دکتر «ماریا پائز ویکتور» استاد مطالعات آمریکای لاتین و کارائیب در «دانشگاه تورنتو» در نشستی که ۳۱ اکتبر ۲۰۰۹ با عنوان «زمین و آزادی» در کانادا برگزار شده بود، تاریخ غارت منابع و قتل‌عام ملل آمریکای لاتین، به دست کشور‌های اروپایی را بررسی کرده و می‌گوید: «من به خود جرئت می‌دهم به جای آنها پاسخ دهم که (کریستف) کلمب یک قاتل تمام‌عیار بود، یک نژاد پرست سنگدل بود، که دست به یکی از کامل‌ترین و گسترده‌ترین کشتار عام مردمان اصلی آمریکای لاتین در طول تاریخ زد. ارواح آنان کلیه اعمال سنگدلانه‌ای که این اروپاییان وحشی نسبت به آنان روا داشتند را برای ما بازگو می‌کنند.»
کلمب متولد ۱۴۵۱ جنوای ایتالیا، که پس از سال‌ها دریانوردی سرانجام حمایت پادشاه اسپانیا را جلب کرد، با انگیزه‌ای مادی و برای دستیابی به طلا به جهان جدید پا گذاشت. تنها مدت کوتاهی پس از ورود، مهارت حقیقی او آشکار شد. به جای برقراری رابطه مبتنی بر همکاری، پنجاه نفر از بومیان را در کشتی خود زندانی کرد و با تهدید، بقیه را وادار به نشان دادن منابع طلا کرد. این نگرش سلطه‌گرانه و فرمانروایانه، الگویی را بنیان نهاد که سده‌ها بر رابطه استعمارگران با قاره آمریکا حاکم بود.
اگرچه کلمب هرگز به هدف اصلی خود، یعنی رسیدن به آسیا از راه دریا دست نیافت و به عنوان مدیری ناموفق متهم به سوءمدیریت شد، اما میراث او فاجعه‌بار بود. اقدامات او در‌های دورانی از غارت منابع و قتل‌عام مردم بومی را گشود.
پایان زندگی او نیز، همچون میراثش، با سردرگمی همراه بود. اگرچه ثروتمند، اما ناامید درگذشت و وصیت کرد در مستعمراتش دفن شود، اما جسد او بین اسپانیا، هیسپانیولا و کوبا در سفر‌های پس از مرگ دائماً در حرکت بود. حتی امروز، بخشی از استخوان‌هایش پس از آزمایش دی‌ان‌ای در بنای یادبودی در هیسپانیولا باقی مانده است؛ یادآوری فیزیکی از مردی که حضور او سرنوشت قاره‌ای را برای همیشه تغییر داد و روح رنجدیده میلیون‌ها انسان بومی، همچون گفته‌های دکتر پائز ویکتور، گواهی بر جنایات او و استعمارگران پس از اوست.