نشریه «اکونومیست» نوشت: «سومین کشور بزرگ آفریقا در آتش می‌سوزد. پایتخت آن با خاک یکسان شده و احتمالاً بیش از ۱۵۰ هزار نفر جان خود را از دست داده‌اند. بیش از ۱۰ میلیون نفر، یک پنجم جمعیت، مجبور به فرار از خانه خود شده‌اند. سایه یک قحطی بزرگ بر سر این کشور قرار دارد.»
نشریه اکونومیست نوشت: «بررسی‌ها نشان می‌دهد این فاجعه، بدترین بحران انسانی جهان و یک بمب ساعتی ژئوپلیتیک است. غرب خود را کنار کشیده و سازمان ملل متحد زمین‌گیر شده است. سودان حدود ۸۰۰ کیلومتر خط ساحلی در دریای سرخ دارد، بنابراین فروپاشی این کشور از درون تهدیدی برای کانال سوئز، شریان کلیدی تجارت جهانی به شمار می‌آید.»
به نوشته این نشریه، آنچه سودان را متمایز می‌کند، میزان سرایت هرج ومرج به فراسوی مرز‌های آن است. این کشور دارای مرز‌های نفوذپذیر با هفت کشور ناپایدار است. فراتر از آفریقا، باید انتظار یک شوک جدید پناه‌جویان در اروپا را داشت. این کشور همچنین می‌تواند به پناهگاهی برای تروریست‌ها تبدیل شود یا پایگاهی برای رژیم‌های دیگر که مشتاق ایجاد بی‌ثباتی هستند، فراهم کند.