در حاشیه سفر رئیس‌جمهور به عسلویه

بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم
دکتر احمدی نژاد، رئیس جمهور، روز 5 شنبه گذشته در سفر به منطقه ویژه اقتصادی پارس واقع در عسلویه، از پالایشگاه و تاسیسات صنعتی منطقه بازدید کرد و در مدت حضور خود با کارکنان سخت کوش و متعهد صنایع نفت، گاز و پتروشیمی دیدار داشت. رئیس جمهور در خلال این دیدار تلاش کرد با پیچیدگیها و ظرافت های صنایع نفت، گاز و پتروشیمی از نزدیک آشنا شود و اعلام داشت: سیاستهای دولت، رونق بخشیدن بیشتر به طرحهای صنعتی نفت، گاز و پتروشیمی است که در این میان، مردم کشور بویژه استان بوشهر بهره بیشتری خواهند برد.
آقای احمدی نژاد این سفر را یک سفر غیررسمی خواند که بمنظور آشنائی نزدیک با مجموعه توانمندیهای این منطقه و آگاهی از طرحهائی است که دردست اجرا قرار دارد. وی صنعت نفت را پایه و پشتیبان دیگر صنایع و اقتصاد کشور خواند و یادآور شد که در سالهای گذشته کارهای بزرگی در منطقه پارس جنوبی انجام شده و بحمدالله امروزه ما سرمایه بسیار بزرگ و ارزشمندی را در اختیار داریم.
در گزارش وزیر نفت و مدیر عامل پتروشیمی به رئیس جمهور اعلام شد از محل 5 طرح بهره برداری شده در منطقه پارس جنوبی سالانه 8/5 میلیارد دلار درآمد عاید کشور می شود و 60 درصد تاسیسات احداث شده در منطقه به دست متخصصین توانمند ایرانی ساخته شده است. بعلاوه در طول 8 سال اخیر 17 میلیارد دلار در صنایع پتروشیمی سرمایه گذاری شده که 7/5 میلیارد دلار آن را منطقه پارس جنوبی به خود اختصاص داده است.
همین گزارش می افزاید براساس طرح چشم انداز 10 ساله قرار است 25 میلیارد دلار دیگر در این بخش سرمایه گذاری شود و سالانه با تولید 75 میلیون تن محصولات پتروشیمی و صدور آن 20 میلیارد دلار درآمد ارزی عاید کشور شود.
اهمیت این ارقام، زمانی بهتر قابل درک است که بدانیم ایران در طول سالهای اخیر همچنان در معرض تحریم آمریکا قرار داشته و کارشناسان دلسوز و متعهد صنایع نفت، گاز و پتروشیمی در آن واحد سرگرم تلاش برای خنثی کردن توطئه های پیچیده ای بوده اند که مانع سرمایه گذاری دیگران در قلمرو صنایع نفت، گاز و پتروشیمی ایران می شده و درعین حال، برای جلب سرمایه و کاهش ریسک کشور بمنظور ارتقا سطح دانش فنی و بهره وری در قلمرو صنایع نفت، گاز و پتروشیمی، موانع عملی متعددی در پیش رو بوده و هست.
نباید از نظر دور داشت که میدان گازی پارس جنوبی، بزرگترین میدان گازی جهان محسوب می شود که بعلت نحوه استقرار آن، با کشور قطر مشترک است.
این نکته از آن جهت اهمیت دارد که درصورت عدم بهره برداری ایران از این ثروت خدادادی، کشور قطر بصورت یکجانبه از آن بنفع خود بهره برداری خواهد کرد. در طول دو دهه اخیر، قطر از این «فرصت طلائی» همواره به سود خود بطور یکطرفه استفاده کرده است و هشیاری مجموعه مدیران و صنعتگران و مراکز تصمیم گیرنده در کشور، این فرصت را بوجود آورده است که ایران با شتاب بخشیدن به سرمایه گذاریها و عملیات اجرائی، تا سرحدا امکان تلاش کند تا عقب ماندگی ها در بهره برداری از این صروت خدادادی را تا حدودی جبران کند.
