الف ـ مورد خطاب واقع‌شدن زنان پیامبر(ص)در آیات ۳۲ و ۳۳ سوره احزاب برای تأکید است، نه اختصاص داشتن حکم به آنان؛ چون در این آیات دستورهایی آمده است که به زنان پیامبر اختصاص ندارد؛ مانند به پا داشتن نماز، پرداخت زکات، اطاعت از خدا و رسول و...؛ بنابراین، حکم حجاب و دوری از نامحرم نیز به آنان اختصاص ندارد، بلکه همانند نماز و زکات بین آنان و دیگران مشترک است.
ب‌ـ در برخی از آیات حجاب، پس از بیان دستور الهی، علت آن نیز مطرح شده و هرگاه علت حکمی در مسائل دینی ذکر شده باشد، آن حکم قابل تعمیم به دیگران است؛ چراکه همان علت نسبت به دیگران نیز وجود دارد. برای نمونه، خداوند متعال در آیه 59 سوره احزاب خطاب به زنان پیامبر(ص) فرموده است: «وَ إِذا سَأَلْتُمُوهُن مَتاعاً فَسْئَلُوهُن مِنْ وَراءِ حِجابٍ ذلِکُمْ أَطْهَرُ لِقُلُوبِکُمْ وَ قُلُوبِهِن»؛ و هنگامی‌که چیزی از وسایل زندگی را(به‌عنوان عاریت) از آنان [همسران پیامبر] می‌خواهید از پشت پرده بخواهید؛ این کار برای پاکی دل‌های شما و آنها بهتر است.
در قسمت اخیر این آیه، علت این حکم بیان شده است و از آنجا که اگر تمامی زنان نیز چنین رفتار کنند، موجب پاکی دل آنها از وسوسه خواهد بود، لذا می‌توان این حکم را به همه زن‌ها تعمیم داد.
ج‌ـ در آیات دیگر مربوط به حجاب، همه زنان مسلمان مورد خطاب واقع شده‌اند؛ مانند آیه ۵۹ سوره احزاب که در کنار همسران پیامبر، دیگر زنان نیز مورد خطاب واقع شده و آمده است:
«یا أَیهَا النبِی قُلْ لِأَزْواجِکَ وَ بَناتِکَ وَ نِساءِ الْمُؤْمِنین»؛ ای پیامبر! به همسران و دخترانت و زنان مؤمنان بگو... .
همچنین آیه ۳۱ سوره نور که فقط زنان مؤمن مورد خطاب آیات حجاب واقع شده‌اند. آنجا که خداوند خطاب به زنان مؤمن فرموده است:
«وَ قُلْ لِلْمُؤْمِناتِ یَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصارِهِن وَ یَحْفَظْنَ فُرُوجَهُن وَ لا یُبْدینَ زینَتَهُن...»؛ و به آنان باایمان بگو چشم‌های خود را(از نگاه هوس‌آلود) فروگیرند، و دامان خویش را حفظ کنند و زینت خود را‌ـ جز آن مقدار که نمایان است‌ـ آشکار ننمایند... .
بنابراین، می‌توان گفت رعایت حجاب و پوشش اسلامی مخصوص همسران پیامبر(ص) نبوده؛ بلکه برای تمامی زنان مؤمن و مسلمان، تکلیف الهی است.
منبع: پرسمان شماره 14