کمونیسم فرزند نامشروع صهیونیسم

تلخیص از: فیروزه نظیریان
کمونیسم‌ زاده صهیونیسم است و هدف هر دو تخریب و نابودی است. فرانک ل.بریتون در مقدمه کتاب «صهیونیسم و کمونیسم» میگوید: ظاهرا صهیونیسم با کمونیسم در سه چیز با هم اختلاف دارند: در تسمیه ـ در مرکز فعالیت که اولی در غرب و آمریکا آنرا هدایت میکند و دیگری ظاهرا در شرق است اما رهبری آن تحت زعامت مسکوست، و سوم شیوه عملی، صهیونیسم با پول معامله میکند و کمونیسم با تبلیغات معامله می‌کند و برعکس صهیونیسم پول را به هنگام ضرورت پشتیبان خود می‌سازد.
بریتون میگوید: حقیقت اینست که کمونیسم و صهیونیسم دو خوشه از یک ریشه‌اند و هدفشان و ماهیتشان یکی است و گروهی که آنرا میخوانند از پشت یک پرده به اجرا میگذارند حتی اگر احساس اطمینان به موفقیت کامل داشته باشند هر دو با هم برای سیطره بر جهان متحد میشوند.
روبرت ولز پژوهشگر غربی در کتاب خود بنام یهود در ‌آمریکا میگوید: صهیونیسم همتای دیگر کمونیسم و مادر اوست. در دائرة‌المعارف بریتانیا (چاپ دوازدهم) و دیگر منابع نیز بهمین منوال اشاره شده است انگیزه اصلی تمام مصیبت‌هائی که بر بشر وارد شد از زمان جنگ با مسیح تاکنون یهود بوده است.
یهود آئین موسی را از ریشه کند آنرا بدل به آئین بت‌پرستی نمود و شرورانه گسترش داد. آنگاه در طول تاریخ با تلاش پی‌گیر خواسته است مسیحیت و اسلام را بهر وسیله شده از بیخ و بن برکند. یهود مذاهب تبهکاری و فساد و تخریب را اختراع و آنرا در جهت عقیدتی ـ اقتصادی و سیاسی و نیز در آداب و هنر و جامعه‌شناسی بکار برده است. «موسی هس» یهودی در کتاب خود بنام «روم مقدس» (1862) به «ضرورت برپائی یک دولت یهودی» اشاره میکند: «بقای یهود جز با ایجاد یک دولت امکان‌پذیر نیست و ملت یهود بزودی دارای یک حیات مستقل و آزادی مذهبی و سیاسی در دولتی که در فلسطین بوجود می‌آید، خواهد شد.»
این تز یهود خفته را بیدار کرد و آتش انتقام و شور حماسی را در آنان فروزان ساخت چهارده سال بعد ماری آن او ماریان ایوانز پیشگویی‌‌ها و حماسه‌های موسی هس را بنام جرج الیوت مورد تائید قرار داد. بردیانت مسیح شورید، به نقد آن پرداخت و از جامعه مسیحیت منحرف گشت تحت تاثیر کارل مارکس قرار گرفت و به اندیشه‌های موسی هس گردن نهاد و آنجا بصورت یک مکتب بنام «صهیونیسم» تعبیر نمود. و نمایشنامه مشهور «دانیال دروندا» را در 1876 در تائید صهیونیسم و ایجاد یک دولت جمهوری در فلسطین نوشت. ایندو پیشگام هرزل در ایجاد دولت یهودی در فلسطین میباشند جورج ‌ الیوت در رفتار نیز آدم آلوده‌ای بود.
کارل مارکس، ابلیس کمونیسم یکی از شاگردان موسی هس بود که آراء و نظرات سوسیالیستی و آنچه که مارکس آنرا مبارزه در اندیشه و در حیات انسانها می‌نامد جاذب او به موسی هس بود و وحدت افکار و گرایش عقیدتی آندو فراهم شد.
مارکس میگوید: «او همچون قدوه و نمونه و الگو و رهبر من است» اینست آن رابطه عمیق و بنیادی صهیونیسم و کمونیسم.