در واقع سرمایه گذاری در صنایع نفت، گاز و پتروشیمی در هرجای کشور که صورت گیرد، از اهمیت و اولویت خاصی برخوردار است و بایستی بعنوان یک اقدام بنیادی از آن استقبال کرد لکن با در نظر گرفتن موقعیت استراتژیک مخازن پارس جنوبی و شرایط استثنائی آن، سرمایه گذاری و بهره برداری از این ثروتهای خدادادی، از «اهمیت مضاعف» برخوردار است.
دست اندرکاران دلسوز و پرتلاش صنایع نفت، گاز و پتروشیمی در طول دوران پرشکوه انقلاب اسلامی، مراتب عشق و تعهد خود را در هر فرصتی، بدون آنکه درصدد خودنمائی باشند، خاضعانه و خالصانه بنمایش گذاشته اند. اعتصاب یکپارچه ای که کارکنان متعهد صنعت نفت در طول دوران انقلاب داشتند، که رژیم ستم شاهی را شکست و بسترهای لازم برای پیروزی پرشکوه انقلاب اسلامی را فراهم ساخت.
در طول دوران جنگ تحمیلی، سربازان و سرداران گمنام انقلاب در صنعت نفت با دلاوریها و رشادتهای خود توانستند افتخارات بزرگی را در جبهه صنعتی کشور بنام خود در صفحات تاریخ معاصر به ثبت برسانند و سوخت لازم برای تامین نیازهای جبهه و پشت جبهه را علیرغم حملات سنگین و مستمر دشمن به پالایشگاهها، خطوط لوله، ایستگاههای پمپاژ نفت و فرآورده، مخازن نفت و بویژه ترمینال صادراتی خارک، فراهم سازند.
این افتخار بزرگ و صنعتگران دلسوز و فداکار در قلمرو نفت در طول دوران جنگ تحمیلی، بارها مورد ستایش و تکریم و تجلیل امام راحل (ره ) قرار گرفت و آن عزیز دوران، بارها از آنها به نام «دلاورمردان صحنه پیکار حق علیه باطل» قدردانی کرد.
انکار نمی توان کرد که رشادتها و دلاوریهای صنعتگران نفت کمتر در آن حدی که لازمه تبیین آن بوده، از سوی دست اندرکاران امور به اطلاع مردم رسیده است. وزیران نفت همواره با این استدلال که ممکن است این اظهارات احتمالی آنها به حساب «خودستائی» و «سواستفاده تبلیغاتی» گذاشته شود، حتی از انعکاس صحیح، دقیق، بموقع و متناسب با ابعاد عظمتی که این کارهای عظیم ایجاب می کرده، خودداری کرده اند. این نقص بزرگ در اطلاع رسانی، هم در دوران آقای زنگنه و هم در دوران آقای آقازاده کاملا محسوس و ملموس بود.
در دوران پس از پایان جنگ تحمیلی، پالایشگاه آبادان در طول کمتر از 6 ماه بازسازی شد و به برکت رشادت دلیرمردان صنعت نفت، تولید فرآورده در آبادان آغاز شد و حال آنکه این حرکت عظیم و حماسی نیازمند تجلیل و تکریم بیشتری بود.
در دوران پس از آن، پتروشیمی بندر امام خمینی(ره) درحالیکه شریک ژاپنی، آنرا «مشتی آهن پاره» لقب داده بود، به همت صنعتگران نفت و گاز و پتروشیمی و با ماموریت یافتن عزیزانی که انصافا مجاهده کردند و آن مخروبه را آباد کردند، سر برآورد و امروزه از افتخارات نظام محسوب می‌شود.
برای لحظه ای تصور کنیم که اگر پالایشگاه آبادان و پتروشیمی بندر امام در حکومت منحوس و منفور صدام، در عراق به بهره برداری رسیده بود، آنها چه می‌کردند.
