كردن حلقه تحريم‌ها افزايش می‌دهد تا به واسطه تحريم‌ها مردم ايران را به كف خيابان‌ها بکشاند و رودرروي حاكميت قرار دهد.
هافينگتون‌پست: دولت‌هاي امريكا از ديرباز به دنبال تضعيف حاكميت ايران بوده‌اند
روزنامه هافينگتون‌پست نيز در يادداشتي به قلم ميلتون مانكوف با اشاره به اغتشاشات اخير در شهرهاي ايران به تحليل مقاصد دولت امريكا در حمايت از اين ناآرامي‌ها پرداخته است و در بخشي از آن تلاش مي‌كند نفرت جامعه ايراني از امريكايي‌ها را مورد مداقه قرار دهد. نويسنده اين يادداشت كه به عنوان گردشگر به ايران سفر كرده اشاره مي‌كند، در سفر به ايران متوجه شده مردم عادي اين كشور عموماً نفرت خود را از دونالد ترامپ، رئيس‌جمهور امريكا ابراز كرده‌اند: «ايراني‌ها او را فردي ديوانه، شيطان‌صفت يا هر دو می‌پندارند... اما ترامپ رئيس‌جمهور فعلي امريكاست. سران امريكا از ديرباز احترامي براي حاكميت ايران قائل نبوده‌اند. بارزترين نمونه آن، براندازي دولت منتخب محمد مصدق در سال 1953و نشاندن فردي مستبد به نام محمدرضا پهلوي به جاي وی در ايران بود.» وي در ادامه تأكيد مي‌كند كه دولت‌هاي امريكا پس از وقوع انقلاب اسلامي هم تلاش‌هایشان براي تضعيف حكومت ايران را ادامه داده‌اند و يكي از نمونه‌هاي آن حمايت از صدام حسين، رئيس‌جمهور عراق براي حمله به ايران بوده است.
اندكي به عقب بازگرديم
زماني که به عقب بازگرديم و اظهارات مقامات امريكايي را در سال 92 به ياد بياوريم، خواهيم دید امريكايي‌ها در ابتداي سال 92 اساساً از نتيجه‌بخش‌بودن تحريم‌ها نااميد شده‌اند چراكه خطر رويارويي با بانك‌هاي بزرگ جهاني و قدرت‌هایي نظير چين را احساس كرده‌اند و اما بعد از شبه‌اعترافات برخي از مسئولان ارشد كشور درباره اثرگذار بودن تحريم‌هاي بيروني بار ديگر رويه افزايش تحريم‌ها را مسير چاره‌ساز در مواجهه با جمهوري اسلامي ايران ديده‌اند.
باراك اوباما رئيس‌جمهوري سابق امريكا در مصاحبه‌اي كه سال 94 با رسانه‌هاي اين كشور انجام داده به صراحت از بي‌نتيجه بودن تحريم‌های ضدايراني سخن به ميان آورده و تأكيد مي‌كند شركاي امريكا در آسيا و اروپا از همراهي امريكا در توسعه تحريم‌هاي ضدايراني خودداري كرده و بانك‌هاي بزرگ جهاني حاضر به تبعيت از تصميمات امريكا نيستند. شبيه همين سخنان را جان كري نيز در نااميدي امريكا از ابزار تحريم بيان مي‌كند اما روش نادرست و ادبيات غيرقابل برخي از مسئولان و در ادامه اتفاقاتي نظير آنچه در برخي از شهرهاي كشور صورت گرفته مقدمه مناسبي را براي افزايش تحريم‌هاي ضدايراني فراهم كرده است.
فريدمن نويسنده معروف روزنامه نيويورك‌تايمز در سال 93 با ابراز اينكه«توافق نهايي زمينه تغيير رژيم را در ايران فراهم مي‌كند»، عنوان مي‌كند: «تنها روش تأمين امنيت درازمدت براي اسرائيل و همسايگانش و حتي براي بسياري از مردم ايران تغيير رژيم ايران است كه بايد از داخل اتفاق بيفتد... به نظر من با توافقي كه اوباما با ايران بر سر مسئله هسته‌اي انجام مي‌دهد، امكان اين تغيير در داخل ايران فراهم مي‌شود، البته من نمي‌خواهم در اين خصوص پيشگويي انجام دهم اما دست‌كم اين امكان وجود دارد كه با اين توافق مشاركت ايران در مسائل جهاني بيشتر شود و در نتيجه آن تغييراتي در داخل ايران رخ دهد.»
«ديويد ايگناتيوس» يكي از ستون‌نويسان روزنامه امريكايي «واشنگتن پست» هم تأكيد مي‌كند كه رژيم جمهوري اسلامي را با تحريم مي‌توان به زانو درآورد نه با بمب؛ « باراك اوباما در راستاي تلاش شديد براي منصرف كردن اسرائيل از حمله نظامي به ايران خود را به يك كارزار اعمال فشار گسترده بر ايران متعهد كرده است كه اگر با جديت دنبال شود در نهايت به تغيير رژيم ايران منجر خواهد شد.» وي در ادامه مي‌نويسد: «سرنگوني رژيم جمهوري اسلامي در حال حاضر هدف مستقيم دولت امريكا نيست ولي اگر اين فشارها افزايش يابند، تحريم‌ها گسترش يافته و تشديد شوند و اقدامات ديگر براي تضعيف حكومت به اجرا گذاشته شوند، رژيم ايران در تنگناي شديدي قرار خواهد گرفت و ممكن است دست به اقدامات عجولانه‌اي بزند كه پيامدهاي ويرانگري براي حكومت خواهد داشت.»
ش.د9604417