جنگ نرم علیه ایران از فضای سایبر (بخش دوم)

 اپوزیسیون اینترنتی
تشکیل گروه‌های سیاسی روی اینترنت، یعنی گروه‌هایی که یا وانمود می‌کنند که وابسته به نهاد یا گروه سیاسی خاصی نیستند یا این موضوع را پنهان می‌کنند، از روش‌های دیگر فعالیت بر ضد نظام اسلامی محسوب می‌شود. برخی از روزنت‌های سرشناس وابسته به این گروه‌ها،‌ آشکار گرایشات ضدنظام دارند و مجموع‌های از فعالیت‌های تخریب‌گرانه علیه سیستم سیاسی ایران را هدایت و راهبری می‌کنند؛ همچنین بخش اعظم گروهک‌های اپوزیسیون مقیم خارج به علت نبود هرگونه ابزار رابطه برای برقراری ارتباط با مردم ایران، از اینترنت به عنوان مهمترین وسیله ارتباط با داخل ایران استفاده می‌کنند؛ شاید بتوان گفت این گروه‌ها بدون چنین فناوری ارتباطی نمی‌توانند به فعالیت خود ادامه دهند.
جابه‌جایی حکومت از طریق قدرت نرم
سیاست تغییر رژیم به عنوان یک رویکرد خاص دولتمردان آمریکا برای ایجاد تحول در ساختار داخلی دولت‌های خاص، پیشینه‌ای طولانی دارد. الگوی مهار سدبندی بر ضد اتحاد جماهیر شوروی را باید از مهمترین موارد بهره‌گیری از این سیاست در دوره جنگ سرد تلقی کرد. هانتینگتون فرایند تغییر شکل را در حکومت‌هایی مؤثر می‌داند که اصلاح‌طلبان در آن رژیم‌های اقتدارگرا به شدت نفوذ دارند و افرادی از درون آن رژیم‌ها نقش قاطعی در ایجاد دموکراسی ایفا می‌نمایند که این فرایند در پنج مرحله ذیل صورت می‌گیرد:
ـ ظهور اصلاح‌طلبان در حکومت
ـ کسب قدرت توسط اصلاح‌طلبان در حکومت
ـ شکست فرایند لیبرال شدن
ـ مشروعیت قهرقرائی
ـ انتخاب و جذب مخالفان
در فرایند فروپاشی، برخلاف تغییر شکل، اصلاح‌طلبان در حکومت یا وجود ندارند یا در اقلیت هستند و مخالفان باید از طریق تظاهرات و شورش و اعتراضات، باعث فروپاشی رژیم اقتدارگرا شوند. در این فرایند یک خلأ قدرت به وجود می‌آید که فرد یا گروهی باید این خلأ قدرت را پر کند. پاره‌ای از رهنمودهای هانتینگتون به هواداران دموکراسی برای تسریع فرآیند:
ـ جلب گروه‌های دلسرد شده از نظام
ـ همراه کردن نظام‌ها
ـ تبلیغ نکردن خشونت ولی عمل کردن با خشونت
ـ ارتباط با نهادهای خارجی و کنگره آمریکا
ـ ایجاد وحدت در گروه‌های مخالف
ـ آمادگی برای پر کردن خلأ قدرت
رفراندوم اینترنتی
جمع‌آوری امضای اینترنتی در قالب تومارها، سیستم های نظرسنجی و افکارسنجی یا وب‌سایت‌های رأی‌گیری و همه‌پرسی از دیگر موارد شایان ذکر در خصوص پتانسیل‌های اینترنت برای حرکت‌های سیاسی و اجتماعی است. این پدیده نشان از این دارد که اینترنت قابلیت‌های جدیدی برای فعالیت‌های سیاسی علیه سیستم‌های رسمی فراهم کرده است. همچنین از طریق سیستم‌های نظرسنجی آنلاین می‌توان به جمع‌آوری اطلاعات و سنجش افکار کاربران اینترنت در یک کشور پرداخت؛ امری که از دایره کنترل دولت‌ها نیز خارج است. برخی جهت‌گیری‌های سیاسی یا اجتماعی را نیز می‌توان از طریق دستکاری نتایج چنین نظرسنجی‌هایی القا کرد.