تئودر هرزل تحت تاثیر موسی هس بود، در کتاب خود «دولت یهودی میگوید: تز ایجاد یک دولت یهودی من مسبوق است یعنی متاثر از کتاب «رومااورشلیم» (روماالقدس) موسی هس و کتاب (دانیال دروندا) جورج الیوت میباشد. حال برگردیم به کمونیسم و نگاهی به رهبران و اقطاب آن میکنیم. می‌بینیم همه آنها یهودی یا حداقل بیش از اکثریت قریب به اتفاق یهودی بوده‌اند. بزرگترین رهبران کمونیسم در راس انقلاب، یهودی و نسبت به یهودیت تعصب شدید داشته‌اند، سیزده الی نوزده سال پس از اکتبر 1917 انقلاب شوروی تحت سیطره یهود و تلاشهای آنها در راه ویران ساختن روسیه با ایجاد بحران و هیجان و شورش و ناآرامی که منتهی به ویرانی میشده بوده است.
انقلاب 1905 روسیه بدست یهود تغذیه میشد که مقدمه‌ای برای پیروزی انقلاب 1917 بود و لنین میگوید اگر تجربه نهایی سال 1905 نبود پیروزی انقلاب اکتبر محال بود.
تمام زمینه‌ها و مقدمات انقلاب کمونیستی و علل و انگیزه‌های آن در شوروی به صهیونیسم و صهیونیستها برمیگردد. مثلا مجله «اسکرا» (شعله یا شراره) در سویس از طرف یهودیان به منظور ایجاد یک جنبش سازمان‌یافته برای کمونیسم پخش و منتشر میشود و اولین شماره آن در مونیخ بسال 1900 منتشر شد. سرپرستی و اداره این مجله بعهده هفت نفر از رهبران کمونیست یعنی لنین، بلین نوف، بوتریسوف، تروتسکی، مارتوف، اکسلرود و تسازولتش که چهار تن اخیر یهودی بودند. مجله را بوشی دبلو یعنی قضیه کارگران که در ژنو بوسیله گروه سوسیال دموکراتهای روسی چاپ میشود تحت نفوذ و نظارت یهود است، سردبیر آن تئودور دان یک یهودی متعصب است.
در پنج سال اول قرن بیستم خطرناکترین سازمان تروریستی «حزب انقلابی کمونیستی» در روسیه تاسیس شد که یک یهودی خطرناک بنام «جروشونی» ریاست آنرا داشت و «آزیف» یکی از یهودیان افراطی و تروریستی بزرگ است ریاست قسمت «ترور و جنایت»‌ را عهده‌دار شد. شخصیت‌های موثری چون: وزیر معارف، وزیر داخلی، و فرماندار یکی از استانها و رئیس وزارت عمومی قیصر و ژنرال کبیر بدست این گروه ترور شد.
آتش انقلاب 1905 بدست یهود طراحی و بالاخره حزب منشویک بریاست مارتوف یهودی و حزب سوسیال دمکرات کارگران مجلس سوویات پطرزبورگ انقلابی را تاسیس کرد.
گربورفسکی از حزب منشویک بریاست آن رسید که پس از او به یهودی دیگر بنام ژیورژی نوسار معروف به خروستالیف رسید، برنستین یا (تروتسکی) منشی این مجلس، اتحادیه دهقانان را تاسیس و یک سازمان ارتش را در آن ایجاد و از بنیانگذاران ارتش سرخ شد. در حکومت بجای «ژیورژی نوسار» نشست. این انقلاب مقدمه و زمینه را برای انقلاب اکتبر 1917 فراهم ساخت.
کنفرانس لندن که در سال 1907 از طرف حزب کارگران سوسیال دموکرات روسی در شهر لنین تشکیل شد 312 عضو در آن از طرف بلشویکها به ریاست لنین و از طرف متشویک‌ها به ریاست مارتوف یهودی شرکت داشتند و نیز حزب سوسیال دمکرات پولونی‌ها بریاست روز‌الکسبرج یهودی کمونیست و اتحادیه یهودی تحت ریاست رفائیل ابرافتش و لیبر و حزب سوسیال دموکرات لیتوانی بریاست هرمان شرکت نمودند.
