تلاش‌های چند ماهه ترامپ برای به دست آوردن جایزه نوبل شکست خورد و کمیته انتخاب جایزه صلح نوبل «ماریا کورینا ماچادو» نامزد اصلی اپوزیسیون دولت ونزوئلا را به عنوان برنده این جایزه انتخاب کرد؛ انتخابی که سیاسی بودن این جایزه را بار دیگر مشخص کرد و نشان داد جایزه صلح نوبل، به فرصتی برای برخورد با ضدغربی تبدیل شده است. در تأیید این مسئله کافی است به فهرست برندگان صلح نوبل نگاهی بیندازیم! «آنسانگ سوچی» میانماری، «نرگس محمدی» و «شیرین عبادی» ایرانی، «آلس بیالیانسکی» بلاروسی، «دیمیتر موراتوف» روس، «لیو شیائو بو» از چین افرادی هستند که به دلیل انتقاد همیشگی از دولت‌های خود و حمایت بی‌چون و چرا از الگوی سیاسی و اقتصادی غرب، موفق به دریافت این جایزه شدند.
ترامپ به دنبال این بود که پس از «تئودور روزولت»، «ودرود ویلسون»، «جیمی کارتر» و «باراک اوباما» پنجمین رئیس‌جمهور آمریکا باشد که صلح نوبل را به خانه می‌برد؛ اما انگیزه او از این همه اصرار برای گرفتن این جایزه چه بود؟
مهم‌ترین دلیل او رقابتش با اوباماست. تا آنجا که بعد از ناکامی در بردن جایزه در جمع خبرنگاران گفت: «اوباما جایزه گرفت، حتی نمی‌دانست برای چه! او هیچ کاری نکرده و تازه رئیس‌جمهور شده بود در صورتی که انتخابات من مهم‌تر بود.»
کارشناسان دلیل دیگر این اصرار را خواست او برای به رسمیت شناخته شدن به منزله یک رهبر تأثیرگذار در عرصه جهانی می‌دانند. او می‌خواست با این جایزه بر ادعاهایش مبنی بر پایان هشت جنگ مُهر تأیید بزند؛ لذا این فضاسازی را به شکلی پیش برد که عده‌ای معتقدند شکست ترامپ در رسیدن به صلح نوبل سبب خواهد شد که او در ادامه رفتار‌های تهاجمی‌تری در صحنه بین‌الملل پیش گیرد، اما واقعیت امر این است که ترامپ در تمام هشت ماهه دوره ریاست‌جمهوری خود امنیت جهانی را مورد تهدید قرار داده است؛ او با حمایت تمام قد از رژیم صهیونیستی و نسل‌کشی در غزه، حمایت کامل از حمله رژیم صهیونی در جنگ تحمیلی ۱۲ روزه علیه ایران، حمله به نیروگاه‌های هسته‌ای جمهوری اسلامی ایران که تحت نظارت آژانس بین‌المللی انرژی اتمی قرار داشت، حمایت نظامی و پشتیبانی از اوکراین برای ادامه جنگ با روسیه، حملات هوایی علیه مردم بی‌گناه یمن و کشتار زنان و کودکان یمنی، حمله به قایق‌های ونزوئلایی و کشتن سرنشینان آن به نام مبارزه با مواد مخدر، جنگ تعرفه‌ای و... تنها بخشی از اقدامات دولت ترامپ علیه صلح و امنیت در دنیا بود.
بنابراین، دنیا نباید نگران رفتار‌های آتی ترامپ باشد؛ زیرا ترامپ آنچه را که در توان داشته است در بر هم زدن صلح و امنیت جهان انجام داده است و بیشتر از این موارد نمی‌تواند انجام دهد. به احتمال زیاد از این پس ترامپ تلاش می‌کند تمام انرژی خود را بر روی آتش‌بس در غزه متمرکز کند و با بزرگنمایی این اتفاق به دنبال دستاوردسازی برای خود باشد. او در اولین گام در تدارک سفر به سرزمین‌های اشغالی و بازی در نقش یک منجی است!