راهکارها
برای مقابله با جنگ اینترنتی آمریکا و غرب علیه ایران، راهبردهای زیر باید در دستور کار قرار گیرد:
بررسی و تحلیل محتوا و تحلیل گفتمان تکنولوژی‌های اینترنتی به صورت دوره‌ای و منظم توسط موسسات تحقیقاتی و محافل آکادمیک کشور برای تبیین فرایندهای محتوایی موجود در این تکنولوژی‌ها.
راه‌اندازی هر چه سریعتر دیتاسنترهای داخلی به منظور کاهش آسیب‌پذیری در برابر اقدامات خرابکارانه یا مسدودسازی سایت‌های ایرانی.
آسیب‌شناسی رسانه‌های اینترنتی برای شناسایی نقاط ضعف موجود و اقدام برای برطرف کردن آنها.
شناسایی نقاط قوت ایرانیان و فارسی‌زبان‌ها در تکنولوژی‌های اینترنتی برای تقویت بیشتر و حمایت از آن فرایندها در جهت تأمین منافع ملی کشور.
استفاده از توانمندی کاربران ایرانی در محیط اینترنت برای به کارگیری تکنیک‌هایی مانند بمب گوگلی در برابر اقدامات خصمانه غرب در فضای مجازی. حمایت از تولید محتوای سالم در فضای اینترنت برای سوق دادن روند تولید محتوا در جهت اهداف و منافع ملی.
ارائه آموزش‌های همگانی با شیوه‌های جذاب و جدید برای پیشگیری از آسیب‌ها و صدمات به عموم مردم و هوشیار کردن خانواده‌ها.
با توجه به پیشرفت روزافزون فناوری‌های اطلاعاتی و مشکل بودن تفکیک حوزه‌های عمومی از خصوصی، همواره تهدیدهایی در دنیای مجازی وجود دارند که می‌توانند اهدافی برای دشمن‌های سازمانی و ملی به حساب بیایند.
با فراگیر شدن سیستم‌های اطلاعاتی در سازمان‌ها و زیرساخت‌های شبکه‌ای قابلیت‌ نفوذ و صدمه زدن به آنها افزایش پیدا کرده است. البته باید توجه داشت مفهوم جنگ اطلاعات گسترده‌تر از استفاده فناوری اطلاعات در جنگ است ولی می‌توان فناوری اطلاعات را جزء اصلی جنگ اطلاعاتی فرض کرد.
هر چند فناوری اطلاعات و انقلاب اطلاعاتی موجب افزایش کارکرد و اثربخشی می‌شوند ولی تهدیدهایی را با خود به همراه دارند که در این مقاله تحت عنوان جنگ اطلاعاتی بررسی شد.
نتیجه‌گیری
فضای سایبر یا فضای مجازی ،فضایی است که به راحتی می توان در آن حقایق را وارونه جلوه داده ومخاطب را با آن وجذب کرد .این فضا یکی از مهمترین ارکان جنگ نرم محسوب میگرددکه ایالات متحده امریکا به وسیله آن دشمنان خود را به یک بمباران خبری،تحلیلی مواجه خواهد کرد ودر حال حاضر جهان اسلام بلاخص کشورهای با نظام سیاسی اسلام که فرهنگ لیبران دموکراسی را مطرود می دانند مورد حمله حملات سایبری غرب ودر رأس آن ایالات متحده قرار دارند.
جمهوری اسلا می ایران نیز به دلیل ایستادگی در برابر زیاده خواهی های امریکا ،مورد هجمه شدید قرار گرفته است.
با توجه به پشرفت روز افزون فناوری اطلاعاتی ومشکل بودن باتوجه به پشرفت روز افزودن فناوری های اطلاعاتی و مشکل بودن تفکیک حوزه های عمومی از خصوصی همراه تهدیدهایی در دنیای مجازی وجود دارد که می تواند اهدافی برای دشمنهای سازمانی و ملی به حساب بیایند .استفاده از این حربه و سلاح نیز در دستور کارنهادهای ذیربط در دولت ایالات متحده آمریکا قرار گرفته است.
با فراگیر شدن سیستمهای اطلاعاتی و زیرساختهای شبکه ای قابلیت نفوذ و صدمه زدن به آنها افزایش پیدا کرده است .لذا جنگ سایبر و اطلاعات در آینده بیشتر مورد استفاده دولتمردان ایالات متحده علیه دشمنان خود از جمله جمهوری اسلامی ایران قرار خواهد گرفت.