تمام نمایندگانی که در کنفرانس شرکت جستند به استثنای سه نفر، یهودی بودند (بلخانوف، استالین، لنین) و برخی را این اعتقاد است که لنین یهود است مثلا نویسنده یهودی آمریکائی لویز فیشد دوست لنین میگوید: لنین اصلا یهودی است. روزنامه «فرانسه کهن» در شماره 160 سال 1920 از یهودیانی که در اکتبر 1917 دست به انقلاب زدند نام میبرد و میگوید اولین آنها لنین میباشد که این گروه یهودی بوده و برای خود نامهای مستعار روسی انتخاب کرده بودند. همین روزنامه میگوید جمعیت «اتحاد روسی» نیویورک جزوه‌یی منتشر میکند که نام اعضای سوویت در آن چاپ شده است روزنامه می‌گوید لنین را بعنوان یک یهودی نام نمی‌برند در حالیکه او یهودی است.
قبل از کنفرانس 1907 لندن کنفرانس در بروکسل و سپس در سال 1903 در لندن تشکیل شد که 60 نفر از سازمانهای مختلف در آن شرکت داشتند و همه آنها جز چهار نفر یهودی بودند یهودیانی افراطی در مارکسیسم، سرمایه و تبلیغات انقلاب بلشویکی 1917 از سال 1901 بوسیله یهود فراهم شد انقلاب 1917 را یهود بوجود آورد و تنها کسانی بودند که از آن استفاده بردند اما ملت روس و مسلمانان و اسلام و مسیحیت زیان شدیدی دیدند. انقلاب فوریه 1917 انفجار شدیدی بود که بدنبالش تزار از تخت و تاج در 15 مارس 1917 سقوط کرد و در 14 مارس 1917 حکومتی با توطئه انجمنهای سری یهودی تشکیل شد کیرنسکی یهودی معروف در مقام نخست‌وزیری یهودیان معروفی چون میلی کوف و لووف و گوتخکوف را در کابینه خود شرکت داد.
کامنینف یهودی به مقام اولین رئیس‌جمهور اتحاد شوروی رسید و نخست‌وزیری را به لنین داد و وزارت خارجه و وزارت جنگ را به تروتسکی یهودی که بنیا‌ن‌گذار ارتش سرخ است داد. از 547 نفر عضو اولین مجلس کمونیسم 447 نفر آنان یهودیان افراطی ماجراجو و متعصب بودند و از 388 عضو کمیته مرکزی حزب کمونیست 371 نفر یهودی بوده‌اند.
در 7 نوامبر 1917 دومین رئیس‌جمهور اتحاد جماهیر یک یهودی متعصب بنام سفردنوف بود که در راس کمیته قانون اساسی شوروی قرار داشت. بنابر تصمیم کرینسکی تمام تبعیدیان و نفی بله‌شدگان که اغلب آنها یهودی بودند مقرر شد به شوروی بازگردند که همانها عهده‌دار مقام ریاست مجالس و هیات‌ها و اداره کارخانجات و ادارات مختلف شدند.
بارون هیرش یهودی، دسته‌های نظامی از یهودیان ساخت و در راه تبدیل تمام مستعمرات یهودی در آن زمان به فلسطین سرمایه‌گذاری نمود و در راه انقلابیون یهودی در روسیه سرمایه‌گذاری کرد و شعبه‌ای در آمریکا برای شرکتش افتتاح و ریاست آنرا به یعقوب شیف میلیونر یهودی که از طراحان نقشه انقلاب بلشویکی است سپرد. و او را با پول و واسطه فراوان هزاران جوان یهودی را تمرین و آموزش داده و یاری کرد که به روسیه بروند و کارگران و دهقانان را برعلیه حکومت روسیه بشورانند.
یعقوب شیف و مارکس در آمریکا ـ ربوخ صهیونی در استکهلم و موسسه صهیونی کوهین و لوین در آمریکا و موسسه صهیونی اتوکرهین در آلمان و موسسه یهودی حمل ‌و نقل در وستفالیا و ستوالیا در آلمان در راه جنبش کمونیستی انقلاب روسیه سرمایه‌گذاری کردند. رهبران انقلاب کمونیستی و فرماندهان بعدی روسیه لنین، زینوفییف کامینیف، تروتسکی و سفردلوف یهودی بودند.
