قبل از اسلام حکم حجاب در ادیان و ملل گوناگون به شکل‌های متفاوت وجود داشته است که بعضاً بسیار شدیدتر از حجاب موردنظر اسلام بوده است؛ بنابراین، حکم حجاب تأسیسی نیست؛ یعنی اسلام هم آن را نیاورده است، بلکه از قبل بوده و دین اسلام آن را پذیرفته و تأیید کرده است. قبل از اسلام در ميان بعضى ملل حجاب وجود داشته است. در ايران باستان و در ميان قوم يهود حجاب وجود داشته و از آنچه در قانون اسلام آمده، سختتر بوده است، اما در جاهليت عرب حجاب وجود نداشته است و به‌وسیله اسلام در عرب پیدا شده است. «ويل دورانت» در کتاب «تاريخ تمدن» درباره قوم يهود و قانون تلمید مىنويسد: «اگر زنى به نقض قانون يهود مىپرداخت چنانكه مثلاً بىآنكه چيزى بر سر داشت، به ميان مردم مىرفت و يا در شارع عام نخ مىرشت يا با هر سنخى از مردان درد دل مىكرد يا صدايش آنقدر بلند بود كه چون در خانهاش تكلم مىنمود همسايگانش مىتوانستند سخنان او را بشنوند، در آن صورت مرد حق داشت بدون پرداخت مهريه او را طلاق دهد.»
بنابراین، حجابى كه در قوم يهود معمول بوده، از حجاب اسلامى بسى سختتر و مشکل‌تر بوده است. ویل دورانت درباره ايرانيان قديم مىگويد: «در زمان زردشت زنان منزلتى عالى داشتند، با کمال آزادى و باروی گشاده در ميان مردم آمدوشد مىكردند ... .» چنانكه ملاحظه مىفرماييد، حجاب سخت و شديدى در ايران باستان حکم‌فرما بوده، حتى پدران و برادران نسبت به زن شوهردار نامحرم شمرده مىشدند.
به نظر شهید مطهری، اساساً دوره‌ای از اسلام را نمی‌توان نشان داد که شدت حجاب بیش از زمان رسول اکرم(ص) بوده باشد. آنچه هست، این است که در همه زمان‌های اسلام، از همان بدو امر تا امروز، برخی در امر عفاف و حجاب عنایت بیشتری داشته‌اند و این خود مطلوب انسان بوده است و دستورهای کلی غیرت و عفاف منشأ آن بوده است.
منبع: پرسمان شماره 14