منابع خبری گزارش دادند که نشست چندجانبه درباره سوریه در شهر ریاض عربستان برگزار می‌شود. وزرای خارجه ترکیه، عراق، لبنان، اردن، مصر، انگلیس، آلمان و وزرای خارجه کشور‌های عضو شورای همکاری خلیج‌فارس و وزیر خارجه دولت موقت سوریه از شرکت‌کنندگان در نشست ریاض خواهند بود. آمریکا و ایتالیا نیز در سطح معاون وزیر خارجه در این نشست حضور دارند. انتظار می‌رود مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا، دبیرکل اتحادیه عرب، دبیرکل شورای همکاری خلیج‌فارس، نماینده ویژه دبیرکل سازمان ملل متحد از دیگر شرک‌کنندگان در این نشست باشند.
این نشست با ترکیب مذکور در حالی برگزار می‌شود که در باب صداقت و اهداف بانیان این نشست ابهامات بسیاری مطرح است از جمله آنکه:
نخست آنکه اگر کشور‌های مذکور واقعا به دبنال حمایت از مردم سوریه هستند چرا در طول یک دهه گذشته هیچ اقدامی برای رفع تحریم‌ها، کمک به نظام سوریه برای مبارزه با تروریسم و سر و سامان دادن به مشکلات کشور و از جمله بازگشت آوارگان سوری صورت نداده‌اند. این ابهام زمانی بیشتر نمود می‌یابد که اتحادیه عرب کرسی سوریه را به این کشور با ریاست جمهوری اسد بازگردانده بود و عملا بهانه‌ای برای ادامه تحریم و کمک نکردن به این کشور وجود نداشته است. این دوگانگی این ابهام را ایجاد می‌کند که نشست ریاض نه برای کمک به مردم سوریه بلکه اقدامی برای تقسیم کیک سوریه میان بازیگران و احتمالا سهم خواهی بر اساس میزان وزن هر کدام از بازیگران است.
دوم آنکه نشست ریاض در حالی برگزار می‌شود که حاکمان جدید سوریه یا همان تحریرالشام به سرکردگی جولانی همچنان در لیست گروه‌های تروریستی قرار دارند در عین آنکه شواهد نشان می‌دهد همچنان کشتار‌ها و سیاست جابه‌جایی هدفمند جمعیت توسط این گروه جریان‌دارد هر چند در ظاهر ادعا‌هایی مبنی بر حمایت از همه اقلیت‌ها را سر داده و مدعی خنثی سازی حمله داعش به زینبیه هم شده‌اند. اکنون این سوال مطرح است که چگونه سران غربی-عربی با یک تروریست بر سر یک میز نشینند در حالی که همزمان مدعی مبارزه با تروریسم و اشغال سوریه و بحران‌سازی در منطقه هستند.
سوم آنکه نشست ریاض با ادعای حمایت از یکپارچگی ارضی و بازسازی سوریه در حالی برگزار می‌شود که از یک سو کشوری همچون آمریکا حاضر به پایان دادن به اشغال سوریه نیست و از سوی دیگر حاضران در نشست هیچ موضعی علیه اشغالگری رژیم صهیونیستی که تا حومه دمشق رسیده است و یا اشغالگری گسترده آمریکا در درون سوریه نداشته‌اند. چگونه می‌توان از اشغالگری حمایت کرد در حالی همزمان ادعای حفظ تمامیت ارضی سوریه سر داده می‌شود
چهارم آنکه نشست ریاض با ادعای حمایت از سوریه در حالی است که ۱۵ ماه است غزه زیر آتش و کشتار با نسل کشی مواجه است و هفته‌هاست که سرما و نبود غذا به قاتل کودکان مبدل شده است. کشور‌های مذکور هیچ نشستی برای پایان دادن به توحش آمریکایی-صهیونیستی و ارسال کمک‌های بشر دوستانه برای غزه برگزار نکرده‌اند و علا زمینه را برای ادامه جنایت صهیونیست‌ها فراهم کرده‌اند. رفتار غربی – عربی نشان می‌دهد که آنها برانند تا مسئله فلسطین را د سطح مسائل داخلی رژیم صهیونیستی تقلیل داده و عملا آن را تنها رها نمایند. نشست ریاض با توجه به شرایط غزه و پرداخته نشدن به آن، با ابهامات بیشماری همراه می‌شود که قطعا یک رسوایی برای بانیان و شرکت کنندگان در این نشست است.
به هر تقدیر نشست ریاض با این شرایط قطعا به حل بحران سوریه و کمک به مردم جنگ‌زده این کشور کمکی نخواهد داشت و صرفا نشستی برای تقسیم کیک سوریه میان بازیگران و مشروعیت‌بخشی به تروریست‌های حاکم شده بر این کشور است در عین آنکه با جوسازی‌ها و بزرگنمایی این نشست، افکار عمومی از اشغالگری و جنایت صهیونیست‌ها در غزه و سوریه به حاشیه‌ها منحرف و اشغالگری آمریکا در سوریه نیز توجیه می‌گردد.