یاران و همدستان استالین از صهیونیستهای متعصب بودند که با استالین و به اسم او بر روسیه حکومت میکردند. خود استالین نیمه یهودی بود. دوژه او دوژه حاکمیت صهیونیستهاست که به همراه مولوتوف و کاجا موفتش حکومت میراند اینها همه در راس حکومت اتحاد جماهیر بودند ولی سایرین که حکام تحت فرمان آن سه نفر و ابزار اجرای اراده آنها تماما یهودی بودند. و غیر یهودیان در حکومت نیز همگی تحت نفوذ و سیطره آن سه دژخیم هراسناک بودند.
لازار کاجانوفتش صهیونی جانشین استالین بود که پس از او مهمترین شخصیت بشمار میرفت استاد محمد تونسی در کتابش «الخطر ‌الیهودی» از یک کتاب بنام «توطئه یهود» نقل میکند که: اغلب اعضای مجلس اتحاد کمونیستی شوروی که بر روسیه حکومت داشتند از 17 یهودی آشکار بودند اینست رمز رابطه میان یهود و روسیه بلشویکی کمونیستی تمام حکام روسیه آنها که زمام امور بدستشان میباشد از صهیونیستها بودند و نسبت به غیر صهیونیستها شدیدترین دشمنی‌ها را داشتند و طراح انقلابات کمونیستی لهستان و آلمان، یهودیانی بودند که رهبری و ریاست حکومت را در انقلابات عهده‌دار بودند در مجارستان و چکسلواکی و رومانی نیز وضع به همین منوال بود استاد تیتودیکتاتور یوگسلاوی یهودی بوده است.
یهود این انقلابات را بوجود آورد و حکومت را در تمام زمانهای پس از انقلاب بدست گرفت و حکام کمونیستها در زمان لنین و استالین و خروشچف و حتی هم‌اکنون بیش از 80 درصد رهبران حزب و دولت کمونیست شوروی یهودی هستند. و حتی فرماندهی نظامی و استراتژیکی نیروهای مسلح در اتحاد شوروی بدست یهود باشد خود برهان سیطره آنها بر تمام اتحاد جماهیر شوروی است.
روزنامه لوموند در 20 آوریل 1971 از قول خبرنگار دائمی خود در مسکو میشل تاتو می‌نویسد فرماندهی نظامی و استراتژیکی نیروهای مسلح روسیه در دست یهود است، صهیونیسم در انقلاب کمونیستها تائید شد و کسب اعتبار کرد در روزهای اول دولت بلشویسم اعلام شد که دشمنی با یهود جرم است قانون مجرم را مجازات میکند چنانکه حکومت به ریاست لنین یهود را در حق سکونت در سرزمین فلسطین تائید مطلق نمود در زمان استالین دولتهای بلوک کمونیسم در مقابل نمایندگان عرب موضع‌گیری میکنند و حق یهود را در فلسطین تائید و تاکید می‌کنند. و میخواهند که سازمان ملل به نفع یهود وارد عمل شود.
شوروی خواستار اعتبار و رسمیت آژانس یهودی و دولت اسرائیل بعنوان نماینده یهود میشود. تمام دولت‌های بلوک کمونیست در مقابل اعراب با یهود در یک صف واحد قرار داشتند.
با اینکه مارشال تیتو مورد توجه و عنایت بزرگان و مورد ستایش و تمجید برخی از رهبران عرب است یکی از یاران و همگامان بسیار صمیمی بود است. با تلاش و کوششهای کمونیسم و سرمایه‌داری بود که جهان عرب در اشغال سرزمینهای خود در سطح بین‌المللی زیان دید و یهود در آنچه حق نداشت سود برد و حق ویژه عرب را مورد تجاوز و عصب قرار داد.
کمونیستها که در راس آن آندره گرومیکو در برسمیت شناختن دولت اسرائیل از دیگران گوی سبقت ربود با این تفاوت که آمریکا در سرپرستی و حمایت رسمی از اسرائیل از شوروی و بلوک کمونیست سبقت گرفته والله هیچ فرقی میان آنها وجود ندارد.
آمریکا در 15 مه 1948 اعلام کرد که اسرائیل را به رسمیت می‌شناسد که به مثابه اعتراف به یک پدیده واقع شده و عمل انجام شده بود          ادامه دارد...