بلافاصله جشن ملی به راه می انداختند. همه از پایین به بالا در سلسله مراتب حکومتی، تبریک می گفتند و از بالا به پائین در همین سلسله مراتب حکومتی، مدال لیاقت و شجاعت و کاردانی می دادند. البته شاید وزیران گذشته و کنونی، بخاطر «خفض جناح» و شکسته نفسی، چیزی نگفتند ولی بنظر می رسد که این مسئله راهکار بهتری داشت.
ایکاش وزیران نفت ما با همان شکسته نفسی به میدان می آمدند و با خضوع کامل میگفتند من کاری نکرده ام ولی شهادت می دهم که همه صنعتگران دلسوز و پرتلاش صنعت نفت و گاز و پتروشیمی، مجاهده کردند و از جان مایه گذاشتند.
خوبست با بیان خاطرات دوران جنگ تحمیلی، یادی هم از شهدا و جانبازان مظلوم صنعت نفت داشته باشیم.
نویسنده این سطور، بمباران چند پالایشگاه کشور را حضورا به چشم دیده و ابعاد دلسوزی و رشادت صنعتگران متعهد نفت را کاملا لمس کرده است که چگونه برای نجات پالایشگاه و برای مهار آتش عظیمی که هر لحظه با لهیب خود پالایشگاه و مخازن نفت و فرآورده را به کام خود می کشید، وارد عمل شدند. در لحظاتی که هرکس برای نجات خود به پناهگاهی می رفت، عزیزان صنعت نفت برای نجات پالایشگاه به استقبال آتش می رفتند تا خاکریزی ایجاد کنند و مانع پیشروی آتش در زیر تاسیسات پالایشگاه شوند.
یکبار در پالایشگاه اصفهان، بمباران دشمن دقیقا پس از ظهر روز 5 شنبه رخ داد ولی ما شاهد بودیم که کارکنان فداکار پالایشگاه علیرغم آنکه شیفت آنها به پایان رسیده بود و به خانه هایشان رفته بودند، با فداکاری و با استفاده از هر وسیله ممکن و حتی توسط وانت بار، کامیون و... به پالایشگاه برگشتند و به استقبال مهار آتش رفتند. برخی از آنها گوئی که فرزندشان در آتش می سوزد، می گریستند و شجاعانه وارد صحنه می شدند. افسوس که برخی از آنها براثر آتش و آب داغ، «پختند» و دچار سوختگی های شدید منجر به نقص عضو شدند و حتی به شهادت رسیدند ولی هرگز نگذاشتند که فرایند تولید سوخت مورد نیاز جبهه و پشت جبهه دچار مشکل شود.
بگذریم. آن دلاورمردان و آن مدیران دلیر و لایق، هنوز هم در دریای صنعت نفت و گاز و پتروشیمی حضور دارند و امواج سرکش پیروزیهای صحنه تولید و توسعه صنعتی را همین عزیزان هدایت می کنند. گیریم که خطائی در جائی از این صنعت عظیم رخ دهد، قطعا بایستی به آن خطا رسیدگی کرد و خطاکاران را شناسائی و محاکمه و مجازات نمود ولی هرگز به مصلحت نیست که بخاطر وجود یک خطای احتمالی، جمع کل صنعت عظیم نفت و گاز و پتروشیمی را که انصافا سند افتخار نظام مقدس جمهوری اسلامی است، به زیر سئوال ببریم.
ایکاش همگان به وظایف و مسئولیت های خود آشنا شویم و به پیچیدگیها و ظرافت های کار، پی ببریم و دریابیم که بخاطر خطای احتمالی کسی، جمع عناصر مخلص و کارآمد و بی تکلف را که انصافا جزو افتخارات نظام هستند، نباید رنجانید و آنها را دلگیر و دلسرد کرد.
چه کسی، چگونه و در چه زمانی برای دلگرم ساختن چنین عناصری که سرمایه های نظام و انقلاب و کشورند، تلاش خواهد کرد شاید رئیس جمهور برای یافتن پاسخ این سئوال بود که با سفر غیرمنتظره به عسلویه، شتاب کرد.